Dit onderdeel stond voor het eerst op het programma. Er namen tien landen aan de wedstrijd deel. Namens ieder land kwam er per kür een mannelijke en vrouwelijke solist, een paar en een ijsdanspaar in actie. In de korte en lange kür kon een andere deelnemer/ander paar in actie komen. Op deze wijze streden 74 deelnemers om de drie medailles.
De landen hadden zich gekwalificeerd op basis van de uitslagen in 2012 en 2013. Aan deze wedstrijd mochten alleen kunstschaatsers deelnemen die al voor een van de categorieën gekwalificeerd waren. Wanneer een startgerechtigd land in een van de categorieën geen kwalificatieplaats had bemachtigd, mocht dit land een solist/paar extra sturen om de lege plaats op te vullen. Van deze regel hoefden enkel Groot-Brittannië (extra solist bij de mannen) en Japan (extra paar) gebruik te maken.
M = mannen solo , V = vrouwen solo, P = paren, IJ = ijsdansen
Per categorie werd per kür punten toegekend in omgekeerde volgorde van de klassering (1e plaats 10 punten... 10e plaats 1 punt). Alleen de Top-5 landen na de korte kür kwalificeerden zich voor de lange kür.