شاهین

Farisî

Navdêr

شاهین

شاهین (šâhin) (forma pirjimar شاهین‌ها‎)

1. (balinde) başok, wase/waşok, hûlî

Herwiha

• شهین‎ (šahin) (kevnare)

Etîmolojî

Ji farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (*šāhēn) û navê kesan a [skrîpt hewce ye] (šāhēn). Wekheva شاه‎ (šâh) +‎ ـین‎ (-in).

Bide ber ermeniya navîn շահէն (šahēn) û ermeniya kevn Շահէն (Šahēn).

Dûnde

• → Erebî: شَاهِين‎ (šāhīn)
• → Hindustanî:
  • Hindî: शाहीन (śāhīn)
  • Urdûyî: شاہین‎ (śāhīn)
  • → Îngilîzî: shaheen
• → Ermeniya navîn: շահին (šahin)
• → Osmanî: شاهین‎ (şâhîn)
  • Tirkî: şahin
  • → Sirboxirwatî: šáhin / ша́хин
• → Rusî: шахин (šaxin)