Jump to content

Blur

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Blur
ԵրկիրՄեծ Բրիտանիա
Ժանրերբրիթփոփ, ալտերնատիվ ռոք և ինդի ռոք
Գործունեություն
  • 1988-այժմ (դադարներ․ 2004-2008, 2016-2018)
Լեյբլ
Պարգևներ
Կայքblur.co.uk
Անդամներ
Դեյմոն Ալբարն
Գրեհեմ Քոքսոն
Ալեքս Ջեյմս
Դեյվ Ռաունթրի
 Blur Վիքիպահեստում

Blur, անգլիական ռոք խումբ, որը ձևավորվել է Լոնդոնում 1988 թվականին։ Խումբը կազմված է վոկալիստ Դեյմոն Ալբարնից, կիթառահար Գրեհեմ Քոքսոնից, բասիստ Ալեքս Ջեյմս և թմբկահար Դեյվ Ռաունթրիից։ Blur-ի դեբյուտային «Leisure» ալբոմը (1991) ներառում էր Մեդչեսթերի և շոուգեյզինգի ձայները։ The Kinks, The Beatles և XTC անգլիական կիթառային փոփ խմբերի ոճական փոփոխությունների ազդեցության տակ, Blur-ը թողարկել է «Modern Life Is Rubbish» (1993), «Parklife» (1994) և ««The Great Escape»» (1995) ալբոմները։ Blur-ը կենտրոնական տեղ է զբաղեցրել 1990-ականների բրիտփոփի շարժման մեջ. նրանք զանգվածային ժողովրդականություն են ձեռք բերել Մեծ Բրիտանիայում, ինչին նպաստել են Oasis-ի դեմ հակամարտությունները 1995 թվականին։ Այս երևույթը ստացել է «բրիտփոփի ճակատամարտ» անվանումը։

Blur-ի (1997) համանուն հինգերորդ ալբոմը ներառել է ամերիկյան ինդի ռոք խմբերի լոֆայ ոճերի ազդեցությունը և դարձել նրանց երրորդ ալբոմը, որը ընդգրկվել է բրիտանական հիթ-շքերթներում։ Դրա «Song 2» սինգլը Blur-ին հաջողություն բերեց ԱՄՆ-ում։ Իրենց հաջորդ ալբոմում՝ «13»-ում (1999), խումբը փորձարկել է էլեկտրոնային և գոսպել երաժշտություն, ինչպես նաև օգտագործել է Ալբերնի ավելի անձնական տեքստերը։ Նրանց յոթերորդ ալբոմը՝ «Think Tank»-ը (2003), ստեղծվել է Ալբարնի աճող հետաքրքրության հիփ-հոփի և աֆրիկյան երաժշտության նկատմամբ, ինչպես նաև նվազագույն կիթառի օգտագործման շնորհիվ։ Քոքսոնը հեռացել է խմբից ձայնագրության ժամանակ, իսկ Blur-ը բաժանվել է ալբոմի թողարկումից մի քանի տարի անց, ընդ որում՝ մասնակիցները սկսել են զբաղվել այլ նախագծերով։

2009 թվականին, Blur-ը՝ Քոքսոնի հետ միասին, վերամիավորվել է համերգների մի քանի սերիաների համար։ Հետագա տարիներին նրանք թողարկել են մի քանի սինգլներ և ժողովածուներ և շրջագայություններ ունեցել ամբողջ աշխարհով մեկ։ 2012 թվականին նրանք ստացել են Բրիտանական մրցանակ երաժշտության մեջ ունեցած ներդրման համար։ Նրանց ութերորդ ալբոմը՝ «The Magic Whip»-ը (2015), դարձել է Blur-ի ստուդիական վեցերորդ ալբոմը, որը գլխավորել Է բրիտանական հիթ-շքերթները։

Պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ձևավորում և «Leisure», 1988-1991

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խումբը ընտրել է «blur» անվանումը երկար ցանկից

Մանկության ընկերներ Դեյմոն Ալբարնը և Գրեհեմ Քոքսոնը Էսսեքսից ծանոթացել են Ալեքս Ջեյմսի հետ, երբ նրանք սկսել են սովորել Լոնդոնի Goldsmiths College-ում 1988 թվականին։ Ալբարնը «Circus» կոչվող խմբում էր, որին հոկտեմբերին միացել էր թմբկահար Դեյվ Ռաունթրին[1][2]։ Circus-ը դիմել է Քոքսոնի ծառայություններին իրենց կիթառահարի հեռանալուց հետո։ Նույն տարվա դեկտեմբերին Circus-ը աշխատանքից հեռացրել էր երկու մասնակցի, և Ջեյմսը խմբին միացել է որպես բաս կիթառահար։ Այս նոր խումբն իրեն Seymour է անվանել 1988 թվականի դեկտեմբերին՝ ոգեշնչվելով Ջերոմ Դեյվիդ Սելինջերի «Seymour: An Introduction»-ից[2][3]։ Առաջին անգամ խումբը հանդես է եկել 1989 թվականի ամռանը[4]։ Նոյեմբերին Food Records ընկերության A&R-ի ներկայացուցիչ Էնդի Ռոսը ներկա էր Seymour-ի ելույթին, որը համոզել է նրան դիմել խմբին իր լեյբլի համար։ Միակ բանը, որ անհանգստացնում էր Ռոսին և Food-ին, այն է, որ նրանց դուր չէր գալիս խմբի անվանումը։ Ֆուդը կազմել է այլընտրանքների ցանկը, որից խումբը ընտրել է «Blur» անվանումը։ Food Records-ը վերջնականապես պայմանագիր է կնքել նորաստեղծ խմբի հետ 1990 թվականի մարտին[5]։

1990 թվականի մարտից մինչև հուլիս Blur-ը շրջել է Մեծ Բրիտանիայում՝ բացելով The Cramps-ի համար և փորձարկելով նոր երգեր։ 1990 թվականի հոկտեմբերին, նրանց շրջագայության ավարտից հետո, Blur-ը թողարկել է «She's So High» սինգլը, որը զաբղեցրել է UK Singles Chart-ի 48-րդ հորիզոնականը[6]։ Խումբը խնդիրներ ուներ հաջորդ սինգլի ստեղծման հետ, սակայն նրանք առաջընթաց են գրանցել պրոդյուսեր Սթիվեն Սթրիթի հետ։ Արդյունքում «There's No Other Way» սինգլը հիթ է դարձել՝ հասնելով 8-րդ հորիզոնականին[7]։ Սինգլի հաջողության արդյունքում, Blur-ի անդամները դարձել են փոփ աստղեր[8]։ NME ամսագիրը 1991 թվականին գրել է. «Blur-ը խմբերի այն գեղեցիկ դեմքն է, որոնք ի հայտ են եկել այն ժամանակից ի վեր, երբ Մանչեսթերի ամբողջ պատմությունը սկսել է վերահսկողությունից դուրս գալ»[9][10]։

