correct

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  correct    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cor·rect

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘juist’ voor het eerst aangetroffen in 1553
• afgeleid van het Franse 'correct' (juist) (met het voorvoegsel cor-)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	correct	correcter	correctst
verbogen	correcte	correctere	correctste
partitief	corrects	correcters	-

Bijvoeglijk naamwoord

correct

1. foutloos, goed

   • Hij had een 10 voor zijn proefwerk want al zijn antwoorden waren correct. 

   ▸ 'Door alle commotie rondom de dood van onze kinderen hebben wij nooit een rapport gezien omtrent hun doodsoorzaak,' probeerde hij zo helder en correct mogelijk te formuleren.

2. burgerlijk, saai, onberispelijk uit moreel oogpunt, zonder af te wijken van de etiquette, politiek correct

   • Een notaris moet altijd correct gekleed zijn. 

Antoniemen

• incorrect

Hyponiemen

• hypercorrect

Afgeleide begrippen

• corrigeren, correctie, correctief, correctheid

Vertalingen

    1.   

Engels: correct (en) Frans: correct (fr)

Pools: poprawny (pl) Spaans: correcto (es)

Gangbaarheid

• Het woord correct staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "correct" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  correct (VS)    (hulp, bestand)
• IPA:

vervoeging
onbepaalde wijs	to  correct
he/she/it	corrects
verleden tijd	corrected
voltooid deelwoord	corrected
onvoltooid deelwoord	correcting
gebiedende wijs	correct

Werkwoord

correct

1. overgankelijk corrigeren, rechtzetten [2]

stellend	vergrotend	overtreffend
correct	more correct	most correct

Bijvoeglijk naamwoord

correct

1.  correct bn ,  juist bn 

Antoniemen

•  incorrect bn 

Afgeleide begrippen

• correctly, correctness