| Kanoniczność tego artykułu jest kwestią sporną |
Elmo – elf z grupy Nelyarów, młodszy brat Thingola i Olwëgo.
Biografia[]
Elmo i jego starsi bracia byli bezpośrednimi potomkami od najstarszego syna do najstarszego syna od Enela, pierwszego z Nelyarów, który się obudził. W przeciwieństwie do swoich starszych braci, którzy urodzili się w czasie, gdy Valarowie znaleźli Elfy, Elmo urodził się podczas Wielkiego Marszu.[1]
Pozostał w Beleriandzie po tym, jak Elwë zaginął w Nan Elmoth, a Olwë wyruszył do Valinoru. Po powrocie Elwë jako Elu Thingol, Elmo został jednym z Sindarów w Doriacie.[2] Miał syna Galadhona, który był ojcem Celeborna i Galathila, ojca Nimloth. Nieznane są jego dalsze losy, być może zginął w czasie zniszczenia Doriathu w 506 PE.[2]
Etymologia[]
Imię Elmo jest w quenyi. Jego znaczenie jest niejasne, ale może być połączeniem él (poetyckiego słowa oznaczającego gwiazdę) i sufiksu -mo ("osoba")[3]
Elmō było także pierwotną elficką nazwą planety Wenus.[4]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Carl F. Hostetter (red.), Natura Śródziemia, Część pierwsza, Czas i starzenie się: XVII. Schematy pokoleniowe
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, Historia Galadrieli i Celeborna, ostatni akapit przed sekcją O Galadrieli i Celebornie
- ↑ Paul Strack, „Q. Elmo m.”, Eldamo – An Elvish Lexicon (dostęp 23 marca 2022)
- ↑ J.R.R. Tolkien, Carl F. Hostetter (red.), Natura Śródziemia, „Część trzecia. Świat, jego Krainy i ich Mieszkańcy: I. Ciemność i światło”, Tekst 1B