Przejdź do zawartości

Fabio Quagliarella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabio Quagliarella
Ilustracja
Fabio Quagliarella (2015)
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1983
Castellammare di Stabia

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

UC Sampdoria

Numer w klubie

27

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2002 Torino 39 (7)
2002 ACF Fiorentina (wyp.) 12 (1)
2003–2004 Chieti (wyp.) 43 (19)
2005–2006 Ascoli 33 (3)
2006–2007 Sampdoria 35 (13)
2007–2009 Udinese Calcio 73 (25)
2009–2011 Napoli 34 (11)
2010–2014 Juventus 83 (23)
2014–2016 Torino 50 (18)
2016 Sampdoria (wyp.) 16 (3)
2016–2023 Sampdoria 242 (89)
W sumie: 660 (212)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2001  Włochy U-17 8 (1)
2001  Włochy U-19 9 (1)
2002–2004  Włochy U-20 8 (2)
2004  Włochy U-21 1 (0)
2007–2019  Włochy 28 (9)
W sumie: 54 (13)
  1. Aktualne na: 12 listopada 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa

Fabio Quagliarella (ur. 31 stycznia 1983 w Castellammare di Stabia) – włoski piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 2007–2019 reprezentant Włoch.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Quagliarella rozpoczął swoją karierę w Torino FC. W Serie A zadebiutował 14 maja 2000 w meczu przeciwko Piacenzie. W sezonie 2001/2002 zaliczył cztery występy w spotkaniach pierwszej ligi włoskiej. Po wypożyczeniu do zdegradowanej do Serie C2 Florentiy Violi – powrócił do Torino w 2004 roku i strzelił 8 bramek w Serie B, a dodatkowo jedną w pierwszym dwumeczu baraży.

Jednak problemy finansowe zmusiły władze Torino do rezygnacji z gry w Serie A. Quagliarella dołączył do Udinese Calcio latem 2005, lecz drużyna sprzedała połowę praw do zawodnika beniaminkowi Ascoli Calcio, jako część umowy wypożyczeniowej. Włoch grał dla Ascoli przez rok, po czym klub w ramach swojej części praw do zawodnika "wypożyczył" go do Sampdorii, gdzie Quagliarella zdobył 13 bramek w sezonie 2006/2007, w tym dwie spektakularne – przeciwko Atalancie BC i uznaną przez La Gazzetta dello Sport za bramkę tygodnia przeciwko Chievo Werona. Zaliczył także jedno trafienie w siedmiu spotkaniach Coppa Italia.

22 czerwca 2007 Udinese wykupiło wszystkie prawa do piłkarza, a zawodnik podpisał nowy kontrakt, który wiązał go z Udinese do 30 czerwca 2012, jednak po zakończeniu sezonu 2008/2009 Quagliarella przeniósł się do SSC Napoli. 30 sierpnia 2009 roku strzelił dwa gole w wygranym 3:1 meczu ligowym z Livorno. 6 grudnia zdobył dwie bramki i zanotował jedną asystę w zwycięskim 3:2 pojedynku Serie A z Bari.

Juventus

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2010 został wypożyczony na jeden sezon z SSC Napoli do Juventusu. Po sezonie karta zawodnika została wykupiona przez Juventus F.C. za kwotę 10,5 miliona euro. Ligowy debiut w Juventusie zanotował 29 sierpnia, w przegranym 0:1 wyjazdowym meczu z Bari. W barwach Starej Damy wystąpił w 102 meczach, w których zdobył 30 bramek. Z Juventusem trzykrotnie zdobył Scudetto, w sezonach 2011/2012, 2012/2013 oraz 2013/2014, a także dwukrotnie Superpuchar Włoch, w roku 2012 i 2013.

18 lipca 2014, po 4 latach spędzonych w Juventusie Quagliarella przeniósł się do Torino FC, z którym podpisał 3-letni kontrakt.

W lutym 2016 został wypożyczony do Sampdorii[1].

