Georg Schumann

Georg Schumann
Imię i nazwisko	Georg Alfred Schumann
Data i miejsce urodzenia	25 października 1866 ; Königstein
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	23 maja 1952 ; Berlin
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
	Multimedia w Wikimedia Commons

Georg Alfred Schumann^[1]^[2] (ur. 25 października 1866 w Königstein, zm. 23 maja 1952 w Berlinie^[1]^[2]) – niemiecki kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Brat Camilla^[1]^[2]. Pochodził z rodziny muzycznej, jego dziadek był kantorem, ojciec natomiast miejskim dyrektorem muzycznym^[1]. Uczył się w Dreźnie u Carla Augusta Fischera, Bernharda Rollfussa i Friedricha Baumfeldera^[2]. Następnie w latach 1882–1888 studiował w konserwatorium w Lipsku^[2], gdzie jego nauczycielami byli Carl Reinecke i Salomon Jadassohn^[1]. Od 1890 do 1896 roku prowadził towarzystwo śpiewacze w Gdańsku^[1]. W latach 1896–1899 dyrygował orkiestrą filharmonii w Bremie^[1]^[2]. W 1900 roku osiadł w Berlinie, gdzie objął kierownictwo tamtejszej Singakademie^[1]. W 1907 roku został członkiem berlińskiej Akademie der Künste, gdzie od 1913 do 1945 roku prowadził mistrzowską klasę kompozycji^[1]. W 1934 roku został wybrany jej przewodniczącym^[1]. W 1916 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Berlińskiego^[2].

Skomponował m.in. 2 symfonie, uwertury orkiestrowe Liebesfrühling i Lebensfreude, 2 sonaty skrzypcowe, 2 kwintety fortepianowe, oratorium Ruth, szereg utworów fortepianowych, pieśni, Passacaglia na organy na temat J.S. Bacha^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3234. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Podręczna encyklopedia muzyki kościelnej. opr. ks. Gerard Mizgalski. Poznań-Warszawa-Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 448.

Linki zewnętrzne

Georg Schumann – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[baker-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3234. ISBN 0-02-865530-3.

[pemk-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Podręczna encyklopedia muzyki kościelnej. opr. ks. Gerard Mizgalski. Poznań-Warszawa-Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 448.

[1]

[2]