Խմբի երրորդ սինգլը՝ «Bang»-ը, հնչել է համեմատաբար հիասթափեցնող՝ հասնելով միայն 24-րդ հորիզոնականին։ Էնդի Ռոսը և Food-ի սեփականատեր Դավիթ Բալֆը համոզված էին, որ Blur-ի լավագույն աշխատանքները պետք է շարունակեն ազդեցություն ունենալ Մադչեսթեր ժանրից։ Blur-ը փորձել է ընդլայնել իր երաժշտական հնչողությունը, սակայն խմբի դեբյուտային ալբոմի ձայնագրությունը դժվարացել է դրանով, որ Ալբարնը ստիպված է եղել գրել իր տեքստերը ստուդիայում։ Չնայած «Leisure» (1991) ալբոմը հասել է UK Albums Chart-ի յոթերորդ հորիզոնականին, այն ոչ միանշանակ արձագանքներ է ստացել և, լրագրող Ջոն Հարիսի խոսքով,«չի կարողացել ազատվել հակամլիմաքսի հոտից»[11]։

Բրիտփոփի տարիներ, 1992-1995

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայտնաբերելով, որ նրանք պարտք են 60000 ֆունտ ստերլինգ, Blur-ը ԱՄՆ-ում շրջագայություն է սկսել 1992 թվականին՝ փորձելով փոխհատուցել իրենց ֆինանսական կորուստները[12]։ Խումբը թողարկել է «Popscene» սինգլը, որը նվիրված է շրջագայության մեկնարկին։ «Popscene»-ը դարձել է երաժշտական առումով խմբի համար շրջադարձային կետ։ Սակայն իր թողարկումից հետո նա զբաղեցրել է միայն 32-րդ հորիզոնականը[13][14]։ Սինգլի ելույթի արդյունքում «Never Clever» անվանումով սինգլը թողարկելու ծրագրերը դադարեցվել են, իսկ Blur-ի երկրորդ ալբոմի աշխատանքը հետաձգվել է[15][16]։

Ամերիկյան երկամսյա շրջագայության ժամանակ խումբն ավելի ու ավելի թշվառ էր դառնում՝ հաճախ հիասթափություն սփռելով միմյանց վրա, ինչը հանգեցնում էր մի քանի ֆիզիկական առճակատման[17]։ Խմբի անդամները կարոտել են տունը, Ալբարն ասել է. «Ես պարզապես սկսեցի կարոտել շատ պարզ բաներ։ Ես կարոտում էի այն ամենը, ինչ կապված էր Անգլիայի հետ, այդ պատճառով սկսեցի գրել երգեր, որոնք ստեղծում էին անգլիական մթնոլորտ»[16]։ Խումբը Մեծ բրիտանիա վերադառնալուց հետո հիասթափված էր հաջողությամբ, որին հասել է Suede-ն՝ նրանց մրցակից խումբը, մինչ նրանք բացակայում էին[18]։ 1992 թվականի համերգի ժամանակ անհաջող ելույթից հետո, Blur-ը Food-ից աշխատանքից հեռացվելու վտանգի տակ էր[19]։ Այդ ժամանակ Blur-ը գաղափարական և իմիջային տեղաշարժ է ունեցել, որը կոչված էր փառաբանելու նրանց անգլիական ժառանգությունը՝ ի հակակշիռ Ամերիկյան գրանժ խմբերի, ինչպիսիք են, օրինակ, Nirvana-ն[20]։ Չնայած Բալֆը թերահավատորեն էր վերաբերվում Blur-ի նոր մանիֆեստին, նա համաձայնել է, որ խումբը ընտրի Էնդի Փարթրիջին (XTC-ից)՝ իր հետագա «Leisure» ալբոմի ստեղծման համար։ Փարթրիջի հետ նիստերը անբավարար էին, սակայն Սթիվեն Սթրիթի հետ պատահական վերամիավորումը հանգեցրեԼ է նրան, որ նա վերադարձել է խումբ որպես պրոդյուսեր[21]։

Blur-ը ավարտել է իր երկրորդ «Modern Life Is Rubbish» ալբոմը 1992 թվականի դեկտեմբերին, սակայն Food Records-ն ասել է, որ ալբոմը պահանջում է ավելի շատ պոտենցիալ հիթ սինգլներ և խնդրել է նրանց վերադառնալ ստուդիա երկրորդ անգամ։ Խումբը ենթարկվել է, և Ալբարնը գրել Է «For Tomorrow»-ն, որը դարձել է ալբոմի առաջատար սինգլը[22]։ «For Tomorrow»-ն փոքր հաջողություն է ունեցել՝ հասնելով 28-րդ հորիզոնականին[23]։ Modern Life Is Rubbish»-ը թողարկվել է 1993 թվականի մայիսին։ Ալբոմի թողարկման մասին հայտարարությունը ներառում էր մամուլի լուսանկար, որտեղ պատկերված էր Blur-ը՝ հագնված նորաձև և սափրագլուխ կոստյումի խառնուրդով, որը դրված էր «British Image 1» մակագրությամբ մաստիֆի կողքին, որը նկարված էր նրանց ետևում։ Այդ ժամանակ բրիտանական երաժշտական մամուլը նկատում էր այնպիսի բաներ, ինչպիսիք են ազգայնական և ռասայական անզգույշ արտահայտությունները; և որպեսզի հանգստացնի մտավախությունները, Blur-ը հրապարակել է «British Image 2» լուսանկարը, որը «նախապատերազմական ազնվական թեյախմության վերականգնումն էր»[24]։ «Modern Life Is Rubbish» ալբոմը հասել է բրիտանական հիթ-շքերթում 15-րդ հորիզոնականին[25], սակայն ձախողվել է ամերիկյան Billboard 200-ի՝ այնտեղ վաճառելով ընդամենը 19 000 օրինակով[26][27]։

