Bulwa korzeniowa

Bulwa korzeniowa (łac. tuber, ang. tuber) – zgrubiała część korzenia, pełniąca w roślinie funkcję spichrzową, tzn. jest magazynem substancji zapasowych, głównie białek i cukrów – szczególnie skrobi. Bulwa zbudowana jest głównie z tkanki miękiszowej.

Bulwy korzeniowe wytwarza np. dalia, ziarnopłon wiosenny. U niektórych roślin (np. storczyki) bulwa może magazynować wodę.

U bylin bulwa korzeniowa jest organem przetrwalnikowym. W czasie okresu niesprzyjającego wegetacji, np. zimy, lub suszy, pęd nadziemny rośliny obumiera, ale z bulwy, w której znajdują się substancje zapasowe oraz zawiązki pędów, może odtworzyć się nowa roślina.

Bibliografia

Stanisław Tołpa, Jan Radomski: Botanika. Podręcznik dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971.
J. Szwejkowska, J. Szwejkowski: Botanika. Tom I. Morfologia. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-13946-3.