19 listopada 2023, po uprzednim rozwiązaniu kontraktu z Sampdorią w lipcu, ogłosił zakończenie kariery[2][3].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Quagliarella miał zadebiutować w reprezentacji Włoch w lutym 2007 w towarzyskim meczu przeciwko reprezentacji Rumunii, lecz spotkanie zostało odwołane z powodu zamieszek wywoływanych przez włoskich kibiców. Następnie został powołany na marcowe spotkanie kwalifikacyjne do Euro 2008 ze Szkocją, w którym wszedł w 87. minucie zmieniając Lucę Toniego. W Kownie, 6 czerwca, strzelił dwie bramki w wygranym 2:0 meczu kwalifikacyjnym przeciwko Litwie. W 2009 roku Marcello Lippi powołał Quagliarellę do kadry na Puchar Konfederacji.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Z Juventusem

[edytuj | edytuj kod]

Z Fiorentiną Violą

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

ostatnia aktualizacja: 16 maja 2022

Klub Sezon Liga Puchar Włoch Europa Łącznie
Rozgrywki Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Włochy Torino FC 1999/2000 Serie A 1 0 Puchar Włoch 0 0 1 0
2000/2001 Serie A 19 0 Puchar Włoch 0 0 0 0
2001/2002 Serie A 45 0 Puchar Włoch 0 0 4 0
Włochy Florentia Viola 2002/2003 Serie C2 12 1 Puchar Serie C X X 12 1
Włochy Chieti 2002/2003 Serie C1 14 2 11 2
2003/2004 Serie C1 32 17 Puchar Serie C X X 34 17
Włochy Torino FC 2004/2005 Serie B 34 7 Puchar Włoch 4 2 38 9
Włochy Ascoli 2005/2006 Serie A 33 3 Puchar Włoch 0 0 33 3
Włochy UC Sampdoria 2006/2007 Serie A 35 13 Puchar Włoch 7 1 42 14
Włochy Udinese Calcio 2007/2008 Serie A 37 12 Puchar Włoch 2 0 39 12
2008/2009 Serie A 36 13 Puchar Włoch 1 0 Puchar UEFA 11 8 48 21
Włochy SSC Napoli 2009/2010 Serie A 34 11 Puchar Włoch 2 0 36 11
Włochy Juventus F.C. 2010/2011 Serie A 17 9 Puchar Włoch 0 0 17 9
2011/12 Serie A 23 4 Puchar Włoch 4 0 27 4
2012/13 Serie A 27 9 Puchar Włoch 1 0 Liga Mistrzów 7 4 35 13
2013/14 Serie A 17 1 Puchar Włoch 2 1 Liga Mistrzów 4 2 23 4
Włochy Torino FC 2014/15 Serie A 34 13 Puchar Włoch 0 0 Liga Europy 12 4 46 17
2015/16 Serie A 16 5 Puchar Włoch 2 0 18 5
WłochySampdoria 2015/16 Serie A 16 3 Puchar Włoch 0 0 16 3
2016/17 Serie A 37 12 Puchar Włoch 1 0 38 12
2017/18 Serie A 35 19 Puchar Włoch 1 0 36 19
2018/19 Serie A 37 26 Puchar Włoch 2 0 39 26
2019/20 Serie A 28 11 Puchar Włoch 1 1 29 12
2020/21 Serie A 33 13 Puchar Włoch 0 0 33 13
2021/22 Serie A 33 4 Puchar Włoch 2 2 35 6
Łącznie 624 209 39 7 35 18 698 234

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ufficiale: Quagliarella si riveste di blucerchiato. sampdoria.it, 2016-02-01. [dostęp 2016-02-01]. (wł.).
  2. Absolutna legenda mówi "pas". "Okradł" Ronaldo i Krzysztofa Piątka [online], Sport.pl, 19 listopada 2023 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  3. Włoski weteran zakończył karierę. Kilka lat temu został królem strzelców, wyprzedzając Piątka i Ronaldo [online], Meczyki.pl [dostęp 2023-11-19] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]