Макс фон Лауэ

Макс фон Лауэ
нем. Max von Laue
Туған күні	9 қазан 1879 (1879-10-09)
Туған жері	Кобленц, Герман империясы
Қайтыс болған күні	24 сәуір 1960 (1960-04-24) (80 жас)
Қайтыс болған жері	Батыс Берлин
Ғылыми аясы
Жұмыс орны	Мюнхен университеті HU Berlin Франкфурт Иоганн Вольфганг Гёте университеті Цюрих университеті Федералдық физика және технология институты
Альма-матер	Геттинген университеті Мюнхен университеті HU Berlin Цюрих университеті Страсбург университеті
Ғылыми жетекші	Макс Планк
Атақты шәкірттері	Лео Силард
Марапаттары	Физика саласындағы Нобель сыйлығы (1914)

Макс фон Лауэ (нем. Max von Laue; 9 қазан 1879, Кобленц, Германия империясы — 24 сәуір 1960, Батыс Берлин) — неміс физигі, 1914 жылы «кристалдардағы рентген сәулелерінің дифракциясын ашқаны үшін» физика бойынша Нобель сыйлығының лауреаты.

Өмірбаяны

1898 жылы мектепті бітіргеннен кейін фон Лауэ әскерге шақырырылып, бір жыл әскерде қызмет етті. Содан кейін ол Страсбург университетіне түсіп, онда математика, физика және химия пәндерін оқи бастады. Фон Лауэ көп ұзамай Геттинген университетіне ауысып, содан кейін ол Мюнхен университетінде бір семестр өткізді, содан кейін Макс Планктың қол астында оқу үшін Берлинге көшті. 1903 жылы ол параллель плиталардағы интерференция теориясы бойынша кандидаттық диссертациясын қорғап, 1905 жылы Макс Планктың ассистенті болды. 1906 жылы екінші диссертациясын қорғағаннан кейін ол салыстырмалылық теориясымен айналысып, оптикалық эксперименттердің көмегімен 1907 жылы жылдамдықтарды қосудың релятивистік ережесінің маңызды эксперименттік растауын алды. 1909 жылы ол Мюнхен университетінде теориялық физика кафедрасының ассистенті қызметін атқарды.

1910 жылы Магдалена Дегенге үйленді.

1912 жылы фон Лауэ Цюрихке көшті. Онда ол рентген сәулелерінің кристалдардағы дифракциялануын болжады, оны екі шәкірті Уолтер Фридрих пен Пол Книпинг тәжірибе жүзінде растады. Осылайша, рентгендік сәулеленудің толқындық сипаты расталды. Сонымен қатар, бұл әдісті қолдану арқылы көптеген кристалдардың құрылымын анықтауға мүмкіндік туды. Осы жетістіктері үшін Макс фон Лауэ 1915 жылы физика бойынша 1914 жылғы Нобель сыйлығын алды.

1919 жылы ол Берлинге оралып, онда ол «динамикалық теория» деп аталатын рентгендік кедергінің бастапқы «геометриялық теориясын» аяқтады. 1921 жылы ол Адольф фон Байердің ескерткіш медалін және 1932 жылы Макс Планк медалін алады. Нацизм уақытында ол «арийлік физика» идеологиясын және оның теоретигі Иоганнес Старктан Эйнштейнді және «Еврей физикасы» деп аталатындарды қорғап сынады. Сонымен қатар, Отто Ганмен бірге қудаланған ғалымдарға жасырын түрде көмектесті. Фашистерге осындай қарсылығы үшін ол 1943 жылы ерте зейнеткерлікке жіберілді. Соғыстан кейін ол Англияда «Алсос» миссиясы мен «Эпсилон» операциясының бөлігі ретінде интернацияланды, осы уақыт ішінде «Физика тарихын» жазды.

Соғыс аяқталғаннан кейін ол неміс ғылыми өнеркәсібін қалпына келтіруге белсенді қатысты. «Британдық оккупация аймағындағы неміс физикалық қоғамын» құрды және «Неміс физикалық қоғамдары қауымдастығын» қалпына келтіруге, Брауншвейг қаласында «Федералдық физика және техника институтын» құруға қатысады, сондай-ақ «Неміс зерттеу қоғамы» (ГФР ғылыми гранттарының негізгі дистрибьюторы). 1951 жылы фон Лауэ Батыс Берлиндегі Макс Планк қоғамының Фриц Хабер институтының директоры болды (Дахлем ауданы). Сонымен қатар, ол Берлин еркін университетінің құрметті мүшесі болды, ол 1958 жылы құрметті доктор дәрежесін алды. Гренобльдегі Лауэ—Ланжевен институты оның есімімен аталады. Өлерінен аз уақыт бұрын Кобленц қаласындағы гимназияға оның есімі берілді.

Фон Лауэ әуесқой жүргізуші болды және жоғары жылдамдықта көлік жүргізуді ұнататын. Осыған қарамастан, ол қайтыс болған апатқа дейін бірде-бір рет оқыс оқиғаға тап болған емес. 1960 жылы 8 сәуірде зертханаға бара жатып, көлігін екі күн бұрын жүргізуші куәлігін алған мотоциклшіге соқты. Мотоциклші оқиға орнында көз жұмды, ал фон Лауээ көлігі трассадан құлап кетті. Фон Лауэ апаттан кейін аман қалғанына қарамастан, 1960 жылы 24 сәуірде алған жарақаттарынан қайтыс болды.

Ол Геттинген қалалық зиратында жерленген.

Марапаттары

• Физика бойынша Нобель сыйлығы (1914)
• Маттеуччи медалі (1914)
• Адольф фон Байердің ескерткіш медалі (1921)
• Макс Планк медалі (1932)
• Röntgen-Plakette (1952)
• Гельмгольц медалі (1959)

Астероид (10762) фон Лауээ және Айдың арғы жағындағы кратер оның атымен аталған.