«Parklife»-ի հաջողությունը (1994) վերակենդանացրել է Blur-ի առևտրային հաջողությունը։ Ալբոմի առաջին սինգլը՝ «Girls & Boys»-ի ազդեցության տակ, աջակցություն է գտել BBC Radio 1-ում և հասել Է բրիտանական սինգլների հիթ-շքերթում 5-րդ հորիզոնականին[28], ինչպես նաև 59-րդ հորիզոնականին ամերիկյան Billboard Hot 100-ում[27], որտեղ այն մինչև հիմա մնում է խմբի ամենաբարձր սինգլը[29]։ «Parklife»-ը զաբղեցրել է բրիտանական հիթ-շքերթների առաջին հորիզոնականը և 90 շաբաթ շարունակ չի լքել ալբոմների հիթ-շքերթը[30]։ Blur-ը չորս մրցանակ է ստացել 1995-ի Brit Awards-ում, ներառյալ «Լավագույն խումբ» և «Լավագույն ալբոմ» անվանակարգերը[31][32][33]։

Blur-ը սկսել է աշխատել իր չորրորդ՝ «The Great Escape» ալբոմի վրա 1995 թվականի սկզբին[34]։ Հիմնվելով խմբի նախորդ երկու ալբոմների վրա՝ ալբոմի համար Ալբարնի երգերի տեքստերը բաղկացած էին երրորդ անձերի պատմություններից։ «Այս ամենն ավելի բարդ էր, ավելի նվագախմբային, ավելի թատերական, և երգերի տեքստերն ավելի խճճված էին»[35]։ «Country House» ալբոմի առաջատար սինգլի թողարկումն իր դերն է ունեցել Blur-ի հրապարակային մրցակցության մեջ Մանչեսթերի Oasis խմբի հետ, որը ստացել է «բրիտփոփի ճակատամարտ» անվանումը[36]։ Մասամբ Blur և Oasis խմբերի միջև աճող հակասոնիզմի պատճառով նրանք նույն օրն են թողարկել իրենց նոր սինգլները, ինչը NME-ն անվանել է «Մեծ Բրիտանիայի գերծանր քաշային առաջնություն»։ Քննարկումներն այն մասին, որ խումբը կղեկավարի բրիտանական վարկանիշային աղյուսակը դարձել են մեդիա-ռեսուրսների ֆենոմեն, և Ալբարնը հայտնվել է «News at Ten»-ում։ Շաբաթվա վերջում «Country House»-ը, ի վերջո, գերազանցել է Oasis-ի «Roll With It»-ը 274 000 օրինակով 216 000-ի դեմ՝ դառնալով Blur-ի համար մեկ սինգլը[37][38]։

«The Great Escape»-ը, որը, ինչպես Ալբարնն ասել է հանրությանը, եղել է խմբի Life Trilogy-ի մի մասը, թողարկվել է 1995 թվականի սեպտեմբերին[39]։ NME-ն անվանել է այն որպես «տպավորիչ, շքեղ և ոգեշնչող»[40][41]։ Բրիտանական հիթ-շքերթներ մտնելով և զբաղեցնելով առաջին հորիզոնականն[42]՝ ալբոմը վաճառվել է գրեթե կես միլիոն օրինակով վաճառքի առաջին իսկ ամսում[43]։ Այնուամենայնիվ, մարդկանց կարծիքը արագ փոխվել է, և Blur-ը կրկին հայտնվել է ԶԼՄ-ների ուշադրության կենտրոնում[44]։ Oasis-ի «(What's the Story) Morning Glory?» (որը չորս պլատինե հավաստագրում է ստացել Ամերիկայում) համաշխարհային հաջողությունից հետո, ԶԼՄ-ները կատակել են «Blur-ը սկսել է ընկալվել որպես «միջին դասի ոչ հավաստի փոփ խումբ», համեմատած «աշխատանքային դասի հերոսներ» Oasis-ի հետ, որը, Ալբարնի խոսքերով, իրեն ստիպել է «հիմար և շփոթեցված» զգալ[37]։ Ավելի ուշ Ալեքս Ջեյմսը ամփոփել է. «այն բանից հետո, երբ նա դարձել է ժողովրդական հերոս, Դեյմոնը կարճ ժամանակահատվածում ժողովրդական անհաջողակ է դարձել»[45]։

Վերաձևակերպում Բրիտփոփից հետո, 1996-2000

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1996-ի սկզբին Q ամսագրին տված հարցազրույցում պարզվել է, որ Blur-ի անդամների միջև հարաբերությունները շատ լարված են դարձել, լրագրող Ադրիան Դեևան գրել է, որ համարում է, որ նրանք գտնվում են «նյարդային ձախողման եզրին»[45]։ Քոքսոնը, մասնավորապես, սկսել է նեղանալ իր խմբի ընկերներից՝ Ջեյմսից իր «փլեյբոյ» ապրելակերպի համար, Ալբարնից Blur-ի երաժշտական ուղղության և հանրային իմիջի ուժեղ վերահսկողության համար[45]։ Կիթառահարը պայքարել է ալկոհոլային խնդիրների դեմ և, մերժելով բրիտփոփ խմբի էսթետիկան, սկսել է Trouble-ի նման աղմկոտ ամերիկյան ալտերնատիվ ռոք խմբեր լսել։ 1996 թվականի փետրվարին, երբ Քոքսոնը և Ջեյմսը բացակայում էին Blur-ի համերգին, որը հեռարձակվում էր իտալական հեռուստատեսությամբ[46]։ Blur-ի կենսագիր Ստյուարտ Մաքոնին հետագայում գրել է, որ այդ ժամանակ «Blur-ը շատ անհարմար էր համագործակցում այդ ժամանակ»[45]։

