Naar inhoud springen

Vredeskoers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Vredeskoers voor het laatst bewerkt door Emmarade (overleg | bijdragen) op 12 feb 2024 12:32. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Vredeskoers
Vredeskoers
Lokale naam Course de la Paix
Regio Polen, Tsjechië en Oost-Duitsland
Periode mei
Type Rittenkoers
Geschiedenis
Eerste editie 1948
Aantal edities 59 (2006)
Eerste winnaar Vlag van Joegoslavië (1943-1992) August Prosinek
Laatste winnaar Vlag van Italië Gianpaolo Cheula
Laatste Bel. winnaar Vlag van België Marcel Maes (1967)
Laatste Ned. winnaar Vlag van Nederland Piet Damen (1958)
Meeste zeges Vlag van Duitsland Steffen Wesemann
(5x)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Dit artikel gaat over de historische etappekoers voor amateurs langs Praag, Warschau en (Oost-)Berlijn.
    Voor de actuele Tsjechische beloftenkoers, zie Vredeskoers-GP Jeseniky U23.
G.A. Schur, winnaar in 1955

De Vredeskoers (Duits: Internationale Friedensfahrt, Tsjechisch: Závod Míru, Pools: Wyścig Pokoju, internationaal: Course de la Paix) was een wielerkoers die jaarlijks werd verreden in Polen, Tsjechië en vanaf 1950 (Oost-)Duitsland.

De wedstrijd werd in 1948 voor het eerst georganiseerd en was tijdens de Koude Oorlog de oostblok-tegenhanger van de Ronde van Frankrijk. Beeldmerk was de Vredesduif, zoals weergegeven door Pablo Picasso op zijn schilderij La Paloma (1949).

De wedstrijd, die traditioneel de drie hoofdsteden Praag, Warschau en, vanaf 1950, (Oost-)Berlijn aandeed was de belangrijkste wedstrijd voor amateurs, voor wie ze alleen toegankelijk was. De wedstrijd werd meestal, maar niet altijd, gewonnen door oostblokrenners. De Nederlander Piet Damen en de Belg Marcel Maes zijn enige winnaars uit de Lage Landen.

De laatste jaren was de wedstrijd ook voor professionals toegankelijk. In 2005 kwam de wedstrijd op de kalender van de UCI Europe Tour, het Europese continentale circuit, deze editie werd afgelast. De editie van 2006 is de enige die van deze competitie deel uitmaakte.

De Duitser Steffen Wesemann is recordwinnaar van de Vredeskoers. Hij won hem vijf keer, in 1992, 1996, 1997, 1999 en 2003.

Lijst van winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]

1948¹ · Vlag van Joegoslavië (1943-1992) August Prosinek
1948¹ · Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Alexander Zoric
1949 · Vlag van Tsjecho-Slowakije Jan Vesely
1950 · Vlag van Denemarken Willy Emborg
1951 · Vlag van Denemarken Kai Allan Olsen
1952 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Steel
1953 · Vlag van Denemarken Christian Pedersen
1954 · Vlag van Denemarken Eluf Dalgaard
1955 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Gustaf-Adolf Schur
1956 · Vlag van Polen (1928-1980) Stanislaw Krolak
1957 · Vlag van Bulgarije (1948-1967) Nentcho Christow
1958 · Vlag van Nederland Piet Damen
1959 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Gustaf-Adolf Schur
1960 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Erich Hagen
1961 · Vlag van Sovjet-Unie Juri Melichow
1962 · Vlag van Sovjet-Unie Gainan Saidchushin
1963 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Ampler
1964 · Vlag van Tsjecho-Slowakije Jan Smolik
1965 · Vlag van Sovjet-Unie Ghennadi Lebedjew
1966 · Vlag van Frankrijk Bernard Guyot

