Helmut Lent
Uiterlijk
Helmut Lent | ||||
---|---|---|---|---|
Helmut Lent in 1943
| ||||
Geboren | 13 juni 1918 Pyrehne, dicht bij Landsberg an der Warthe, Koninkrijk Pruisen, Duitse Keizerrijk | |||
Overleden | 7 oktober 1944 Paderborn, nazi-Duitsland | |||
Rustplaats | Alter Garnisonsfriedhof, Stade; Parzelle 1042-graf 37[1][2] | |||
Land/zijde | nazi-Duitsland | |||
Onderdeel | Luftwaffe | |||
Dienstjaren | 1936 - 1944 | |||
Rang | Oberst (Postuum) | |||
Eenheid | Zerstörergeschwader 76 Nachtjagdgeschwader 1 Nachtjagdgeschwader 2 Nachtjagdgeschwader 3 | |||
Bevel | Nachtjagdgeschwader 1 1 oktober 1942 - 1 augustus 1943 Nachtjagdgeschwader 2 1 november 1941 - 1 oktober 1942 Nachtjagdgeschwader 3 1 augustus 1943 - 7 oktober 1944 | |||
Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog
| |||
Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
|
Helmut Lent (13 juni 1918 – 7 oktober 1944) was een piloot van de Duitse Luftwaffe die tijdens de Tweede Wereldoorlog 110 geallieerde vliegtuigen heeft neergeschoten. Hij vloog op een Messerschmitt Bf 110, een vliegtuig dat speciaal voor nachtvluchten was voorbereid, en schoot 102 van de 110 vliegtuigen tijdens nachtvluchten neer.
1e luitenant Lent was tijdelijk in Nederland op Fliegerhorst Leeuwarden gelegerd. Hij verongelukte op 5 oktober 1944 in Duitsland tijdens een routinevlucht met een Junkers Ju 88.
Als drager van het Ridderkruis van het IJzeren Kruis met eikenloof, zwaarden en briljanten kreeg Helmut Lent een staatsbegrafenis met militaire eer. Zijn kist werd in de rode zaal van de Rijkskanselarij in Berlijn opgebaard.
Militaire loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]- Fahnenjunker: 1 april 1936[3]
- Fähnrich: 1 april 1937[3]
- Oberfähnrich: 1 februari 1938 - oktober 1937[3]
- Leutnant: 1 maart 1938 - augustus 1938[3]
- Oberleutnant: 1 juli 1940[3]
- Hauptmann: 1 januari 1942 - november 1941[3]
- Major: 1 januari 1943 - augustus 1942[3]
- Oberstleutnant: 1 maart 1944 - september 1943[3]
- Oberst: augustus 1944 (Postuum)[3]
Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]- Ridderkruis van het IJzeren Kruis on 30 augustus 1941 als Oberleutnant en Staffelkapitän van het 6./NJG 1[3][4][5][6]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.98) op 6 juni 1942 als Hauptmann en Gruppenkommandeur van het II./NJG 2[3][6][7][8]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.32) op 2 augustus 1943 als Major en Gruppenkommandeur van het IV./NJG 1[3][6][7][9]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten (nr.15) op 31 juli 1944 als Oberstleutnant en Geschwaderkommodore van het NJG 3[3][6][7][10]
- Duits Kruis in goud op 9 april 1942 als Hauptmann in de II./NJG 2[3][6][11]
- IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (11 mei 1940) en 2e Klasse (21 september 1939)[6][11]
- Gewondeninsigne 1939, zilver (22 december 1943)[12][13] en zwart (14 juli 1941)[14]
- Gesp voor Gevechtsvluchten aan het Front voor korte-afstand nachtjagers met hanger en getal "300" in Goud[11]
- Narvikschild op 30 januari 1941[12][15]
- Flugzeugführerabzeichen[15]
- Anschlussmedaille[16]
- Ehrenpokal für besondere Leistung im Luftkrieg op 26 juni 1941[6][17]
- Gezamenlijke Piloot-Observatie Badge in Goud met Diamanten[6]
- Foto van de Rijksmaarschalk met Zilveren Lijst op 20 februari 1942[6]
- Hij werd zesmaal genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op:
- 10 november 1941[6][18]
- 28 januari 1942[6][19]
- 16 mei 1942[6][20]
- 21 juni 1942[21]
- 18 juni 1944[6][22]
- 11 oktober 1944[6][23]
Bronnen, noten en/of referenties
- (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
- (en) Hinchliffe, Peter. "The Lent Papers" Helmut Lent. Bristol, Engeland: Cerberus Publishing. 2003, ISBN 978-1-84145-105-3.
- (de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
- (de) Obermaier, Ernst. Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe 1939–1945 Band II Stuka- und Schlachtflieger. Mainz, Duitsland: Verlag Dieter Hoffmann. 1976, ISBN 978-3-87341-021-3.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1.September 1939 bis 31.Dezember 1941. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), pp. 721. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 6 september 2020.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1.Januar 1942 bis 1.Dezember 1943. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), 21,. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 6 september 2020.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 3 1.Januar 1944 bis 9.Mai 1945. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989). ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 6 september 2020.
- ↑ (en) World War II Graves: Lent, Helmut Johannes Siegfried. Geraadpleegd op 6 september 2020. Gearchiveerd op 5 februari 2023.
- ↑ (de) Volksbund.de: Helmut Lent. Geraadpleegd op 21 mei 2018.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n (de) Ritterkreuztraeger.info: Oberst Helmut Lent. Geraadpleegd op 6 september 2020. Gearchiveerd op 22 mei 2018.
- ↑ Fellgiebel 2000, p.289
- ↑ Volgens Scherzer als Staffelkapitän van het 4./NJG 1
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Traces of War: Lent, Helmuth. Geraadpleegd op 6 september 2020.
- ↑ a b c Scherzer 2007, p.502
- ↑ Fellgiebel 2000, p.60
- ↑ Fellgiebel 2000, p.41
- ↑ Fellgiebel 2000, p.37
- ↑ a b c Fellgiebel 2000, p.67
- ↑ a b Berger 2000, p.184
- ↑ Hinchliffe 2003, p.220
- ↑ Hinchliffe 2003, p.299
- ↑ a b Hinchliffe 2003, p.298
- ↑ Hinchliffe 2003, p.112
- ↑ Obermaier 1989, p.23
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.721.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1989, p.21.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1989, p.131.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1989, p.170.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 3 1989, p.131.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 3 1989, p.285.