umêd

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /ʊmeːd/
  • (devkî)  IPA^(kilîd): /ɪmeːd/, /ʊmiːd/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	umêd	umêd
Îzafe	umêda	umêdên
Çemandî	umêdê	umêdan
Nîşandera çemandî	wê umêdê	wan umêdan
Bangkirin	umêdê	umêdino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	umêdek	umêdin
Îzafe	umêdeke	umêdine
Çemandî	umêdekê	umêdinan

umêd mê

1. hêvî, daxwaz, dawa, xwestek, amanc
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• imêd
• imêt
• omêd
• omêt
• umêt
• umîd
• umûd

Jê

• bêumêd
• bêumêdî
• biumêd
• biumêdî
• umêdewar
• umêdewarî

Etîmolojî

Ji farisî امید‎ (ûmîd, ûmêd), hevreha farisiya navîn omêt, kurmancî hêvî (< hûvî), soranî هيوا‎ (hîwa) - di kurdî de "d" ya dawiya peyvê bi pirranî dikeve û di kurmancî de "m" ya îranî gelek caran dibe "v".

Bi zaravayên din

• Zazakî: omêd

Werger

• Almanî: Hoffnung → de m
• Erebî: أمل‎, المنوة‎
• Farisî: امید‎ → fa
• Îngilîzî: hope → en
• Tirkî: ümit → tr, umut → tr, umu → tr