Estakada Generała Stanisława Maczka
 Widok na podpory i przęsła estakady podczas budowy | |
| Poprzednie nazwy |
Wiadukt nr 21 w Skomielnej Białej |
|---|---|
| Długość całkowita |
1023,67 m |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Miejscowość |
Skomielna Biała |
| Podstawowe dane | |
| Przeszkoda |
Obniżenie terenu |
| Szerokość: • całkowita |
|
| Liczba przęseł |
12 |
| Rozpiętość przęseł |
56 + 4x70 + 90 + 2x140 + 90 + 2x70 + 56 |
| Data budowy |
2017 – 2019 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 49°38′00,62″N 19°54′52,17″E/49,633506 19,914492
| |
Estakada Generała Stanisława Maczka (w trakcie budowy Wiadukt nr 21 w Skomielnej Białej) – wiadukt w Skomielnej Białej przeprowadzający drogę ekspresową S7 nad obniżeniem terenu. W 2022 decyzją Rady Gminy Lubień estakada otrzymała im. gen. Stanisława Maczka[1], upamiętniając stoczoną pod jego dowództwem na tym obszarze Bitwę pod Jordanowem.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Wiadukt składa się z dwóch równoległych, niezależnych konstrukcji pod dwie jezdnie drogi ekspresowej. Na każdym pomoście znajdują się dwa pasy ruchu i pas awaryjny (z rezerwą pod trzeci pas). Rozpiętości teoretyczne najdłuższych przęseł wynoszą 140 m. Konstrukcję można podzielić na dwie części: przęsła dojazdowe o schemacie statycznym belki ciągłej, swobodnie podpartej na słupowych podporach oraz przęsła główne dostosowane do budowy metodą nawisową, w których trzy charakterystyczne podpory w kształcie litery „Y” w sposób sztywny łączą się z przęsłami, tworząc układ ramownicowy. Wszystkie podpory są żelbetowe i zostały posadowione na palach. Ustrój nośny przęseł jest ciągły na całej długości wiaduktu. Cała konstrukcja jest żelbetowa, sprężona, o przekroju skrzynkowym jednokomorowym. Całkowita szerokość pomostu wynosi 30,00 m. Przekrój poprzeczny w częściach dojazdowych ma stałą wysokość 3,50 m, natomiast w przęsłach głównych zwiększa się ona płynnie do 6,70 m nad podporami[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Realizacja obiektu mostowego odbyła się w ramach trwającej od 2016 roku inwestycji budowy drogi S7 na odcinku Lubień – Rabka-Zdrój. Budowa wiaduktu nr 21 została zrealizowana przez firmę Porr S.A., będącą podwykonawcą firmy Salini Impregilo S.p.A. Autorem projektów budowlanego i wykonawczego obiektów było biuro projektowe Vössing (projektanci: H. Borowski, J. Durda, P. Stejbach)[2]. Realizacja prac odbyła się na podstawie projektów technologicznych autorstwa biura Mosty Gdańsk Sp. z o.o. (projektanci: A. Kasprzak, T. Michnowicz)[3]. Wiadukt oddano do użytku w 2019 r.[4]
Przęsła dojazdowe zostały wykonane na rusztowaniach opartych punktowo na podporach tymczasowych. Na nich oparto kratownice, podpierające deskowanie przęseł. Przęsła główne zostały zrealizowane z wykorzystaniem metody betonowania nawisowego. W trakcie betonowania nawisowego we wspornikowej fazie pracy konstrukcji zastosowano rozwiązanie polegające na wykorzystaniu ukośnego odciągu tymczasowego do stabilizacji konstrukcji[3].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Wiaduktowi nadano tytuł „Dzieła Mostowego Roku” 2019 w konkursie organizowanym przez Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej[5] w kategorii „za wdrożenie nowych technologii”. Nagrodę przyznano za „innowacyjne zastosowanie technologii budowy obiektu mostowego, w szczególności za wykonanie przęseł głównych metodą nawisową z zastosowaniem pionierskiej w Polsce technologii równoważenia wsporników za pomocą naprężonych odciągów kotwionych w gruncie”[6].
Obiekt zwyciężył w XI edycji Konkursu im. Maksymiliana Wolffa w kategorii projektu dużego mostu drogowego lub kolejowego (o rozpiętości przęsła powyżej 70 m)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nowy tunel na Zakopiance otwarty. [dostęp 2022-11-14].
- ↑ a b Andrzej Kasprzak, Krzysztof Blachowicz, Andrzej Berger, Technologia budowy obiektów mostowych nr 18 i 21 w Skomielnej Białej w ciągu drogi S7, Wrocławskie Dni Mostowe - Mosty a Środowisko, Wrocław 2019 [dostęp 2020-07-23].
- ↑ a b Andrzej Kasprzak, Krzysztof Blachowicz, Andrzej Berger, Technologia budowy wiaduktu nr 21 w Skomielnej Białej w ciągu drogi S7 metodą nawisową z wykorzystaniem odciągów tymczasowych, XXIX Seminarium Współczesne metody budowy, wzmacniania i przebudowy mostów, Poznań 2019 [dostęp 2020-07-23].
- ↑ Oto najdłuższy wiadukt w Polsce, nowy odcinek zakopianki otwarty [online], www.lifeinkrakow.pl [dostęp 2020-07-23] (pol.).
- ↑ GDDKiA Kraków doceniona została za wdrożenie nowych technologii [online], Twitter [dostęp 2022-03-26] (pol.).
- ↑ Wojciech Trochymiak. Wyniki Konkursu Związku Mostowców RP „Dzieło Mostowe Roku” 2019. „Inżynieria i Budownictwo”. 78 (1–2), s. 89–95, 2022. Fundacja PZITB Inżynieria i Budownictwo. ISSN 0021-0315. (pol.).
- ↑ XI edycja Konkursu im. Maksymiliana Wolffa [online], Drogowo-Mostowy [dostęp 2022-11-23] (pol.).