Przejdź do zawartości

2 Regiment Grenadierów Krakowskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 Regiment Grenadierów Krakowskich
Ilustracja
Chorągiew grenadierów krakowskich
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

kwiecień 1794, Bosutów

Dowódcy
Pierwszy

Franciszek Bukowski

Ostatni

Władysław Jabłonowski

Działania zbrojne
Powstanie kościuszkowskie
Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska lądowe

2 Regiment Grenadierów Krakowskich – oddział wojskowy wchodzący w skład wojsk powstańczych okresu insurekcji kościuszkowskiej w 1794.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Przed bitwą pod Racławicami do wojsk Kościuszki dołączyła milicja województwa krakowskiego. Była to licząca 1920 grupa chłopów uzbrojonych w kosy, piki, siekiery zwerbowana i dowodzona przez braci: generała majora ziemiańskiego Jana i Andrzeja Slaskich, ziemian z krakowskiego. W bitwie wzięła udział tylko część (około 500) kosynierów, reszta stanowiła odwód. Po bitwie duża część chłopów rozeszła się do domów. Z reszty, w obozie pod Bosutowem, sformowano dwie jednostki: Regiment 1 Grenadierów Krakowskich i Regiment 2 Grenadierów Krakowskich. Nosili oni czapki rogatywki, granatowe kurtki z zielonymi wyłogami oraz czechczery lub spodnie z białego sukna. 2 Regiment oprócz oficerów z pospolitego ruszenia zasilony został kadrą oficerską awansowaną z podoficerów regimentów regularnych[a][1].

Chcąc ich uhonorować, nadano regimentowi zaszczytną nazwę. Nie była to jednostka czysto kosynierska (pikinierska), żołnierze 2 Regimentu otrzymali 180 zdobytych pod Racławicami karabinów. Nie pozwoliło to w pełni wyposażyć pierwszego szeregu w broń palną, ale zbliżało się do założenia by jednostki kosynierskie składały się w 1/3 z żołnierzy uzbrojonych w karabiny[2]. Oddział nigdy nie osiągnął ani przewidzianej liczebności, ani jednolitości umundurowania. Z planowanych dwóch batalionów sformowano tylko jeden. Jego liczebność w kwietniu wynosiła – 614[3], w maju – 591, w sierpniu – 573, we wrześniu – 565, 2 listopada – 501 żołnierzy[4]. Na uzbrojeniu regiment posiadał 159 karabinów[5].

Żołnierze regimentu

[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy regimentu
Inni oficerowie regimentu

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  1. wielu wywodziło się z 3 regimentu pieszego

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bauer 1981 ↓, s. 162.
  2. Bauer 1981 ↓, s. 273.
  3. Bauer 1981 ↓, s. 386.
  4. Bauer 1981 ↓, s. 386-387.
  5. Bauer 1981 ↓, s. 278.
  6. Kosim i Stolarski 1991 ↓, s. 17.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]