Naar inhoud springen

Nervus ischiadicus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Heupzenuw
Nervus ischiadicus
Zenuw
nervus ischiadicus bij de mens (rechterbeen van achter gezien)
nervus ischiadicus bij de mens (rechterbeen van achter gezien)
Synoniemen
Nederlands ischiaszenuw[1]

zitbeenszenuw[2]

Verloop
Innervatie musculi gemelli
musculus quadratus femoris
musculus obturatorius internus
musculus biceps femoris
musculus semitendineus
musculus semimembranaceus
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De nervus ischiadicus[3] of heupzenuw[1] is de langste perifere zenuw van het lichaam.

De nervus ischiadicus ontspringt bij de lendenwervels en loopt na vertakking in de nervus peroneus communis en nervus tibialis door tot in de voet. De zenuw stuurt tal van spieren aan:

Bij nadere beschouwing bestaat de nervus ischiadicus reeds vanaf het heiligbeen uit de nervus peroneus communis en nervus tibialis. De nervus ischiadicus wordt bij veel mensen vanaf het heiligbeen tot aan de knie omgeven door bindweefsel.

Neuralgie (zenuwpijn) van de nervus ischiadicus wordt vaak kortweg als "ischias" aangeduid. De oorzaak is meestal druk op de wortels van de nervus ischiadicus waar deze uit de wervelkolom naar buiten komen, en dit wordt vaak veroorzaakt door een rughernia.

  • Volgens de Joodse spijswetten mag de heupspier niet gegeten worden. Dit is een herinnering aan het gevecht van aartsvader Jakob met de engel, waarbij Jakob aan de heup gewond werd.[4]