102 Pułk Zmechanizowany
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1992 |
Rozformowanie |
1994 |
Tradycje | |
Rodowód |
89 pz |
Kontynuacja |
5 BPanc |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja |
Opole |
Rodzaj sił zbrojnych |
Wojska Lądowe |
Rodzaj wojsk |
Wojska Zmechanizowane |
Podległość |
5 DZ, 10 DZ |

102 Pułk Zmechanizowany (102 pz) – dawny oddział Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych RP.
22 kwietnia 1992 roku 89 Pułk Zmechanizowany w Opolu został przemianowany na 102 Pułk Zmechanizowany[2].
Jednostka wchodziła w skład 5 Dywizji Zmechanizowanej, a od października 1993 roku - 10 Dywizji Zmechanizowanej.
W 1994 roku pułk został przeformowany w 5 Brygadę Pancerną „Skorpion”.
Tradycje
[edytuj | edytuj kod]15 maja 1993 roku na rynku w Opolu 102 pz przejął tradycje[3]:
- 1, 2, 3 dywizjonów i szwadronów samochodów pancernych z lat 1920-1930
- 4 Dywizjonu Pancernego z lat 1930-1933
- 4 Batalionu Pancernego im. Hetmana Wielkiego Litewskiego Jana Karola Chodkiewicza z lat 1933-1939
- 4 Pułku Pancernego „Skorpion” z lat 1942-1947
Skład
[edytuj | edytuj kod]- Dowództwo i sztab
- kompania łączności
- pluton regulacji ruchu
- 2 bataliony zmechanizowane
- 2 bataliony czołgów
- dywizjon artylerii samobieżnej
- dywizjon przeciwlotniczy
- bateria przeciwpancerna
- kompania saperów
- kompania rozpoznawcza
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
- pluton chemiczny
Przekształcenia
[edytuj | edytuj kod]26 Pułk Czołgów i Artylerii Pancernej → 13 batalion czołgów i artylerii pancernej → 26 Pułk Czołgów Średnich → 27 Pułk Czołgów → 89 Pułk Zmechanizowany → 102 Pułk Zmechanizowany → 5 Brygada Pancerna „Skorpion”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Decyzja Nr 12/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 kwietnia 1992 r. (Dz. Rozk. MON z 1992 r. poz. 12).
- ↑ Tomasz Honkisz. Kronika – przegląd wydarzeń. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4/1993. s. 316.