Խմբի հինգերորդ ստուդիական ալբոմը՝ «Blur»-ը, թողարկվել է 1997 թվականի փետրվարին։ Չնայած երաժշտական մամուլը կանխատեսում էր, որ լոֆայ ձայնային փորձարկումները հրել են Blur-ի դեռահաս աղջիկների երկրպագուների բազան, նրանք սովորաբար ծափահարում էին նրանց[47]։ Չնայած «Կոմերցիոն ինքնասպանության» մասին խոսելուն, ալբոմը և նրա առաջին սինգլը՝ «Beetlebum»-ը, առաջին հորիզոնական են զբաղեցրել հիթ-շքերթների մեծ մասում Մեծ Բրիտանիայում[48]։ Չնայած ալբոմը չէր կարող համեմատվել Մեծ Բրիտանիայում իր նախորդների վաճառքի հետ, միջազգային մակարդակով «Blur»-ը ավելի հաջող էր[48]։ ԱՄՆ-ում ալբոմը ստացել է ուժեղ արձագանքներ, հասել է Billboard 200-ի 61-րդ հորիզոնականին և հավաստագրվել է ոսկե[27][49]։ «Song 2» սինգլը նույնպես հայտնի էր ալտերնատիվ ռադիոյով՝ հասնելով վեցերորդ հորիզոնականին ժամանակակից ռոքի հիթ-շքերթում[27]։ Այն բանից հետո, երբ նա լիցենզավորված է տարբեր լրատվամիջոցների օգտագործման համար[50], ինչպիսիք են սաունդթրեքները, գովազդը և հեռուստատեսային շոուները, «Song 2»-ը դարձել է Blur-ի ամենահայտնի երգը ԱՄՆ-ում։ «Blur»-ի հաջողությունից հետո խումբը մեկնել է իննամսյա համաշխարհային շրջագայության[29][45]։

1999 թվականի մարտին թողարկված Blur-ի «13» վեցերորդ ստուդիական ալբոմը թույլ է տվել նրանց ավելի հեռանալ բրիտփոփի դարաշրջանում իրենց վերաբերմունքից և հնչողությունից։ Օրբիթիի արտադրության ոճը թույլ էր տալիս ավելի շատ խոչընդոտներ ստեղծել և ներառում էր «զգացմունքների, մթնոլորտի, բառերի և հնչյունների բազմազանություն»[51]։ Ալբարնի երգերի տեքստերը՝ ավելի զգացված, անձնական և ինտիմ էին, քան նախորդ դեպքերում, արտացոլել են Elastica-ի ֆրոնտվումեն Ժյուստին Ֆրիշմանից բաժանվելը, որը ութ տարվա ընթացքում նրա ընկերուհին էր[51]։ Ալբոմը ընդհանուր առմամբ դրական արձագանքներ է ստացել մամուլում։ Մինչ Q-ն այն անվանել է «խիտ, հետաքրքրաշարժ, յուրօրինակ և կատարյալ արվեստի ռոք ալբոմ»[52], NME-ն այն համարել է «անհետևողական և (առնվազն) մեկ քառորդով չափազանց երկար»[53]։ «13»-ը դեբյուտել է բրիտանական հիթ-շքերթների վերևում, երկու շաբաթվա ընթացքում մնալով այս դիրքում։ Ալբոմի առաջատար սինգլը՝ «Tender»-ը, որը հիմնված էր գոսպելի վրա, դեբյուտել է հիթ-շքերթի երկրորդ հորիզոնականին։ Այն բաից հետո, երբ «Coffee & TV»-ն՝ Քոքսոնի առաջատար վոկալը ներառող Blur-ի առաջին սինգլը, հասել է Մեծ Բրիտանիայի հիթ-շքերթի 11-րդ հորիզոնականին, մենեջեր Քրիս Մորիսոնը պահանջել է կրկին վերանայել հիթ-շքերթը, քանի որ նա համարում էր դա վաճառքների սխալ[54]:

Blur-ը Roskilde Festival-ում, 1999 թվական

1999 թվականի հուլիսին, ի հիշատակ իր տասներորդ տարեդարձին, Blur-ը թողարկել է 22-CD սահմանափակ շարք իր սինգլներից[55]։ Ուղեկցող շրջագայությունում Blur-ը կատարել են այն սինգլների մի մասը թողարկման ժամանակագրական կարգով։ 2000 թվականի հոկտեմբերին խումբը թողարկել է «Blur: The Best Of» ժողովածուն, որը Մեծ Բրիտանիայում առաջին անգամ հայտնվել է երրորդ հորիզոնականում և ստացել պլատինե հավաստագիր՝ առաքված 300 000 օրինակի համար[56]։ Խմբի կողմից այն ներկայացվել է որպես «առաջին ալբոմ, որը մենք տեսել ենք որպես արտադրանք»։ Այդ ժամանակ խումբը հիմնականում հրաժարվել է բրիտփոփի դարաշրջանի լավատեսական փոփ-սինգլներից և նախապատվությունը տվել է «Blur»-ի և «13»-ի համար ավելի հմուտ փորձարարական աշխատանքին[57][58]։

«Think Tank» և ընդմիջում, 2001-2007

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999-2000 թվականներին «13»-ից և հաջորդ շրջագայություններից հետո խմբի մասնակիցները սկսել են զբաղվել այլ նախագծերով։ Գրեհեմ Քոքսոնը ձայնագրել է մի շարք անհատական ալբոմներ, մինչդեռ Դեյմոն Ալբարնը իր ժամանակը նվիրել է Gorillaz-ին՝ անիմացիոն խմբին, որը նա ստեղծել է Ջեյմի Հյուլետի հետ միասին։ Ալեքս Ջեյմսը աշխատել է Fat Les-ի հետ և մի քանի երգ է գրել Սոֆի Էլիս-Բեքստորի և Մարիաննա Ֆեյթֆուլի համահեղինակությամբ[59][60]։

