Jump to content

Beta

E Vicipaedia
Abecedarium Graecum
Α α Alpha Β β Beta
Γ γ Gamma Δ δ Delta
Ε ε Epsilon Ζ ζ Zeta
Η η Eta Θ θ Theta
Ι ι Iota Κ κ Cappa
Λ λ Labda Μ μ My
Ν ν Ny Ξ ξ Xi
Ο ο Omicron Π π Pi
Ρ ρ Rho Σ σ ς Sigma
Τ τ Tau Υ υ Ypsilon
Φ φ Phi Χ χ Chi
Ψ ψ Psi Ω ω Omega
systema numerale
αʹ 1 ιʹ 10 ρʹ 100
βʹ 2 κʹ 20 σʹ 200
γʹ 3 λʹ 30 τʹ 300
δʹ 4 μʹ 40 υʹ 400
εʹ 5 νʹ 50 φʹ 500
ϝʹ ϛʹ στʹ 6 ξʹ 60 χʹ 600
ζʹ 7 οʹ 70 ψʹ 700
ηʹ 8 πʹ 80 ωʹ 800
θʹ 9 ϙʹ ϟʹ 90 ϡʹ 900

Beta[1] (Graece βῆτα, maiusculum Β, minusculum β vel ϐ) est secunda alphabeti Graeci littera. Beta maiusculum ex beth 𐤁, littera Phoenicia, ortum B litteram Latinam, et Б et В, litteras Cyrillicas, peperit.

De usu et significatione

[recensere | fontem recensere]
  1. Nomen neutrum indeclinabile. Thesaurus Linguae Latinae (1900– ), apud De Gruyter.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Vicimedia Communia plura habent quae ad beta spectant.