Przejdź do zawartości

Dialekt północnomacedoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapa dialektów macedońskich, gwary północnomacedońskie oznaczone odcieniami niebieskiego.

Dialekt północnomacedoński (mac. северен дијалект, северни говори[1]) – zróżnicowany wewnętrznie dialekt macedoński używany na pograniczu macedońsko-serbskim[2]. Jest to dialekt typu przejściowego i stanowi ważne ogniwo południowosłowiańskiego kontinuum dialektalnego, pod wieloma względami nawiązuje do pobliskich dialektów torlackich[3].

Razem z dialektem centralnym tworzy zespół narzecza zachodniomacedońskiego (mac. западномакедонско наречје). W skład gwar zachodniomacedońskich wchodzą gwary tetowsko-gorańska, skopsko-crnogorska oraz kumanowsko-kratowska[2].

Cechy językowe

[edytuj | edytuj kod]

Do najważniejszych cech fonetycznych gwar północnomacedońskich należą:

  • prasłowiańskie *ě (jać) kontynuowane przez e, np. koleno, mleko[4],
  • grupa łu na miejscu sylabotwórczego *, np. długo, słuza, tłuče wobec literackiego долго, солза, толче[2],
  • zachowane jest palatalne lj, np. polje, zelje, iljada[2],
  • zlanie się obu jerów *ъ, *ь w ă, jak w gwarach torlackich, np. dăš, dăn[2],
  • kontynuantem dawnej nosówki *ǫ jest u, np. zubi, ruka[2],
  • kontynuanty , ǵ dawnych *ť, *ď, np. kuḱa, veǵa[4],

W morfologii charakterystyczne są cechy zbliżające ten obszar do dialektu torlackiego:

  • końcówka -oga, np. toga, njega, săs dobroga[2],
  • końcówka 1. os. l. mn. czasu teraźniejszego -mo, np. imamo[2] wobec literackiego имаме, por. sch. imamo,
  • końcówka 3. os. l. mn. aorystu -še, np. rekoše[2] wobec literackiego рекоа, por. sch. rekoše,
  • rzeczowniki rodzaju żeńskiego na -a mają formę przypadka zależnego na -u, np. ženu, njivu[2].

Rodzajnik jest niejednolity, gdyż obok zasadniczo panującego -ot, -ta, -to, np. najmaliot brat, konjot, lovecot, na południe od Tetowa spotyka się też -o, np. umo zamiast umot. Oprócz tego spotyka się rodzajnik w postaci -ъt. We wszystkich gwarach, choć w różnym nasileniu, funkcjonuje typowy dla gwar centralnych i języka literackiego trojaki rodzajnik typu -ov, -ot, -on[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Vidoeski 1998 ↓, s. 32.
  2. a b c d e f g h i j Vidoeski 1998 ↓, s. 26.
  3. Sławski 1962 ↓, s. 117.
  4. a b Sławski 1962 ↓, s. 118.
  5. Sławski 1962 ↓, s. 119.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]