Blur-ի հաջորդ ալբոմի ձայնագրությունը սկսվել Է Լոնդոնում 2001 թվականի նոյեմբերին, սակայն համաձայնեցված աշխատանքը սկսվել է 2002 թվականի հունիսին, իսկ այդ սեսսիայից կարճ ժամանակ անց տեղափոխվել Մարոկկոյի Մարաքեշ քաղաք, այնուհետև Դևոն՝ հետ Մեծ Բրիտանիա։ Սեսսիաները սկսելուց կարճ ժամանակ անց Քոքսոնը լքել է խումբը[61]։ Քոքսոնն ասել է, որ «ոչ մի վեճ չի եղել և [խումբը] պարզապես խոստովանել է, որ պետք է որոշ ժամանակ առանձին լինի»[62]։ Մինչ ալբոմի թողարկումը Blur-ը թողարկել է նոր «Don't Bomb When You Are the Bomb» սինգլը՝ որպես white label շատ սահմանափակ թողարկում։ Այս երգը հիմնականում էլեկտրոնային է, և Մերձավոր Արևելքում տեղի ունեցող պատերազմի դեմ խմբի բողոքի մի մասն էր։ Ալբարնը, սակայն, փորձել է հանգստացնել երկրպագուների մտավախությունները, որ ալբոմը էլեկտրոնային կլինի՝ հավաստիացնելով, որ խմբի նոր ալբոմը կլինի «ռոք ձայնագրություն», ինչպես նաև ասել է, որ այն ունի «շատ նրբորեն մշակված փոփ երգեր»[63]։ 2002 թվականի սկզբին Blur-ը ձայնագրել է մի երգ, որը կատարելու է European Space Agency-ի Beagle 2 իջեցվող ապարատի վրա, երբ այն հեռանա Երկրից, սակայն նրա Մարսի վրա վայրէջքից դա անելու բոլոր փորձերն անպտուղ են եղել[64]։

«Think Tank»-ը, որը թողարկվել է 2003 թվականի մայիսին, լցված էր մթնոլորտային, մտածկոտ էլեկտրոնային հնչյուններով, ավելի պարզ կիթառային գծերով, որոնք կատարվել են Ալբարնի կողմից, և հիմնականում։ Կիթառահարի բացակայությունը նշանակում էր, որ «Think Tank»-ը գրեթե ամբողջությամբ գրված է Ալբարնի կողմից։ Նրա հնչեղությունն ընկալվել է որպես Աֆրիկյան և մերձավորարևելյան երաժշտության նկատմամբ Ալբարնի աճող հետաքրքրության, ինչպես նաև խմբի ստեղծագործական ուղղության լիակատար վերահսկողության վկայություն[65]։ «Think Tank»-ը ևս մեկ բրիտանական հիթ-շքերթների համար մեկ ալբոմ էր, իսկ ԱՄՆ-ում զբաղեցնում էր Blur-ի ամենաբարձր՝ 56-րդ հորիզոնականը[25][27]։ Այն նաև առաջադրվել է Brit Awards 2004-ի լավագույն ալբոմի համար[66]։ Խումբը հաջողությամբ շրջագայել է 2003 թվականին, իսկ Verve-ի նախկին կիթառահար Սայմոն Թոնգը փոխարինել է Քոքսոնին[67]։

2005 թվականին XFM News-ը հաղորդել Է, որ Blur-ը մինի ալբոմ կձայնագրի, և հերքել է, որ նրանք կվարձեն Քոքսոնի փոխարեն նոր կիթառահար[68]։ Կային նաև որոշ ընդհատված ձայնագրություններ, որոնք արվել էին 2005 թվականին։ Ընդհանուր առմամբ, խումբը ստվերում էր և որպես եռյակ չէր զբաղվում ստուդիական կամ շրջագայական աշխատանքով։ Այն բանից հետո, երբ Քոքսոնը համաձայնվել է վերամիավորվել Blur-ի հետ[69], 2007 թվականին խմբի անդամները հայտարարել է, որ իրենք կմիավորվեն, և որ նրանք մտադիր են ձայնագրվել միասին օգոստոսին, և ապա տեղափոխել են ամսաթիվը սեպտեմբերին, իսկ հետո՝ հոկտեմբերին[70][71]։ Չնայած խմբի անդամները վերջապես հանդիպել են հոկտեմբերին, նրանք իրենց կայքում տեղադրել են, որ նրանք միայն «հանդիպել են հաճելի ճաշի համար» և որ նրանք չունեն «Blur-ի համար այլ երաժշտական ծրագրեր»[72]։

Վերամիավորում, «The Magic Whip» և երկրորդ դադար, 2008-այժմ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականի դեկտեմբերին Blur-ը հայտարարել է, որ կմիավորվի Լոնդոնի Հայդ պարկում 2009 թվականի հուլիսի 3-ին կայանալիք համերգի համար[72]։ Մի քանի օր անց խումբը ավելացրել է նաև երկրորդ օրը՝ հուլիսի 2-ը[73]։ Նաև հայտարարվել է մի շարք հունիսի նախնական շոուների մասին։ Բոլոր շոուները լավ են ընկալվել։ The Guardian-ի երաժշտական քննադատ Ալեքսիս Պետրիդիսը նրանց Գոլդսմիթ քոլեջում ելույթին հինգ աստղ է տվել և գրել, որ «նրանք հնչում են միաժամանակ ավելի խելահեղ ու փանկ, ավելի նուրբ ու հետազոտական, քան իրենց փառքի գագաթնակետին»[74]։ Blur-ը գլխավորել է Glastonbury Festival փառատոնը հունիսի 28-ին, որտեղ նրանք առաջին անգամ են ելույթ ունեցել՝ 1998 թվականից հետո։ Glastonbury-ի ելույթի մասին կարծիքները հիացական էին. The Guardian-ը դրանք անվանել է «Glastonbury-ի ամբողջ պատմության մեջ լավագույն հեդլայներ»[75]։ 2009 թվականի հունիսին խումբը թողարկել է իր երկրորդ մեծագույն երգերի ալբոմը՝ «Midlife: A Beginner's Guide to Blur»-ը։

Քոքսոնը (ձախից) և Ալբարնը (աջից) Newcastle Academy-ի բեմին, 2009 թվականի հունիս

Blur-ը նաև հանդես է եկել որպես հեդլայներ այլ ամառային փառատոներում, ներառյալ Oxegen 2009-ը Իռլանդիայում և Շոտլանդիայի T in the Park փողոցային շոուն[76]։ Նրանց T in the Park շոուն վտանգի տակ է դրվել այն բանից հետո, երբ Գրեհեմ Քոքսոնին հիվանդանոց են հասցրել սննդային թունավորման պատճառոով[77]։ Ի վերջո, խումբը նվագել է, չնայած մեկուկես ժամ ուշանալով։ Վերամիավորման շոուների ավարտից հետո Ջեյմսը ասել է, որ խումբը չի քննարկել հետագա ծրագրերը, իսկ Ալբարնը ասել է Q-ին, որ Blur-ը չի պատրաստվում կրկին ձայնագրել կամ շրջագայել։ Նա ասել է. «Ես պարզապես այլևս չեմ կարող դա անել» և բացատրել, որ վերամիավորմանը մասնակցելու հիմնական շարժառիթը Քոքսոնի հետ իր հարաբերությունների վերականգնումն էր, ինչում նա հաջողության է հասել[78]։ Քոքսոնը նաև ասել է, որ ոչ մի հետագա Blur-ի գործունեության չի նախատեսվում։ NME.com-ին տված հարցազրույցում, նա ասել է․ «Մենք կապի մեջ ենք, բայց ոչինչ չենք խոսում որևէ այլ շոուների մասին, ոչ մի այլ բանի մասին»[79]։

