Przejdź do zawartości

Górna Kanada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Górna Kanada
Upper Canada
Haut-Canada
1791–1841
Flaga
Flaga
Ustrój polityczny

Monarchia

Stolica

Newark 1792–1797
Toronto[a] 1798–1841

Data powstania

26 grudnia 1797

Data likwidacji

10 lutego 1841

Władca

Wiktoria Hanowerska

Język urzędowy

angielski[b]

Mapa opisywanego kraju

     Górna Kanada

Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Górna Kanada”
44°N 80°W/44,000000 -80,000000

Górna Kanada (ang. Upper Canada, fr. Haut-Canada) – prowincja brytyjska istniejąca od 1791 do 1841 utworzona przez podział prowincji Quebecu. Obszar jej zajmował północną część niziny rozciągającej się wzdłuż górnego biegu Rzeki Świętego Wawrzyńca, jezior Ontario, Erie, Zatoki Georgian i Jeziora Huron i obejmował południową część dzisiejszej prowincji Ontario.

W 1841 terytorium zostało połączone z Dolną Kanadą, by stworzyć Prowincję Kanady

Stolicą Górnej Kanady było Newark (dziś Niagara on the Lake) do 1 lutego 1796. Po tej dacie stolica została przeniesiona do miasta York (od 1834 Toronto).

  1. (do 1834 roku pod nazwą York)
  2. Francuski, mimo dużej ilości frankofonów w Całej Kanadzie, stał się językiem urzędowym dopiero od uzyskania niepodległości przez Kanadę