Instytut Śląski w Opolu
Instytut Śląski – państwowa instytucja kultury z siedzibą w Opolu podlegająca Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Instytut powstał 9 maja 1957 w Opolu z inicjatywy Opolskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk jako spadkobierca istniejącego przed II wojną światową Instytutu Śląskiego w Katowicach. Pierwszym przewodniczącym rady został prof. Stanisław Rospond, dyrektorem zaś Roman Lutman (pełnił tę funkcję do 1963 roku)[1].
6 sierpnia 2024 Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego jako organizator instytutu ogłosiło zamiar rozpisania konkursu na stanowisko jego dyrektora[2].
Zakres działalności
[edytuj | edytuj kod]Zakres działalności Instytutu określa Zarządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 lipca 2019 r., § 2. 1.[3]. Należy do niego m.in.:
- realizacja polityki pamięci na obszarze Śląska,
- tworzenie podstaw naukowych dla rozwoju wiedzy o historii i dziedzictwie kulturowym Śląska oraz upowszechnianie tej wiedzy,
- prowadzenie badań nad historią i dziedzictwem kulturowym regionu jako ważnym elemencie polskiego dziedzictwa kulturowego.
Główne sposoby realizacji zakresu działalności w praktyce to[1]:
- badania samodzielne oraz udział w programach badawczych nad historią Śląska, jego strukturami społecznymi, demografią oraz procesami migracyjnymi,
- prowadzenie działalności wydawniczej (zob. czasopismo „Śląsk Opolski”), dokumentacyjnej, informacyjnej, promocyjnej i badawczej,
- organizowanie wystaw stałych, czasowych oraz objazdowych,
- tworzenie i realizacja programów edukacyjnych,
- prowadzenie działalności upowszechniającej kulturę,
- tworzenie i realizacja programów stypendialnych oraz programów dotacyjnych,
- organizowanie lub współorganizowanie spotkań, zjazdów i konferencji,
- prowadzenie działań związanych z cyfryzacją, digitalizacją i udostępnianiem.
Głównymi kierunkami działalności naukowo-badawczej Instytutu są:
- nowożytne i najnowsze dzieje Śląska,
- stosunki polsko-niemieckie,
- językoznawstwo w zakresie onomastyki i dialektologii,
- socjologia stosunków etnicznych,
- problemy przemian społecznych, demograficznych, ekonomicznych oraz przestrzennych Śląska,
- problematyka zagospodarowania Odry i Nadodrza.
Dyrektorzy Instytutu Śląskiego[4]
[edytuj | edytuj kod]- doc. dr Roman Lutman (1957–1963)
- dr Teodor Musioł (1963–1964)
- doc. dr Maurycy Horn (1964–1965)
- prof. dr hab. Józef Kokot (1966–1975)
- doc. dr hab. Bolesław Reiner (1976–1982; w trakcie kadencji Instytutem okresowo kierował również sekretarz naukowy dr Michał Lis)
- prof. dr hab. Janusz Kroszel (1982–1991)
- prof. dr hab. Krystian Heffner (1991–1996)
- prof. dr hab. Wiesław Lesiuk (1996–2001)
- dr hab. Stanisław Senft, prof. PΟ (2001–2007)
- dr hab. Teresa Sołdra-Gwiżdż, prof. PIN-IŚ (2007–2012)
- Leokadia Drożdż (w 2012, p.o)
- dr inż. Katarzyna Widera (2012–2016)
- dr Bernard Linek (2016–2017, p.o.)
- dr Bartosz Kuświk (od 2017)
Wybrani pracownicy naukowi Instytutu
[edytuj | edytuj kod]- Józef Chałasiński (socjologia)
- Franciszek Hawranek (historia)
- Józef Kokot (historia)
- Wiesław Lesiuk (historia)
- Roman Lutman
- Józef Popkiewicz (ekonomia)
- Bolesław Reiner (prawo, politologia)
- Stanisław Rospond (językoznawstwo)
- Kazimierz Szczygielski (geograf)
- Władysław Zieliński (historia)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Historia Instytutu Śląskiego [online], Instytut Śląski, 18 maja 2018 [dostęp 2019-12-04] (pol.).
- ↑ Informacja o zamiarze ogłoszenia konkursów na kandydata na stanowisko dyrektorów muzeów i innych państwowych instytucji kultury [online], bip.mkidn.gov.pl, 6 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-06] .
- ↑ Zarządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 lipca 2019 r. w sprawie przekształcenia instytutu badawczego pod nazwą Państwowy Instytut Naukowy - Instytut Śląski w Opolu w państwową instytucję kultury pod nazwą Instytut Śląski [online] .
- ↑ Historia Instytutu Śląskiego [online], Instytut Śląski, 18 maja 2018 [dostęp 2019-12-03] (pol.).