Przejdź do zawartości

Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witaj w Wikipedii,
Weź udział w akcji WikiWalentynki 2025 – inicjatywie, która ma na celu ocalenie od samotności osieroconych haseł!
Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…co łączy noc z surrealistyczną wizją rewolucji? (na zdjęciu)

…kto i kiedy spierał się o SF?

…który z polskich pędrusiów zasmakował w rozchodnikach?

…że istnieją różne wersje dotyczące zaginięcia SM UB-63 w 1918 roku?

…jakie teorie spiskowe narosły wokół pożaru szpitala psychiatrycznego w Górnej Grupie?

Wydarzenia

Inwazja Rosji na Ukrainęwojna Izraela z Hamasemprotesty po wyborach parlamentarnych w Gruzjiinwazja Izraela na Syrięantyrządowe protesty na Słowacji

Zmarli: Souleymane CisséMarian Turski (na zdjęciu)Julian HollowayKatarzyna Dzieduszycka-HerbertGeneviève PageCarlos DieguesAna AmbrazienėSam NujomaJadwiga PuzyninaTony RobertsVito Di TanoMike Ratledge

Rocznice

19 lutego: imieniny obchodzą m.in.: Lucja, Czcisław i Konrad
Okrągłe, dziesięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Dyskografia Basshuntera – szwedzkiego piosenkarza, producenta muzycznego i DJ-a – obejmuje pięć albumów studyjnych, dwa albumy kompilacyjne, 28 singli, pięć singli promocyjnych, siedem remiksów, siedemnaście teledysków, cztery teledyski tekstowe oraz teledysk z gościnnym udziałem. Debiutancki album studyjny Basshuntera – The Bassmachine został wydany w 2004 roku przez Alex Music. Drugi studyjny album LOL <(^^,)> wydany został w 2006 roku i osiągnął status platynowej płyty w kilku krajach Europy. Kolejny album artysty to Now You’re Gone – The Album, wydany w 2008 roku został sprzedany w Wielkiej Brytanii w 376 017 egzemplarzach. W 2009 roku został wydany piąty studyjny album Basshuntera pod tytułem Bass Generation, a w 2013 roku – szósty – Calling Time. 2012 roku został wydany jedyny album kompilacyjny Basshuntera, zawierający utwory z The Old Shit oraz The Bassmachine i inne. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Wypad na Blizne i Jelonki – starcie zbrojne podczas obrony Warszawy w trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku. Na wieść o rozpoczęciu polskiego przeciwuderzenia nad Bzurą wielu wyższych oficerów Armii „Warszawa” oraz Dowództwa Obrony Warszawy domagało się podjęcia akcji ofensywnej na zachodnim przedpolu stolicy. Dowódca Armii „Warszawa” gen. Juliusz Rómmel był temu jednak zdecydowanie przeciwny. Po wielu dniach zwłoki wyraził zgodę jedynie na zorganizowanie lokalnego wypadu. Uderzenie na Blizne i Jelonki, przeprowadzone 18–19 września siłami trzech batalionów piechoty pod dowództwem ppłk. Leopolda Okulickiego, przyniosło skromne zdobycze terenowe, okupione dużymi stratami. Nie wpłynęło również na położenie armii „Poznań” oraz „Pomorze”. Czytaj więcej…