Naar inhoud springen

Barry Hughes

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Barry Hughes
Sparta-trainer Hughes (1980)
Sparta-trainer Hughes (1980)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Barrie Hugh Hughes
Geboortedatum 31 december 1937
Geboorteplaats Caernarfon, Vlag van Wales Wales
Overlijdensdatum 2 juni 2019
Overlijdensplaats Heemstede, Vlag van Nederland Nederland
Jeugd
1953–1960 Vlag van Engeland West Bromwich Albion
Senioren
Seizoen Club W (G)
1960–1963
1963–1965
Vlag van Nederland Blauw Wit
Vlag van Nederland Alkmaar '54
(–)
(–)
Getrainde teams
1965–1967
1967–1970
1970–1973
1973–1980
1980–1983
1983–1984
1984–1985
1985–1986
1986–1988
1988–1989
1989
Vlag van Nederland Alkmaar '54
Vlag van Nederland Haarlem
Vlag van Nederland Go Ahead (Eagles)
Vlag van Nederland Haarlem
Vlag van Nederland Sparta
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Nederland MVV
Vlag van Nederland FC Volendam
Vlag van Nederland Sparta
Vlag van Nederland Sparta
Vlag van België Beerschot
Erelijst
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Barrie Hugh (Barry) Hughes (Caernarfon, 31 december 1937[1]Heemstede, 2 juni 2019)[2][3] was een Welsh voetballer, voetbaltrainer en zanger.

Voetballoopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Hughes groeide op in Wrexham in Noord-Wales en speelde vanaf zijn zestiende jaar in de jeugd van West Bromwich Albion. In 1955 maakte hij indruk toen hij met West Bromwich Albion op een internationaal juniorentoernooi van Blauw Wit in Amsterdam speelde. De stopperspil Hughes werd gekozen tot beste verdediger. Mede door een beenbreuk kwam het in de jaren daarna echter niet tot een debuut in het eerste elftal van de club. In 1960 werd hij op de transferlijst gezet en opgepikt door Blauw Wit, waar ze hem herinnerden van het toernooi in 1955.[4]

In 1963 verruilde Hughes Blauw Wit voor Alkmaar '54. In 1964 werd hij met deze club kampioen in de Tweede divisie. Vanaf zijn tijd bij Blauw Wit volgde Hughes de Engelse trainerscursus. Bij Alkmaar '54 was hij vanaf 1963 tevens actief als jeugdtrainer. In 1965 slaagde hij voor het coaching-diploma in Engeland, waarna Alkmaar hem als hoofdtrainer aanstelde en hij zijn actieve voetballoopbaan beëindigde. De KNVB ging echter niet akkoord met de aanstelling, mede omdat het coaching-diploma niet het uitgebreidere trainersdiploma van de Engelse bond was en daardoor in geen verhouding stond tot het Nederlandse A-diploma.[5] Een rechtbank stelde in september 1965 de voetbalbond in het gelijk met als argumentatie dat Hughes geen Nederlands trainersdiploma had, weinig ervaring bezat en tijdens zijn voetballoopbaan enkele keren geschorst was wegens zware overtredingen.[6] Alkmaar stelde hierop Gerrit van Wijhe als hoofdtrainer aan. In de praktijk was 'hulptrainer' Hughes de eindverantwoordelijke.[7]

In juli 1966 zakte Hughes voor het examen Oefenmeester A. Hij had echter inmiddels een licentie gekregen om Alkmaar te mogen trainen. Uiteindelijk behaalde Hughes in 1968 het trainersdiploma. Hij was in april 1967 opgestapt bij Alkmaar '54, omdat hij vond dat de club niet de financiële middelen had om een topclub te worden.[8] Van augustus tot oktober 1967 trainde hij het eerste elftal van amateurvereniging VV Harlingen. In oktober 1967 werd hij aangesteld als trainer van eerstedivisionist HFC Haarlem, als opvolger van de ontslagen Piet Peeman. Dankzij een tweede plaats promoveerde hij in 1969 met deze club naar de Eredivisie. Hughes werkte vervolgens van 1970 tot 1973 bij Go Ahead (dat op zijn voorspraak werd omgedoopt in Go Ahead Eagles), opnieuw Haarlem, Sparta, FC Utrecht, MVV, FC Volendam, voor hij in 1986 voor de tweede maal bij Sparta ging trainen. Hij eindigde zijn trainersloopbaan in 1989 bij de Belgische club Beerschot.