2010 թվականի հունվարին խմբի մասին «Վազելու համար հեռավորություն չկա» վավերագրական ֆիլմը թողարկվել է կինոթատրոններում, իսկ մեկ ամիս անց՝ DVD-ով[80]։ 2010 թվականի ապրիլին Blur-ը թողարկել է 2003 թվականից ի վեր իր առաջին նոր ձայնագրությունըր ՝ «Fool's Day»-ը, Record Store Day միջոցառման համար, վինիլային ձայնապնակի տեսքով, որը սահմանափակված էր 1000 օրինակով, ավելի ուշ այն հասանելի էր անվճար ներբեռնման համար իրենց կայքում[81]։ No Distance Left To Run-ը առաջադրվել է որպես Գրեմմիի 53-րդ մրցանակաբաշխության «Երկար ձևի լավագույն երաժշտական տեսահոլովակ» անվանակարգում։ Դա Blur-ի առաջին առաջադրումն էր Գրեմմի մրցանակի համար[82]։ 2012 թվականի փետրվարին Blur-ը Brit Awards 2012 մրցույթում արժանացել է «երաժշտական մրցանակի նշանակալի ներդրում» անվանակարգի մրցանակին[83]։ Ավելի ուշ նույն ամսին Ալբարնը և Քոքսոնը համատեղ պրեմիերա են անցկացրել՝ «Under the Westway» նոր երգի համար[84]։ Ապրիլին խումբը հայտարարել էր, որ «Blur 21» անվանումով բոքս սեթը, որը պարունակում է բոլոր յոթ ստուդիական ալբոմները, չհրապարակված չորս սկավառակները և երեք DVD սկավառակները, կթողարկվի հուլիսին։ Blur-ը նաև ստուդիա է վարձել այս տարվա սկզբին, որպեսզի ձայնագրի նոր ալբոմի նյութը, սակայն մայիսին պրոդյուսեր Ուիլյամ Օրբիթը NME-ին հայտնել է, որ Ալբարնը դադարեցրել է ձայնագրությունը[85]։ Blur-ի թվիթթերյան և ֆեյսբուքյան պաշտոնական էջերը հայտարարել են, որ խումբը հուլիսի 2-ին կթողարկի «The Puritan»[86] և «Under the Westway» սինգլները[87]։ Նույն թվականի օգոստոսին Blur-ը Հայդ պարկում հանդես է եկել որպես հեդլայներ շոու 2012 թվականի Ամառային Օլիմպիական խաղերի փակման արարողության ժամանակ[88]։ 2013 թվականին խումբը ելույթ է ունեցել Rock Werchter փառատոնում Բելգիայում, իսպանական և պորտուգալական Primavera Sound Festival-ում և Coachella Valley Music and Arts Festival փառատոնում Միացյալ Նահանգներում[89]։

2015 թվականի ապրիլին Blur-ը թողարկել է իր առաջին ստուդիական ալբոմը վերջին քսան տարվա ընթացքում՝ «The Magic Whip»-ը։ «The Magic Whip»-ը նաև նշել է Քոքսոնի վերադարձը, որը բացակայում էր «Think Tank»-ի բոլոր ձայնագրություններից, բացի մեկից, և Սթիվեն Սթրիթի՝ բրիտփոփի շրջանում Blur-ի պրոդյուսերի[90]։ Իր թողարկումից հետո ձայնասկավառակը ծափահարություններով է ընդունվել ինչպես երաժշտական մամուլի, այնպես էլ հիմնական լրատվամիջոցների կողմից[91]։ The Daily Telegraph-ը «The Magic Whip»-ը անվանել է «հաղթական վերադարձ, որը պահպանում է խմբի հիմնական ինքնությունը՝ թույլ տալով այն գաղափարները, որոնք նրանք ֆերմենտացրել են առանձին-առանձին վերջին տասնամյակում, դրանք լցնելով հասուն և յուրահատուկ նոր համային համադրություններով»[92]։ NSV համաձայնվել է՝ նույնպես դրական գնահատական թողնելով[93]։ Դա եղել է նաև առևտրային հաջողություն, դառնալով Blur-ի վեցերորդ անընդմեջ ալբոմը, որը գլխավորել է բրիտանական հիթ-շքերթը։ The Guardian-ը նաև նշել է, որ «The Magic Whip»-ի թողարկման առաջին շաբաթվա ընթացքում վաճառվել է «ավելի շատ, քան մյուս հինգ լավագույնները միասին վերցրած»[94]։ Նույն թվականի դեկտեմբերին Բրիտանական որոշ թատրոններում թողարկվել է «Նոր աշխարհի աշտարակներ» վավերագրական ֆիլմը՝ նվիրված «The Magic Whip»-ի ձայնագրության գործընթացին[95][96]։

Blur-ը կրկին դադարի մեջ էր 2015 թվականի շրջագայությունից հետո, որն առաջ էր տանում «The Magic Whip»-ը[97]։ 2018 թվականին Ալբարն ասել է, որ Blur-ի վերամիավորումը «երբեք հնարավոր չի լինի», և խոստովանել է. «Ես շատ չէի ցանկանա մտածել, որ ես երբեք այլևս չեմ խաղա այդ երաժիշտների հետ»[98]։ Խումբը կարճ ժամանակով վերամիավորվել է 2019 թվականի մարտին՝ Ալբարնի կողմից կազմակերպված Աֆրիկա Էքսպրես միջոցառմանն անսապսելի ելույթ ունենալու համար[99]։

Ազդեցություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դեյմոն Ալբարնն անվանել է The Who և The Jam խմբերը որպես Գրեհեմ Քոքսոնի վաղ ստեղծագործության վրա մեծ ազդեցություն ունեցած երաժիծտներ այն ժամանակ, երբ ինքը ոգեշնչվում էր «փոփ խմբերից», ինչպիսիք են The Specials-ը, Fun Boy Three-ն և The Human League-ը[100]։ Նրանք երկուսն էլ կիսում էին հետաքրքրությունը The Beatles, XTC և Madness խմբերի նկատմամբ[101]։ Քոքսոնը նաև անվանել է The Incredible String Band, Love, Talk Talk, King Crimson, Syd Barrett, the Kinks, Pink Floyd և Depeche Mode խմբերը[102], որպես ոգեշնչման աղբյուրներ, իսկ Ալբարնը՝ Բոբի Ուոմաքին, Վիլյամ Օնյեաբորին և Դեյվիդ Բոուիին։ Ջոն Լենոնի երգերը, հատկապես «Imagine»-ն ազդել է նրա երգեր գրելու ունակությունների վրա[103]։ Ալեքս Ջեյմսը իր վրա ազդեցությունների ցանկում նշել է The Beatles[104], Duran Duran, Wham![105], New Order, The Spencer Davis Group, Bee Gees, Reef[106], Chic խմբերը և Ուիլյամ Օրբիթին (ով դարձել է «13» ալբոմի պրոդյուսերը)։ Նա նաև ասել է, որ KT Tunstall-ի, Սոֆի Էլլիս-Բեքստորի, Elbow-ի[106], Լյուդվիգ վան Բեթհովենի[105] և Էլլի Գոլդինգի երկրպագուն է[107]։ Դեյվն Ռաունթրին անվանել է The Beatles-ը, Cream-ը, Բարթ Բաքարաքին, Ստեֆան Գրապելիին, Օսկար Փիթերսոնին և Սքոթ Ուոլքերին որպես իր վրա ազդեցություն թողած երաժիշտնեեր[108] և ավելացրել է, որ սկսել է շատ սիրել Moderat, Nick Drake և Radiohead խմբերի ստեղծագործությունը[107]։

Coldplay-ը[109][110], Kaiser Chiefs-ը[111][112], Ռոբբի Վիլիամսը[113], Ադելը[114] և Բրեդ Սիմփսոնը The Vamps-ից[115] ներառել են Blur խումբն իրենց վրա ազդեցություն ունեցած երաժիշտների մեջ։

Խմբի անդամներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սկավառակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնական հոդվածներ՝ Blur խմբի սկավառակագրություն և Blur խմբի կողմից ձայնագրված երգերի ցանկ
  • Leisure (1991)
  • Modern Life Is Rubbish (1993)
  • «Parklife» (1994)
  • «The Great Escape» (1995)
  • Blur (1997)
  • 13 (1999)
  • Think Tank (2003)
  • The Magic Whip (2015)
  • The Ballad of Darren (2023)

Մրցանակներ և պարգևներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1994․ Q Awards՝ «Լավագույն ալբոմ» («Parklife»)[116]
  • 1994․ Smash Hits Awards՝ «Լավագույն ալտերնատիվ խումբ», «Լավագույն ալբոմ» («Parklife»)[117]
  • 1995․ Brit Awards՝ «Լավագույն խումբ», «Լավագույն ալբոմ» («Parklife»), «Լավագույն սինգլ» («Parklife»)[118]
  • 1995․ NME Awards՝ «Լավագույն խումբ»[119], «Լավագույն համերգային ելույթ», «Լավագույն ալբոմ» («Parklife»)[120]
  • 1995․ Q Awards՝ «Լավագույն ալբոմ» («The Great Escape»)[116]
  • 1996․ Ivor Novello Awards՝ «Լավագույն հեղինակ» (Նոել Գալահերի հետ)[121]
  • 1999․ Q Awards՝ «Լավագույն ելույթ ժամանակակից աշխարհում»[122]
  • 2000․ NME Awards՝ «Լավագույն խումբ», «Լավագույն սինգլ» («Tender»)[119]
  • 2003․ Q Awards՝ «Լավագույն ալբոմ» («Think Tank»)[116]
  • 2003․ South Bank Show Awards՝ «Լավագույն ալբոմ» («Think Tank»)[123]
  • 2009․ MOJO Awards՝ «Ոգեշնչում»[124]
  • 2009․ PRS for Music Heritage Award[125]
  • 2010․ NME Awards՝ «Լավագույն ելույթ» (Blur at Hyde Park)[126]
  • 2012․ Brit Awards՝ Երաժշտության մեջ նշանավոր ներդրման համար[127]

