Naar inhoud springen

Formule 1 in 1999

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
50e Formule 1-seizoen (1999)
Volgende: 2000
Vorige: 1998
Mika Häkkinen (foto 2006) werd voor de tweede en laatste keer wereldkampioen
Mika Häkkinen (foto 2006) werd voor de tweede en laatste keer wereldkampioen
Algemene informatie
Races 16
Coureurs 24
Constructeurs 11
Verdedigend
kampioen
Fin Mika Häkkinen (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Fin Mika Häkkinen 76
(2e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine 74
3e plaats Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen 54
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Italië Ferrari 128
(9e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes 124
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Jordan (Formule 1) 61
Portaal  Portaalicoon   Autosport
Formule 1 logo

Het Formule 1-seizoen 1999 was het 50ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 7 maart en eindigde op 1 november na zestien races.

Mika Häkkinen won zijn tweede wereldtitel, na een duel met Eddie Irvine. Michael Schumacher die tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië zijn been brak bij een zwaar ongeluk werd vervangen door Mika Salo bij Ferrari. BAR kwam voor het eerst aan de start. Alle teams reden dit jaar met banden geleverd door Bridgestone na het afhaken van Goodyear.[1]

Landen die in 1999 een Grand Prix organiseerden zijn getoond in het groen, voormalige organiserende landen zijn getoond in het donkergrijs.
GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
631
1 GP van Australië Vlag van Australië Albert Park Street Circuit Melbourne 7 maart
632
2 GP van Brazilië Vlag van Brazilië Autódromo José Carlos Pace São Paulo 11 april
633
3 GP van San Marino Vlag van Italië Autodromo Enzo e Dino Ferrari Imola 2 mei
634
4 GP van Monaco Vlag van Monaco Circuit de Monaco Monte Carlo 16 mei
635
5 GP van Spanje Vlag van Spanje Circuit de Barcelona-Catalunya Montmeló 30 mei
636
6 GP van Canada Vlag van Canada Circuit Gilles Villeneuve Montreal (Quebec) 13 juni
637
7 GP van Frankrijk Vlag van Frankrijk Circuit de Nevers Magny-Cours Magny-Cours 27 juni
638
8 GP van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit Silverstone 11 juli
639
9 GP van Oostenrijk Vlag van Oostenrijk A1 Ring Spielberg bei Knittelfeld 25 juli
640
10 GP van Duitsland Vlag van Duitsland Hockenheimring Hockenheim 1 augustus
641
11 GP van Hongarije Vlag van Hongarije Hungaroring Mogyoród 15 augustus
642
12 GP van België Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 29 augustus
643
13 GP van Italië Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Monza 12 september
644
14 GP van Europa Vlag van Duitsland Nürburgring GP-Strecke Nürburg 26 september
645
15 GP van Maleisië Vlag van Maleisië Sepang International Circuit Sepang 17 oktober
646
16 GP van Japan Vlag van Japan Circuit Suzuka Suzuka 31 oktober

Kalenderwijzigingen in 1999

[bewerken | brontekst bewerken]

De Grand Prix van China zou in 1999 voor het eerst op de kalender staan, maar werd afgelast vanwege problemen bij de organisatie.[2] De race werd van de kalender gehaald op 20 december 1998, mede door het nieuws dat vrachtvliegtuigen niet snel genoeg gelost konden worden op de lokale luchthaven.[3] De Grand Prix van China verscheen uiteindelijk voor het eerst op de Formule 1-kalender in 2004, gehouden op het Shanghai International Circuit.
De Grand Prix van Argentinië, die de race in China had moeten vervangen, werd vervolgens ook afgelast door financiële problemen en er kon geen overeenstemming worden bereikt met commerciële partijen. Met het afgelasten van de race ontstond er een gat van vijf weken tussen de eerste en tweede race van het seizoen.[3][4]

Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
2 GP van China Vlag van China Zhuhai International Circuit Zhuhai 21 maart
2 GP van Argentinië Vlag van Argentinië Autódromo Oscar Alfredo Gálvez Buenos Aires 28 maart

Ingeschreven teams en coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende teams en coureurs namen deel aan het 'FIA Wereldkampioenschap F1' 1999. Alle teams reden met banden geleverd door Bridgestone.