1967 · Vlag van België Marcel Maes
1968 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Axel Peschel
1969 · Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Danguillaume
1970 · Vlag van Polen (1928-1980) Ryszard Szurkowski
1971 · Vlag van Polen (1928-1980) Ryszard Szurkowski
1972 · Vlag van Tsjechië Vlastimil Moravec
1973 · Vlag van Polen (1928-1980) Ryszard Szurkowski
1974 · Vlag van Polen (1928-1980) Stanisław Szozda
1975 · Vlag van Polen (1928-1980) Ryszard Szurkowski
1976 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Hans-Joachim Hartnick
1977 · Vlag van Sovjet-Unie Aavo Pikkuus
1978 · Vlag van Sovjet-Unie Alexander Awerin
1979 · Vlag van Sovjet-Unie Sergej Soechoroetsjenkov
1980 · Vlag van Sovjet-Unie Juri Barinow
1981 · Vlag van Sovjet-Unie Shakhid Zagretdinow
1982 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Olaf Ludwig
1983 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Falk Boden
1984 · Vlag van Sovjet-Unie Sergej Soechoroetsjenkov
1985 · Vlag van Polen Lech Piasecki
1986 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Olaf Ludwig

1987 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Uwe Ampler
1988 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Uwe Ampler
1989 · Vlag van Duitse Democratische Republiek Uwe Ampler
1990 · Vlag van Tsjechië Ján Svorada
1991 · Vlag van Sovjet-Unie Victor Rjaksinski
1992 · Vlag van Duitsland Steffen Wesemann
1993 · Vlag van Tsjechië Jaroslav Bílek
1994 · Vlag van Duitsland Jens Voigt
1995 · Vlag van Tsjechië Pavel Padrnos
1996 · Vlag van Duitsland Steffen Wesemann
1997 · Vlag van Duitsland Steffen Wesemann
1998 · Vlag van Duitsland Uwe Ampler
1999 · Vlag van Duitsland Steffen Wesemann
2000 · Vlag van Polen Piotr Wadecki
2001 · Vlag van Denemarken Jakob Piil
2002 · Vlag van Tsjechië Ondřej Sosenka
2003 · Vlag van Duitsland Steffen Wesemann
2004 · Vlag van Italië Michele Scarponi
2005 · niet verreden
2006 · Vlag van Italië Gianpaolo Cheula

¹: in 1948 werden er twee edities van de Vredeskoers georganiseerd: een van Warschau naar Praag en één in omgekeerde richting.

Meervoudige winnaars

[bewerken | brontekst bewerken]
Overwinningen Renner Land Jaren
5 Steffen Wesemann Vlag van Duitsland Duitsland 1992, 1996, 1997, 1999, 2003
4 Ryszard Szurkowski Vlag van Polen Polen 1970, 1971, 1973, 1975
Uwe Ampler Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR 1987, 1988, 1989, 1998
2 Gustaf-Adolf Schur Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR 1955, 1959
Sergej Soechoroetsjenkov Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 1979, 1984
Olaf Ludwig Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR 1982, 1986

