Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu

Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu
	; Stupa w Kucharach
	Klasyfikacja systematyczna wyznania
	buddyzm; └ buddyzm tybetański; └ Karma Kagyu
Członkostwo	Diamentowa Droga
Historia
Założyciel(e)	Ole Nydahl
Utworzono;	Polska – 1976;
Dane statystyczne (2011)
Wierni	8284
Duchowni	21
ośrodki medytacyjne	62
	Strona internetowa

Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu – związek wyznaniowy zarejestrowany w Polsce 27 stycznia 1984 roku, początkowo jako Stowarzyszenie Buddyjskie Karma Kagyu. 7 kwietnia 1990 roku wpisany do rejestru Kościołów i innych związków wyznaniowych prowadzonego przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji w dziale A, pozycja 15^[2].

W 2011 roku związek liczył 8284 członków i sympatyków skupionych w 62 ośrodkach medytacyjnych. Związkowi przewodziło 21 nauczycieli podróżujących po Polsce i zagranicy nauczając buddyzmu^[1]. Według danych spisu powszechnego z 2011 roku przynależność do Buddyjskiego Związku Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu zadeklarowały 3602 osoby^[3], zaś według spisu powszechnego z 2021 przynależność zadeklarowało 3236 osób^[4].

Działalność

Celem Związku jest udostępnianie w nowoczesny sposób buddyjskich nauk Diamentowej Drogi. Od czerwca 1992 roku wspólnota wydaje magazyn „Diamentowa Droga” w nakładzie 1500 egzemplarzy. Związek nie podlega żadnym organizacjom zagranicznym, chociaż stanowi część ogólnoświatowej sieci ośrodków Buddyzmu Diamentowej Drogi należących do linii Karma Kagyu – jednej z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.

Polska wspólnota buddystów praktykujących według tybetańskiej tradycji Karma Kagyu zawiązała się już w październiku 1976 roku, kiedy Ole Nydahl przyjechał do Krakowa na zaproszenie Władysława Czapnika. W 1978 roku powstały pierwsze poza Krakowem grupy medytujących (Warszawa i Szczecin)^[5].

W roku 1985 Stowarzyszenie Buddyjskie Karma Kagyu zakupiło zrujnowany dworek w miejscowości Kuchary koło Drobina (niedaleko Płocka, na trasie Warszawa-Gdańsk). Miejsce to przez wiele lat było siedzibą wspólnoty, do dzisiaj organizowane są tam duże kursy medytacyjne, na które przyjeżdża kilka tysięcy osób z Polski i zagranicy. Siedzibą organizacji jest ośrodek Stupa House w Warszawie. Od października 1994 roku do stycznia 2006 roku związek działał pod nazwą Związek Buddyjski Karma Kagyu.

Związek zrzesza ponad 60 ośrodków i grup medytacyjnych działających w całej Polsce. Zostały one założone przez Lamę Olego Nydahla i znajdują się pod duchową opieką XVII Karmapy Taje Dordże, zwierzchnika szkoły. Związek jest najliczniejszą w Polsce wspólnotą buddyjską.

Osobą reprezentującą związek wyznaniowy jest Marek Rosiński^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Paweł Ciecieląg, dr Mikołaj Haponiuk, Olga Lewandowska, Małgorzata Krzysztofik: Wyznania religijne. Stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2009-2011. Warszawa: GUS, 2013, s. 131. ISBN 978-83-7027-519-8.
↑ ^a ^b Kościoły i związki wyznaniowe wpisane do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. mswia.gov.pl. [dostęp 2015-09-04].
↑ Paweł Ciecieląg i in.: Wyznania religijne w Polsce 2012-2014. Warszawa: GUS, 2016, s. 154. ISBN 978-83-7027-612-6.
↑ GUS, Tablice z ostatecznymi danymi w zakresie przynależności narodowo-etnicznej, języka używanego w domu oraz przynależności do wyznania religijnego [online], stat.gov.pl [dostęp 2023-09-28] (pol.).
↑ Anna Czapnik, Związek Buddyjski Karma Kagyu w: Religie i religijność w Polsce. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego MCCLIII. Studia Religiologica – zeszyt 34., red. prof. Jan Drabina, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2001.

Linki zewnętrzne

Magazyn „Diamentowa Droga” wydawany przez Związek. diamentowadroga.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-28)].

[GUS-1] Paweł Ciecieląg, dr Mikołaj Haponiuk, Olga Lewandowska, Małgorzata Krzysztofik: Wyznania religijne. Stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 2009-2011. Warszawa: GUS, 2013, s. 131. ISBN 978-83-7027-519-8.

[rejestr-2] Kościoły i związki wyznaniowe wpisane do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. mswia.gov.pl. [dostęp 2015-09-04].

[3] Paweł Ciecieląg i in.: Wyznania religijne w Polsce 2012-2014. Warszawa: GUS, 2016, s. 154. ISBN 978-83-7027-612-6.

[4] GUS, Tablice z ostatecznymi danymi w zakresie przynależności narodowo-etnicznej, języka używanego w domu oraz przynależności do wyznania religijnego [online], stat.gov.pl [dostęp 2023-09-28] (pol.).

[5] Anna Czapnik, Związek Buddyjski Karma Kagyu w: Religie i religijność w Polsce. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego MCCLIII. Studia Religiologica – zeszyt 34., red. prof. Jan Drabina, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2001.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]