Цай
Зайæгойы тыххæй кæс: Цайгæрдæг.
Цай (кит. 茶 — «ча́» пекинаг æмæ кантойнаг диалекттыл, «те̂» амойагыл æмæ «тцай-е» тайванаг диалектыл) — нозт, кæнгæ у сæрмагонд уавæртæй развæлгъау цæттæконд, цайы къудзийы сыфтæй — фыцгæйæ, цайласгæйæ æмæ/кæнæ доны ныллæуынгæнгæйæ. Цай ма хуындауы цайкъудзийы сыф йæхæдæг, бакуыст æмæ бацæттæ кæцы баййæфта нозт скæнынмæ, ахæм. Бацæттæмæ хауы развæлгъау хускæнæн, сзилæн, дзæвгар дæргъвæтин ферментативон батуаг, кæрон-хус. Æндæрхуыз операцитæ процессмæ бафтаугæ сты æрмæст хицæн хуыз æмæ цаймыггæгтæ скæнынмæ. Уæрæх мидисы та «цай» хуыйныны бон у алкæцы нуæзтæн, разбацæттæ зайæгойтæй тæвд доны раласгæйæ.
Кæс ноджы
[ивын | Бындур ивын]
|
Ацы уац къæртт у, ома æрдæгцæттæ. Википедийæн баххуыс кæн æмæ ацы уац раст æмæ стырдæр скæн. |