Overwinningen per land

[bewerken | brontekst bewerken]
Overwinningen Land
12 Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR
9 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
8 Vlag van Polen Polen
7 Vlag van Tsjechië Tsjechië, Vlag van Duitsland Duitsland
5 Vlag van Denemarken Denemarken
3 Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk, Vlag van Italië Italië
1 Vlag van België België, Vlag van Bulgarije Bulgarije, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van Nederland Nederland
  • K. Małcużyński, Zygmund Weiss : Kronika wielkiego wyścigu, Ksiażka i wiedza, Warszawa, 1952
  • Adolf Klimanschewsky: Warschau-Berlin-Prag. Ein Erlebnisbericht von der Friedensfahrt 1952. Sportverlag, Berlin, 1953.
  • Brigitte Roszak/Klaus Kickbusch (Redaktion): Friedensfahrt. Sportverlag, Berlin, 1954.
  • VII. Internationale Friedensfahrt. Volkskunstverlag Reichenbach, 1955.
  • VIII. Wyscig Pokoju, Zavod Miru, Friedensfahrt. Verlag: Sport i Turystika, Warszawa 1955.
  • Horst Schubert: Etappengefüster. Sportverlag, Berlin, 1956.
  • Horst Schubert u.a.:Jedes Jahr im Mai. Sportverlag, Berlin, 1957.
  • Herbert Kronfeld: Zwischen Start und Ziel. Sportverlag, Berlin, 1957.
  • Egon Lemke: Giganten der Pedale. Verlag Junge Welt, Berlin, 1958.
  • Autorenkollektiv: Friedensfahrt. Sportverlag, Berlin, 1962.
  • Klaus Ullrich: Friedensfahrtanekdoten. Hrsg.: Organisationsbüro der Internationalen Friedensfahrt, Berlin 1962
  • Klaus Ullrich: In der Spitzengruppe. Hrsg.: DTSB, Berlin, 1962
  • Klaus Ullrich: Kluge Köpfe - schnelle Beine. Sportverlag, Berlin, 1963.
  • Alles über alle Friedensfahrer. Verlag Neues Deutschland, Berlin, 1964.
  • Täves Friedensfahrtlexikon. Verlag Neues Deutschland, Berlin, 1965.
  • Klaus Ullrich (Hrsg.): Fahrt der Millionen. Sportverlag, Berlin, 1967.
  • Trzdziesci lat Wyscigu Pokoju. Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa, 1977.
  • Klaus Ullrich: Die große Fahrt. Sportverlag, Berlin, 1977.
  • Günter Teske: Das gelbe Trikot. Verlag Neues Leben, Berlin, 1981.
  • Klaus Ullrich: Jedes Mal im Mai, Sportverlag, Berlin, 1986, ISBN 3-328-00177-8
  • Ulf Harms: Der verschwundene Friedensfahrer. Militärverlag der DDR, Berlin, 1987, ISBN 3-327-00433-1.
  • Jiri Cerny, Ladislav Sosenka, Jaroslav Stanek: Zavod Miru. Verlag Olympia, Prag, 1987.
  • Gustav-Adolf Schur (Hrsg.): Friedensfahrt, Spotless-Verlag, Berlin, 1995, ISBN 3-928999-47-8.
  • Tilo Köhler: Der Favorit fuhr Kowalit: Täve Schur und die Friedensfahrt. Gustav Kiepenheuer Verlag, 1997, ISBN 3-378-01015-0.
  • Manfred Hönel/Olaf Ludwig: 100 Highlights Friedensfahrt. Sportverlag, Berlin,1997, ISBN 3-328-00717-2.
  • Maik Märtin: 50 Jahre Course de la Paix, Agentur Construct, Leipzig, 1998 (geen ISBN).
  • Klaus Ullrich Huhn: Die Geschichte der Friedensfahrt. Spotless-Verlag, Berlin, 2001, ISBN 3-933544-52-1.
  • Bogdan Tuszynski/ Daniel Marszalek: Wyscik Pokoju 1948-2001, Verlag FDK Warszawa, Warszawa, 2002, ISBN 83-86244-33-X
  • Andreas Ciesielski: Das Wunder von Warschau, Scheunen-Verlag, Kückenshagen, 2005, ISBN 3-934301-83-5
  • Alan Buttler/Klaus Huhn: Wie die Friedensfahrt "ausgegraben" wurde, NORA Verlagsgemeinschaft Dyck & Westerheide, Berlin, o.J., ISBN 978-3-86557-301-8
  • Rainer Sprehe: Alles Rower? Ein Wessi auf Friedensfahrt. Covadonga-Verlag, Bielefeld 2012, ISBN 978-3-936973-70-9
  • Peter Zetzsche: Friedensfahrt und Tour de France. Emil Reinecke, Eigenverlag, Einbeck, o.J.
  • Radsportmuseum Course de la Paix 2007 - 2012. Hrsg.: Verein "Radfreizeit, Radsportgeschichte und Friedensfahrt e.V., Kleinmühlingen, 2012
  • Steven Bulté: Vredeskoers. De ronde van de witte duif. Ertsberg, 2023, ISBN 978-9-464369-89-2
Zie de categorie Peace Race van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.