Przejdź do zawartości

Anna Adamska-Gallant

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Adamska-Gallant
ilustracja
Państwo działania

Polska

Data urodzenia

26 kwietnia 1975

Doktor nauk prawnych
Specjalność: prawa człowieka, prawo karne, rządy prawa
Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Doktorat

2022
Uniwersytet Wrocławski

Praca zawodowa
sąd

Sąd Rejonowy w Lublinie (Lublin-Zachód)

Okres zatrudn.

2004–2013

Sędzia elekt Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Okres spraw.

od 2024

Poprzednik

Krzysztof Wojtyczek

Sędzia Sądu Najwyższego Kosowa
Okres spraw.

2015–2018

Strona internetowa

Anna Marzena Adamska-Gallant (ur. 26 kwietnia 1975[1]) – polska prawniczka, doktor nauk prawnych, ekspertka ds. praw człowieka, prawa karnego, wymiaru sprawiedliwości i rządów prawa. Sędzia elekt Europejskiego Trybunału Praw Człowieka[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1993–1998 odbyła studia prawnicze na Uniwersytecie Gdańskim, uzyskując tytuł magistra. Odbyła także współprowadzony przez UG i University of Cambridge kurs prawa angielskiego i europejskiego (1996–1998), studia podyplomowe w zakresie prawa intelektualnego i własności przemysłowej na Uniwersytecie Jagiellońskim (2010–2011). W 2022 uzyskała na Uniwersytecie Wrocławskim stopień doktora nauk prawnych na podstawie napisanej pod kierunkiem Macieja Szostaka dysertacji „Instytucja tzw. świadka wrażliwego. Analiza prawno-kryminalistyczna na podstawie praktyki międzynarodowych trybunałów karnych i sądów hybrydowych”[1][3][4].

Działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Od czerwca 2001 do maja 2002 pracowała jako asesorka w Sądzie Rejonowym w Gdańsku, a od czerwca 2002 w Białej Podlaskiej[1]. W grudniu 2003 otrzymała nominację na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej[5]. Od lutego 2004 do lutego 2013 orzekała w Sądzie Rejonowym w Lublinie (po reorganizacji w 2010 Lublin-Zachód). Skierowała w tym czasie trzy pytania prawne do Trybunału Konstytucyjnego (wyroki w sprawach: P 3/06; P 11/09; P 24/07)[1]. Od maja 2012 do lutego 2013 była delegowana do Departamentu Strategii Ministerstwa Sprawiedliwości. W latach 2009–2013 była prezeską regionalnego oddziału Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia”[6], a w latach 2010–2012 członkinią zarządu krajowego[3].

Od 2013 do 2015 pracowała w Kosowie jako sędzia sądu pierwszej instancji, orzekając w sprawach dotyczących zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości. Od maja 2015 do czerwca 2018 była sędzią Sądu Najwyższego Kosowa(inne języki)[1]. Następnie doradzała jako niezależna ekspertka do spraw wymiaru sprawiedliwości i rządów prawa m.in. dla Expertise France(inne języki), Rady Europy, Komisji Weneckiej oraz Banku Światowego. W latach 2018–2023 kierowała komponentem dotyczącym reformy sądownictwa w Ukrainie w ramach projektu EU Pravo-Justice Ukraine. W 2021 prezydent Wołodymyr Zełenski powołał ją do Rady Ekspertów ds. Reformy Sądownictwa. Wykładowczyni w Katedrze Kryminologii i Bezpieczeństwa Uniwersytetu Wrocławskiego (od 2021) oraz ekspertka w zakresie przeciwdziałania handlowi ludźmi i łamaniu praw człowieka w Centrum Badania nad Handlem Ludźmi UWr, a także w projekcie EU4FAST na Bałkanach Zachodnich. W 2021 otworzyła indywidualną kancelarię adwokacką w Lublinie, specjalizując się w sprawach karnych, prawach człowieka oraz międzynarodowym prawie karnym[1][3].

Wybór na sędzię ETPC

[edytuj | edytuj kod]

1 października 2024 Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy wybrało Annę Adamską-Gallant na stanowisko sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu[2]. Została czwartą sędzią z Polski na tym stanowisku, zastępując Krzysztofa Wojtyczka[7].

Pozostała działalność

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1999–2001 należała do Unii Wolności, była członkinią zarządu regionalnego w województwie pomorskim[1]. Jest założycielką oraz członkinią Rady Fundacji Project Sunflowers[8][9] oraz członkinią Stowarzyszenia im. Prof. Zbigniewa Hołdy, International Association of Penal Law(inne języki)[1].

Mówi biegle po angielsku, francusku i ukraińsku, a porozumiewa się w języku serbskim, chorwackim i rosyjskim[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h Election of judges to the European Court of Human Rights. List and curricula vitae of candidates submitted by the Government of Poland, pace.coe.int, 21 sierpnia 2024 [zarchiwizowane 2024-10-01] (ang.).
  2. ↑ a b Do czterech razy sztuka. Polska ma w końcu sędziego w międzynarodowym trybunale [online], wiadomosci.onet.pl, 1 października 2024 [dostęp 2024-10-01].
  3. ↑ a b c d Biogramy kandydatów na urząd Sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
  4. ↑ Zawiadomienie o obronie, prawo.ug.edu.pl, 17 lutego 2022 [zarchiwizowane 2024-06-23].
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 grudnia 2003 r. nr 112-14-03 o powołaniu do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego (M.P. z 2004 r. nr 2, poz. 27).
  6. ↑ Leonard Osiadło, Anna Adamska-Gallant otrzymała rekomendację na sędziego ETPCz [online], oko.press, 25 września 2024 [dostęp 2024-10-01].
  7. ↑ Sędziowie Trybunału z ramienia Polski [online], Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl [dostęp 2024-10-01].
  8. ↑ Dr Anna Adamska-Gallant [online], Project Sunflowers [dostęp 2024-10-01] (ang.).
  9. ↑ Our team [online], Project Sunflowers [dostęp 2024-10-01] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Blog [online], Adwokat Lublin [dostęp 2024-10-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_Adamska-Gallant&oldid=75278896”