In december 1978 baarde Hughes opzien door, toen hij trainer van HFC Haarlem was, de coach van de bezoekende topclub AZ '67, Georg Keßler, belachelijk te maken door herhaaldelijk met een rolfluit in diens richting te toeteren. Hughes verklaarde later dat negatieve ervaringen met Keßler bij de trainerscursus daarbij een rol hadden gespeeld. Haarlem won de wedstrijd met 3-2.[9] In 1979 haalde hij Ruud Gullit, afkomstig van DWS, naar Haarlem. Door een persoonlijk contact met de vader van Gullit wist hij Ajax en Feyenoord de loef af te steken. Onder Hughes debuteerde Gullit in augustus 1979 als zestienjarige in de Eredivisie.

Carrièrestatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
1960/61 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie 0 0 0 0 0
1961/62 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eredivisie 0 0 0 0 0
1962/63 Blauw Wit Vlag van Nederland Nederland Eredivisie 0 0 0 0 0
1963/64 Alkmaar '54 Vlag van Nederland Nederland Tweede divisie A 1 0 0 0 0 0 1
1964/65 Alkmaar '54 Vlag van Nederland Nederland Eerste divisie 0 0 0 0 0
Carrière totaal 0 0 0 0 0
Vlag van Nederland Blauw Wit
Competitie Winnaar
Aantal Jaren
Nationaal
Eerste divisie 1x 1960/61
Vlag van Nederland Alkmaar '54
Competitie Winnaar
Aantal Jaren
Nationaal
Tweede divisie 1x 1963/64

Entertainment

[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland werd Hughes naast voetbaltrainer in de jaren tachtig ook bekend als zanger van carnavalskrakers. Ook presenteerde hij op televisie de Barry Hughes-quiz en speelde hij gastrollen bij De Mounties.

Hughes trouwde in 1960 in Market Drayton, maar zijn vrouw ging niet mee naar Nederland.[10] Hij ontmoette presentatrice Elles Berger toen hij bij Blauw Wit speelde. Chris Berger, de vader van Elles Berger, was de beheerder van het Olympisch Stadion, de thuisbasis van Blauw Wit. Hughes en Berger trouwden in 1965. Het echtpaar woonde destijds in Alkmaar en bezat daar een autowasserij en benzinestation. Ze kregen drie dochters. Later verhuisden ze naar Heemstede, waar ze tot de dood van Hughes woonden.

Barrie Hugh Hughes overleed in 2019 op 81-jarige leeftijd na een kort ziekbed.

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Sing along with Barry 16-7-1988 31 9
Barry Goes Back To The Forties juli 1989
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Ik wil op m'n kop een kamerbreed tapijt 24-1-1981 7 8 met de Kwaffeurs
't Is om te brullen 23-1-1982 tip4
Ik breng geen bloemen voor je mee 17-1-1987 tip3 met Vader Abraham
Happy with Barry / Dat had je nou niet moeten doen 6-2-1988 37 3
Voorganger:
Vlag van Nederland Gerrit van Wijhe
Trainer van Alkmaar'54
1966–1967
Opvolger:
Vlag van Engeland Leslie Talbot, van de fusieclub AZ '67

Voorganger:
Vlag van Nederland Piet Peeman & Vlag van Nederland Jan van der Gevel (a.i.)
Trainer van Haarlem
1968–1970
Opvolger:
Vlag van Schotland Bill Thompson

Voorganger:
Vlag van Tsjechië František Fadrhonc
Trainer van Go Ahead Eagles (tot 1971 Go Ahead)
1970–1973
Opvolger:
Vlag van Nederland Jan Notermans

Voorganger:
Vlag van Nederland Joop Brand
Trainer van Haarlem
1973–1980
Opvolger:
Vlag van Nederland Hans van Doorneveld

Voorganger:
Vlag van Nederland Joop Brand
Trainer van Sparta
1980–1983
Opvolger:
Vlag van Nederland Bert Jacobs

Voorganger:
Vlag van Nederland Han Berger
Trainer van FC Utrecht
1983–1984
Opvolger:
Vlag van Nederland Nol de Ruiter

Voorganger:
Vlag van Nederland Clemens Westerhof
Trainer van MVV
1984–1985
Opvolger:
Vlag van Nederland Jo Bonfrère

Voorganger:
Vlag van Nederland Leo Beenhakker
Trainer van FC Volendam
1985–1986
Opvolger:
Vlag van Nederland Jan Brouwer

Voorganger:
Vlag van Nederland Theo Vonk
Trainer van Sparta
1986–1988
Opvolger:
Vlag van Nederland Rob Baan