Arthurus (dux Britanniae)
Arthurus (natus die 29 Martii 1187; anno fere 1203 mortuus) fuit filius Galfridi Britanniae ducis uxorisque Constantiae. Fuit igitur nepos Henrici II regis Angliae. Patre iam anno 1186 mortuo natus est et ad honorem Arthuri regis appellatus.[1] Novis rebus duce Arthuro contra regem Iohannem patruo suo motis, ab eodem anno 1203 captus et interfectus est.[2]
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Willelmus Neuburgensis, Historia rerum Anglicarum pp. 234-235 Howlett; Rogerus de Hoveden, Gesta regis Henrici II vol. 1 p. 361; Radulphus de Diceto, Imagines historiarum vol. 2 p. 48; Albericus Trium Fontium, Chronicon [Monumenta Germaniae historica ~ SS vol. 23 p. 859]
- ↑ Memoriale fratris Walteri de Coventria vol. 2 p. 196 Stubbs
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Martin Aurell, "Henry II and Arthurian Legend" in Christopher Harper-Bill, Nicholas Vincent, edd., Henry II: new interpretations (Woodbridge: Boydell Press, 2007. ISBN 978-1-84383-340-6) pp. 362-394, esp. pp. 386-388
- M. Dominica Legge, "William the Marshal and Arthur of Brittany" in Historical Research vol. 55 (1982)
- F. M. Powicke, "King John and Arthur of Brittany" in English Historical Review vol. 24 (1909) pp. 659–674
- M. Warren, "Roger of Howden Strikes Back: investing Arthur of Brittany with the Anglo-Norman future" in Anglo-Norman Studies vol. 21 (1998) pp. 261-272
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Arthurum spectant (Arthur I of Brittany, Arthur I, Duke of Brittany). |
- "Geoffrey (et progenies)" e Medieval Lands (situs a Carolo Cawley elaboratus apud FMG)