Begijnhof Hoogstraten

Begijnhof van Hoogstraten
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Vlaamse Begijnhoven
Land	België
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	ii, iii, iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	855-001
Inschrijving	1998 (22e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

Het begijnhof van Hoogstraten bestaat uit 36 huisjes, een schuur en een barokke driebeukige begijnhofkerk, toegewijd aan Sint-Jan-de-Evangelist.

Geschiedenis

Een eerste vermelding van het begijnhof vinden we in een akte van 1380. Toen gaf Jan V van Cuijk de grond waar het begijnhof op stond aan de begijnen. Hij vermeldde in de akte dat ze de grond al een tijdje in pacht hadden van zijn voorvaders.

In de 16e eeuw hadden de begijnen te maken met meerdere branden, onder meer op Witte Donderdag van 1506 toen, behalve de kerk, het hele complex werd vernield. In 1534 werd het hof omringd door een stenen muur.

In het begin van de 17e eeuw telde men twee begijntjes. Dit aantal liep op tot 160 bij het einde van de 17e eeuw. In 1972 verliet de laatste begijn, Johanna van den Wijngaard, het begijnhof.

In 1992 besliste een aantal inwoners van Hoogstraten het hof te restaureren. Sinds 1997 is het begijnhof opnieuw volledig bewoond.

Het Conventshuis huisvest het Stedelijk Museum met een permanente collectie en wisselende tentoonstellingen.

Grafstenen

Op het grond van de kerk liggen tientallen grafstenen van begijnen die dateren van de XVIe tot de XVIIIe eeuw, waarvan de meeste nog in 2023 leesbaar en identificeerbaar blijven.

Galerij

• 
  De begijnhofkerk
• 
  Het begijnhof in Hoogstraten
• 
  Bewerkte foto van het begijnhof met de Sint-Catharinakerk op de achtergrond

Externe link

• Het Convent vzw

Bronnen

Bronnen, noten en/of referenties

· ·

Begijnhoven in Vlaanderen

Mediabestanden

Zie de categorie Beguinage of Hoogstraten van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.