Inschrijving Constructeur Chassis Motor Nr. Coureur Ronde
Vlag van Verenigd Koninkrijk West McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4/14 Mercedes FO110H 1 Vlag van Finland Mika Häkkinen Alle
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard Alle
Vlag van Italië Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F399 Ferrari 048 3 Vlag van Duitsland Michael Schumacher 1–8, 15–16
Vlag van Finland Mika Salo 9–14
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Winfield Williams Williams-Supertec FW21 Supertec FB01 5 Vlag van Italië Alessandro Zanardi Alle
6 Vlag van Duitsland Ralf Schumacher Alle
Vlag van Ierland Benson & Hedges Jordan Jordan-Mugen-Honda 199 Mugen-Honda MF-301 HD 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill Alle
8 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Alle
Vlag van Italië Mild Seven Benetton Playlife Benetton-Playlife B199 Playlife FB01 9 Vlag van Italië Giancarlo Fisichella Alle
10 Vlag van Oostenrijk Alexander Wurz Alle
Vlag van Zwitserland Red Bull Sauber Petronas Sauber-Petronas C18 Petronas SPE-03A 11 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Alle
12 Vlag van Brazilië Pedro Diniz Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Repsol Arrows F1 Team Arrows A20 Arrows T2-F1 14 Vlag van Spanje Pedro de la Rosa Alle
15 Vlag van Japan Toranosuke Takagi Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk HSBC Stewart Ford Stewart-Ford SF3 Ford CR-1 16 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Alle
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Alle
Vlag van Frankrijk Gauloises Prost Peugeot Prost-Peugeot AP02 Peugeot A18 18 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Alle
19 Vlag van Italië Jarno Trulli Alle
Vlag van Italië Fondmetal Minardi Team Minardi-Ford M01 Ford VJM1 Zetec-R

Ford VJM2 Zetec-R

20 Vlag van Italië Luca Badoer 1, 3–16
Vlag van Frankrijk Stéphane Sarrazin 2
21 Vlag van Spanje Marc Gené Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk British American Racing BAR-Supertec 01 Supertec FB01 22 Vlag van Canada Jacques Villeneuve Alle
23 Vlag van Brazilië Ricardo Zonta 1–2, 6–16
Vlag van Finland Mika Salo 3–5

Resultaten en klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Verslag
1 Vlag van Australië GP van Australië Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Vlag van Italië Ferrari Verslag
2 Vlag van Brazilië GP van Brazilië Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes Verslag
3 Vlag van San Marino GP van San Marino Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Italië Ferrari Verslag
4 Vlag van Monaco GP van Monaco Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Italië Ferrari Verslag
5 Vlag van Spanje GP van Spanje Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes Verslag
6 Vlag van Canada GP van Canada Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes Verslag
7 Vlag van Frankrijk GP van Frankrijk Vlag van Brazilië Rubens Barrichello Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Vlag van Ierland Jordan-Mugen-Honda Verslag
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes Verslag
9 Vlag van Oostenrijk GP van Oostenrijk Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Vlag van Italië Ferrari Verslag
10 Vlag van Duitsland GP van Duitsland Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Vlag van Italië Ferrari Verslag
11 Vlag van Hongarije GP van Hongarije Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes Verslag
12 Vlag van België GP van België Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes Verslag
13 Vlag van Italië GP van Italië Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Duitsland Ralf Schumacher Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Vlag van Ierland Jordan-Mugen-Honda Verslag
14 Vlag van Europa GP van Europa Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert Vlag van Verenigd Koninkrijk Stewart-Ford Verslag
15 Vlag van Maleisië GP van Maleisië Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine Vlag van Italië Ferrari Verslag
16 Vlag van Japan GP van Japan Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Duitsland Michael Schumacher Vlag van Finland Mika Häkkinen Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes Verslag

Puntentelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 10 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Nr. Coureur Grands Prix Punten
Vlag van Australië
AUS
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van België
BEL
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Maleisië
MAL
Vlag van Japan
JPN
1 1 Vlag van Finland Mika Häkkinen DNFP 1PS DNFP 3PS 1P 1 2 DNFPS 3PS DNFP 1P 2PS DNFP 5S 3 1 76
2 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine 1 5 DNF 2 4 3S 6 2 1 1 3 4 6 7 1 3 74
3 8 Vlag van Duitsland Heinz-Harald Frentzen 2 3 DNF 4 DNF 11 1 4 4 3 4 3 1 DNFP 6 4 54
4 2 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard DNF DNF 2 DNF 2 7 DNFS 1 2 5S 2S 1 5 DNF DNF DNF 48
5 3 Vlag van Duitsland Michael Schumacher 8S 2 1S 1 3S DNFP 5 DNS 2PS 2PS 44
6 6 Vlag van Duitsland Ralf Schumacher 3 4 DNF DNF 5 4 4 3 DNF 4 9 5 2S 4 DNF 5 35
7 16 Vlag van Brazilië Rubens Barrichello 5 DNF 3 9 DSQ DNF 3P 8 DNF DNF 5 10 4 3 5 8 21
8 17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Herbert DNS DNF 10 DNF DNF 5 DNF 12 14 11 11 DNF DNF 1 4 7 15
9 9 Vlag van Italië Giancarlo Fisichella 4 DNF 5 5 9 2 DNF 7 12 DNF DNF 11 DNF DNF 11 14 13
10 23 (3x)
3 (6x)
Vlag van Finland Mika Salo 7 DNF 8 9 2 12 7 3 DNF 10
11 19 Vlag van Italië Jarno Trulli DNF DNF DNF 7 6 DNF 7 9 7 DNF 8 12 DNF 2 DNS DNF 7
12 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill DNF DNF 4 DNF 7 DNF DNF 5 8 DNF 6 6 10 DNF DNF DNF 7
13 10 Vlag van Oostenrijk Alexander Wurz DNF 7 DNF 6 10 DNF DNF 10 5 7 7 14 DNF DNF 8 10 3
14 12 Vlag van Brazilië Pedro Diniz DNF DNF DNF DNF DNF 6 DNF 6 6 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11 3
15 11 Vlag van Frankrijk Jean Alesi DNF DNF 6 DNF DNF DNF DNF 14 DNF 8 16 9 9 DNF 7 6 2
16 18 Vlag van Frankrijk Olivier Panis DNF 6 DNF DNF DNF 9 8 13 10 6 10 13 11 9 DNF DNF 2
17 21 Vlag van Spanje Marc Gené DNF 9 9 DNF DNF 8 DNF 15 11 9 17 16 DNF 6 9 DNF 1
18 14 Vlag van Spanje Pedro de la Rosa 6 DNF DNF DNF 11 DNF 11 DNF DNF DNF 15 DNF DNF DNF DNF 13 1
19 5 Vlag van Italië Alessandro Zanardi DNF DNF 11 8 DNF DNF DNF 11 DNF DNF DNF 8 7 DNF 10 DNF 0
20 15 Vlag van Japan Toranosuke Takagi 7 8 DNF DNF 12 DNF DSQ 16 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 0
21 22 Vlag van Canada Jacques Villeneuve DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 15 8 10 DNF 9 0
22 23 Vlag van Brazilië Ricardo Zonta DNF DNQ DNF 9 DNF 15 DNF 13 DNF DNF 8 DNF 12 0
23 20 Vlag van Italië Luca Badoer DNF 8 DNF DNF 10 10 DNF 13 10 14 DNF DNF DNF DNF DNF 0
20 Vlag van Frankrijk Stéphane Sarrazin DNF 0
Pos. Nr. Coureur Vlag van Australië
AUS
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van België
BEL
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Maleisië
MAL
Vlag van Japan
JPN
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

— Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.

