Charles LeMaire
| |
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Charles Antoine Lemaire |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
1) Sandra Hahle; |
| Lata aktywności |
1919-1962 |
Charles LeMaire (ur. 22 kwietnia 1897 w Chicago; zm. 8 czerwca 1985 w Palm Springs) – amerykański kostiumograf filmowy i teatralny. Trzykrotny laureat Oscara za najlepsze kostiumy. Jego trwająca 37 lat kariera filmowa obejmowała pracę kostiumografa przy niemal 300 produkcjach.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Chicago w 1897. Początkowo występował jako aktor w wodewilach. Od 1919 zajął się projektowaniem kostiumów do przedstawień na nowojorskim Broadwayu, m.in. popularnych musicalowych rewii Florenza Ziegfelda i Oscara Hammersteina II, takich jak Ziegfeld Follies, George White's Scandals i Earl Carroll's Vanities[1]. Jego stroje słynęły z przepychu i ekstrawagancji. W połowie lat 20. zwrócił się w stronę filmu, projektując wciąż dla Broadwayu do końca lat 30. W czasie II wojny światowej wystawiał przedstawienia dla amerykańskich żołnierzy[2].
Ostatecznie porzucił Broadway dla Hollywood, by w latach 1943-1949 pracować dla wytwórni 20th Century Fox jako jej naczelny kostiumograf i szef pionu ds. kostiumów. Chociaż zebrał wokół siebie zespół utalentowanych projektantów, nie zaprzestał sam tworzyć strojów dla swoich ulubionych gwiazd filmowych. To on wykreował wizerunek ówczesnej gwiazdy Betty Grable[3].
LeMaire był jedną z kluczowych postaci, która przekonała Amerykańską Akademię Filmową do utworzenia po II wojnie światowej nowej kategorii - za najlepsze kostiumy[4]. Niedługo później sam został jej trzykrotnym laureatem. Wyróżniono go za kostiumy do filmów: Wszystko o Ewie (1950) Josepha L. Mankiewicza, Szata (1953) Henry'ego Kostera i Miłość jest wspaniała (1955) Henry'ego Kinga. Ogółem był nominowany do Oscara 16 razy[5].
Po zakończeniu pracy dla wytwórni Fox w 1949 otworzył swój własny biznes. Prowadził go i kontynuował pracę jako wolny strzelec w Hollywood aż do przejścia na emeryturę w 1962. Ostatnim filmem współtworzonym przez LeMaire'a był Walk on the Wild Side (1962) Edwarda Dmytryka. Na emeryturze osiadł wraz z żoną Beatrice w Santa Fe, gdzie zajął się malowaniem. Para później przeprowadziła się do Palm Springs, gdzie LeMaire zmarł na niewydolność serca w 1985 w wieku 88 lat[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Guide to the Charles Le Maire Costume and Fashion Sketches, Circa 1924-1950s: Biographical Note. The New School Libraries & Archives. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
- ↑ a b Charles Le Maire, Costumer For Broadway and Hollywood. The New York Times. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
- ↑ Charles LeMaire - Writer. Film Reference. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
- ↑ C. LeMaire, Noted Costume Designer, Dies. Los Angeles Times. [dostęp 2017-11-02]. (ang.).
- ↑ Charles Le Maire: Awards. IMDb. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Charles LeMaire w bazie Filmweb
- Charles LeMaire w bazie IMDb (ang.)