çabuk

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Rengdêr

çabuk

1. lez, şeil, çapik, çipik, çirp, çist, sivik (dijraberê hêdî)
2. zû, ecele

   Onun çabuk bir konuşma tarzı vardı.

   Awayeke wî yê axaftinê yê zû hebû.

Dijmane

• yavaş

Etîmolojî

Ji farisiya navîn چابک (čābuk, “lezgîn”).

Çavkanî:

• {{A Concise Pahlavi Dictionary

By D. N. Mackenzie}}