Klassement bij de constructeurs

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Constructeur Nr. Vlag van Australië
AUS
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van België
BEL
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Maleisië
MAL
Vlag van Japan
JPN
Punten
1 Vlag van Italië Ferrari 3 8S 2 1S 1 3S DNFP 5 DNS 9 2 12 7 3 DNF 2PS 2PS 128
4 1 5 DNF 2 4 3S 6 2 1 1 3 4 6 7 1 3
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes 1 DNFP 1PS DNFP 3PS 1P 1 2 DNFPS 3PS DNFP 1P 2PS DNFP 5S 3 1 124
2 DNF DNF 2 DNF 2 7 DNFS 1 2 5S 2S 1 5 DNF DNF DNF
3 Vlag van Ierland Jordan-Mugen-Honda 7 DNF DNF 4 DNF 7 DNF DNF 5 8 DNF 6 6 10 DNF DNF DNF 61
8 2 3 DNF 4 DNF 11 1 4 4 3 4 3 1 DNFP 6 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stewart-Ford 16 5 DNF 3 9 DSQ DNF 3P 8 DNF DNF 5 10 4 3 5 8 36
17 DNS DNF 10 DNF DNF 5 DNF 12 14 11 11 DNF DNF 1 4 7
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Supertec 5 DNF DNF 11 8 DNF DNF DNF 11 DNF DNF DNF 8 7 DNF 10 DNF 35
6 3 4 DNF DNF 5 4 4 3 DNF 4 9 5 2S 4 DNF 5
6 Vlag van Italië Benetton-Playlife 9 4 DNF 5 5 9 2 DNF 7 12 DNF DNF 11 DNF DNF 11 14 16
10 DNF 7 DNF 6 10 DNF DNF 10 5 7 7 14 DNF DNF 8 10
7 Vlag van Frankrijk Prost-Peugeot 18 DNF 6 DNF DNF DNF 9 8 13 10 6 10 13 11 9 DNF DNF 9
19 DNF DNF DNF 7 6 DNF 7 9 7 DNF 8 12 DNF 2 DNS DNF
8 Vlag van Zwitserland Sauber-Petronas 11 DNF DNF 6 DNF DNF DNF DNF 14 DNF 8 16 9 9 DNF 7 6 5
12 DNF DNF DNF DNF DNF 6 DNF 6 6 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arrows 14 6 DNF DNF DNF 11 DNF 11 DNF DNF DNF 15 DNF DNF DNF DNF 13 1
15 7 8 DNF DNF 12 DNF DSQ 16 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF
10 Vlag van Italië Minardi-Ford 20 DNF DNF 8 DNF DNF 10 10 DNF 13 10 14 DNF DNF DNF DNF DNF 1
21 DNF 9 9 DNF DNF 8 DNF 15 11 9 17 16 DNF 6 9 DNF
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk BAR-Supertec 22 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 15 8 10 DNF 9 0
23 DNF DNQ 7 DNF 8 DNF 9 DNF 15 DNF 13 DNF DNF 8 DNF 12
Pos. Constructeur Nr. Vlag van Australië
AUS
Vlag van Brazilië
BRA
Vlag van San Marino
SMR
Vlag van Monaco
MON
Vlag van Spanje
SPA
Vlag van Canada
CAN
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Oostenrijk
OOS
Vlag van Duitsland
DUI
Vlag van Hongarije
HON
Vlag van België
BEL
Vlag van Italië
ITA
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Maleisië
MAL
Vlag van Japan
JPN
Punten
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

— Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.

Zie de categorie 1999 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.