esel

Kurmancî

Bilêvkirin

• 'esel

Navdêr

esel

1. (tenê di edebiyata klasîk de) hingivîn, hingiv
   • Spî û wek şîr şêrîn, wek esel
     Nê ji wê şîr û esel bûne mesel  — (Mela Hesenê Bateyî: Mewlûda Kurmancî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عه‌سه‌ل‎

Herwiha

• 'esel

Etîmolojî

Ji erebî عسل‎ ('esel).

Norwecî

Navdêr

esel nêtar

1. ker (dewarek)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên ker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tokpisinî

Navdêr

esel

1. ker (dewarek)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên ker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}