Vejatz lo contengut

Sent Pal de Senoira

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Sent Pal de Senoira
Saint-Pal-de-Senouire
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 15′ 36″ N, 3° 39′ 05″ E
Superfícia 18,35 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 204 m
860 m
789 m
Geografia politica
País Velai Armas de Velai
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4307
Canton delh Plan delh Naut Velai Granitic (La Chaa Dieu davant 2015)
Intercom
244300299
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Alain Fouillit
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
109 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

112 ab.
Densitat 5,89 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43160
Còde INSEE 43214

Sent Pal de Senoira [1] (Saint-Pal-de-Senouire en francés) z-es una comuna velaiesa, situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Saint-Pal-de-Senouire Saint-Pal-de-Senouire
Comuna amb 250 abitants (2000)Sembadel
(3,4 km)
Comuna amb 85 abitants (2000)Collat
(3,4 km)
Comuna amb 135 abitants (2000)Connangles
(4,5 km)
Comuna amb 61 abitants (2000)Berbezit
(5,2 km)
Comuna amb 93 abitants (2000)Josat (6,0 km)
Comuna amb 62 abitants (2000)Montclard
(6,5 km)
Comuna amb 411 abitants (2000)Monlet
(6,6 km)
Comuna amb 140 abitants (2000)Cistrières
(7,4 km)
Comuna amb 290 abitants (2000)Felinas
(7,4 km)
Comuna amb 806 abitants (2000)La Chaa Dieu
(7,9 km)

Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Sent Pal de Senoire
Connangles Sant Badèu (sic)
Collat Sent Pal de Senoire
La Chapèla Bertin Monlet

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia S. Pauli de Murs en 1252, Parochia S. Pauli prope castrum de Murs, Aniciensis dioc. en 1275, Saint Paul en 1379, Saint Poul en 1401, Pal-Sénoire en 1793 [2].
Sent Pal es la fòrma regionala delh latin Paulus, lo nom de l'apòstol [3]. Pasmens, la prononciacion aproximativa a Mauvèiras seriá [sem'paw de se'nujɾə]; mas l'informatritz z-es pas segura de la prononciacion [4].

Segon Dauzat e Rostaing, Mur, delh latin murus, « mur »; designa sovent una fortificacion, en general d'origina romana o preromana [5]. Segon Joan Arsac, i a, a 860 m d'altitud, a La Chapèla Bertin, de vestigis de muralhas que tresplomban la val de Senoire; pòdon èsser los murs citats dins l'ancian nom de la comuna[6].

Senoire (Senoira ?)

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Fluviolis qui dicitur Sinus Aureus, vès 1148, Aqua de Senoire en 1252, Senoyre en 1279, Aqua Sinus Auri en 1324, Sirenueyra, Sirenieyra en 1338, Cenoyre en 1359, Flumen Cynus Auri en 1371, Cynioures en 1373, La riv. de Sonoyre en 1561 [7].
I a un dobte (las fòrmas estranhas de 1338), mas lo nom sembla mai Senoire que non pas Senoira.
Segon Joan Arsac, Senoire auriá pres lo nom d'un oppidum, una fortalesa celtica, *Senodurum, dont demorariá eventualament lo nom de Murs [6]. Joan Arsac, que coneissiá totjorn la fòrma occitana e que malurosament la cita rarament, auriá (normalament !) pas supausat una tala origina se lo nom s'èra achabat en -a. Petita remarca : duron es pas una fortalesa, coma se cresiá a l'epòca de Joan Arsac (1922-1994), mas un merchat barrat, conta-rotlat (per permetre alh mèstre de prelevar de taxas) [8]. *Senoduron seriá « vielh merchat » (o benleu « merchat de Senos »).

En 1789, Sent Pal de Murs dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de La Chaa Dieu e delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi delh Puèi de Velai e archipreirat de Sant Pàulhan, èra delh vocable de Sant Pal; l'abat de la Chaa Dieu presentava a la cura [2]. Sent Pal èra doncas de Velai pelh religiós (indici de la preséncia delh pòble gallic, los Vellavi e pas los Arverni) e d'Auvernhe pelh civil. En 1946, Sent Pal de Murs venguèt Sent Pal de Senoire [9].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2007 (2026) Alain Fouillit    
març de 2001 2007 Robert Perbet    
  2007      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 108, totala: 112

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
699 696 742 673 716 744 737 720 663

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
660 674 650 695 632 692 707 669 677

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
618 596 542 509 413 415 400 336 294

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
300
268
217
174
143
118
98
95
93
94
2009 2010
97
100
101
104
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 109 abitants e la densitat èra de 5,94 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Sent Pal de Senoira».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 258 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f307.item
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 620
  4. Enquèsta delh contributor en 2024
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 486, a Mur-de-Barrez
  6. 6,0 et 6,1 Jean Arsac, Les Noms de Lieux du Velay, Éd. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023, p. 115, 196
  7. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 268 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f317.item
  8. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 22-23
  9. [1]