Przejdź do zawartości

Focke-Wulf Fw 191

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Focke-Wulf Fw 191
Ilustracja
Prototyp Focke-Wulf Fw 191 A
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Focke-Wulf

Typ

bombowiec

Konstrukcja

metalowa

Załoga

5 osób

Historia
Data oblotu

1942

Dane techniczne
Napęd

2 x Junkers Jumo 222

Moc

2200 KM każdy

Wymiary
Rozpiętość

28,98 m

Długość

18,45 m

Wysokość

4,80 m

Powierzchnia nośna

70,5 m²

Masa
Własna

11970 kg

Startowa

19575 kg

Osiągi
Prędkość maks.

620 km/h

Pułap

9700 m

Zasięg

3600 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 x karabin maszynowy wz. MG 81 kal. 7,9 mm

4 x karabin maszynowy wz. MG 131 kal. 13 mm 2 x działko wz. MG 151 kal. 20 mm 4000 kg bomb

Użytkownicy
Niemcy

Focke-Wulf Fw 191 – dwusilnikowy niemiecki prototyp bombowca z II wojny światowej z 1942 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
FW 191A

W 1939 roku Siły Powietrzne zapowiedziały rozpoczęcie programu produkcji nowych bombowców dla niemieckiej armii. Do konkursu zaproszono firmy: Arado (Arado Ar 340), Dornier (Dornier Do 317) oraz Junkers (Junkers Ju 288). Warunkiem przyznania zlecenia było wyprodukowanie prototypu, który był w stanie przenieść 2000 kg bomb na odległość 1800 km a przy tym osiągać 600 km/h na wysokości 7000 m (czyli osiągnięcie celów w Wielkiej Brytanii z lotnisk południowej Francji i Norwegii).

Początkowo w projekcie planowano użyć 2500-konny, 24-cylindrowy silnik Daimler-Benz DB604, ale z uwagi na problemy z budową tego silnika postanowiono użyć silnik Junkers Jumo 222, który miał podobną wydajność co DB, ale nie było z nim problemów. Jednakże w pierwszym prototypie użyto jeszcze innego silnika – słabszego BMW 801M.

Pierwszy lot odbył się w 1942 roku. Zbudowano tylko trzy prototypy V-1, V-2 i V-3 które miały po dwa silniki Junkers Jumo 222.

Rozwój samolotu przerwano w 1943 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wolfgang Wagner, Kurt Tank - Konstrukteur und Testpilot, Bernard & Graefe Verlag