Տես նաև

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Harris, 2004, p. 45
  2. ↑ 2,0 2,1 Thompson, 2004, p. 209
  3. ↑ Harris, 2004, p. 46
  4. ↑ Harris, 2004, p. 47
  5. ↑ Harris, 2004, pp. 49–50
  6. ↑ Strong, 2003, pp. 635–636
  7. ↑ Harris, 2004, pp. 53–55
  8. ↑ Harris, 2004, pp. 56–57
  9. ↑ Kelly, Danny. "Sacre Blur!" NME. 20 July 1991.
  10. ↑ Harris, 2004, p. 58
  11. ↑ Harris, 2004, p. 59
  12. ↑ Harris, 2004, p. 66
  13. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "'Popscene' song review". Allmusic. Retrieved on 16 June 2008.
  14. ↑ Harris, 2004, pp. 67, 77
  15. ↑ Harris, 2004, p. 68
  16. ↑ 16,0 16,1 Harris, John. "A shite sports car and a punk reincarnation". NME. 10 April 1993.
  17. ↑ Harris, 2004, p. 73
  18. ↑ Harris, 2004, pp. 73–75
  19. ↑ Harris, 2004, p. 78
  20. ↑ Harris, 2004, p. 79
  21. ↑ Harris, 2004, p. 82
  22. ↑ Harris, 2004, pp. 82–83
  23. ↑ Harris, 2004, p. 90
  24. ↑ Harris, 2004, pp. 88–89
  25. ↑ 25,0 25,1 "Blur Single & Album Chart History". Official Charts Company. Retrieved on 21 August 2012.
  26. ↑ Duffy, Tom. "SBK, Blur focus on U.S. market". Billboard. 28 May 1994.
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 27,3 27,4 "Blur – Awards". Allmusic. Retrieved on 21 August 2012.
  28. ↑ Harris, 2004, p. 141
  29. ↑ 29,0 29,1 Tuxen, Henrik; Dalley, Helen. "Graham Coxon interview". Total Guitar. May 1999.
  30. ↑ Harris, 2004, p. 142
  31. ↑ Dee, John. "Blur – Parklife". NME. April 1994.
  32. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "Parklife review". Allmusic. Retrieved on 16 June 2008.
  33. ↑ Harris, 2004, p. 192
  34. ↑ Harris, 2004, p. 222
  35. ↑ Harris, 2004, pp. 223–24
  36. ↑ «When Blur beat Oasis in the battle of Britpop». The Telegraph. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 17-ին.
  37. ↑ 37,0 37,1 Live Forever: The Rise and Fall of Brit Pop. Passion Pictures, 2004.
  38. ↑ Harris, 2004, p. 235
  39. ↑ Harris, 2004, pp. 238–239
  40. ↑ Birch, Will. "Roll up! Roll up!". Mojo. October 1995. Reprinted Արխիվացված 15 Փետրվար 2015 Wayback Machine on the author's website. Retrieved on 16 December 2012.
  41. ↑ Cigarettes, Johnny. "Blur – The Great Escape review". NME. September 1995.
  42. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "Blur: Biography". Allmusic. Retrieved on 22 October 2012.
  43. ↑ Harris, 2004, p. 241
  44. ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "'Country House' song review". Allmusic. Retrieved on 16 June 2008.
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 45,3 45,4 Maconie, Stuart. "The Death of a Party". Select. August 1999.
  46. ↑ Harris, 2004, pp. 259–60
  47. ↑ Collins, Andrew. "Blur: Keeping It Simple". Q. March 1997.
  48. ↑ 48,0 48,1 Sutherland, Mark. "Altered States". Melody Maker. 21 June 1997.
  49. ↑ «US certificates: searchable database». RIAA. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հունիսի 26-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 1-ին.
  50. ↑ Sillitoe, Sue. "Stephen Street: Producing Blur, Cranberries & Catatonia". Sound on Sound. August 1999.
  51. ↑ 51,0 51,1 Sullivan, Caroline. "Down and outstanding". The Guardian. 5 March 2008. Retrieved on 21 July 2008.
  52. ↑ Doyle, Tom. "Blur – 13 review". Q. April 1999.
  53. ↑ Cameron, Keith. "Blur – 13 review". NME. 10 March 1999.
  54. ↑ "Blur boss demands chart re-run". BBC News. 13 July 1999. Retrieved on 21 August 2012.
  55. ↑ Lowe, Steve. "'It's Like The Biggest Encore Ever'". Select. February 2000
  56. ↑ "U2 Leaves The Competition 'Behind'". Billboard. 6 November 2000. Retrieved on 14 September 2012.
  57. ↑ Cavanagh, David. "A Hard Day's Night". Mojo. November 2000.
  58. ↑ Sutherland, Steve. "Blur – Blur: The Best Of review". NME. October 2000.
  59. ↑ Mulholland, Garry. "Special relationships". The Observer. 21 September 2003. Retrieved on 21 August 2012.
  60. ↑ "What have Blur been up to?". BBC News. 9 December 2008. Retrieved on 10 January 2014.
  61. ↑ Greeves, David. "Recording Blur, Tom Rae & Elbow". Sound on Sound. July 2003.
  62. ↑ "Graham Coxon Explains Blur Split". The Fly. May 2009. Retrieved on 23 December 2011.
  63. ↑ "Blur To Rock For World Peace On Next Record Արխիվացված 2012-02-09 Wayback Machine". MTV News. 10 January 2003. Retrieved on 21 August 2012.
  64. ↑ "Beagle hopes hang on mothership". BBC News. 28 December 2003. Retrieved on 16 September 2012.
  65. ↑ "Artist Profile: Blur" Արխիվացված 20 Հոկտեմբեր 2012 Wayback Machine. VH1. Retrieved on 11 March 2007.
  66. ↑ "The BRITs 2004" Արխիվացված 2012-08-07 Wayback Machine. Brits.co.uk. Retrieved on 23 December 2011.
  67. ↑ "Blur Name Ex-Verve Guitarist Simon Tong To Live Lineup" Արխիվացված 8 Հուլիս 2015 Wayback Machine. TheFader.com. 10 February 2003. Retrieved on 18 February 2013.
  68. ↑ "-X-clusive: Damon Albarn – New Blur EP And Gigs". XFM News. 19 October 2005. Retrieved on 23 December 2011.
  69. ↑ "Graham considers Blur reunion Արխիվացված 19 Նոյեմբեր 2007 Wayback Machine". NME. 22 November 2006. Retrieved on 26 October 2011.
  70. ↑ Kilkelly, Daniel. "Blur to return to the studio in August Արխիվացված 2015-09-24 Wayback Machine". Digital Spy. 28 April 2007. Retrieved on 21 August 2012.
  71. ↑ "Blur WILL reunite next month says Alex James". NME. 10 September 2007. Retrieved on 21 August 2012.
  72. ↑ 72,0 72,1 "Blur confirm massive outdoor show". BBC. 9 December 2008. Retrieved on 10 December 2008.
  73. ↑ "Blur add second date at Hyde Park". BBC News. 12 December 2008. Retrieved on 21 August 2012.
  74. ↑ Petridis, Alexis. "Blur, Goldsmiths College, London". The Guardian. 23 June 2009. Retrieved on 26 June 2009.
  75. ↑ Jonze, Time. "Blur at Glastonbury 2009". The Guardian. 29 June 2009. Retrieved on 26 March 2010.
  76. ↑ "Blur are back and they're coming to Oxegen". The Belfast Telegraph. 5 February 2009. Retrieved on 5 February 2009.
  77. ↑ Swash, Rosie. "Blur overcome illness to play 'last' gig at T in the Park". The Guardian. 13 July 2009. Retrieved on 26 March 2010.
  78. ↑ "Albarn rules out more Blur gigs". BBC News. 25 July 2009. Retrieved on 15 September 2012.
  79. ↑ "Graham Coxon: 'No more from Blur for now'". NME. 29 September 2009. Retrieved on 30 September 2009.
  80. ↑ "Blur Documentary Coming to DVD". Pitchfork. 15 January 2010. Retrieved on 14 July 2011.
  81. ↑ «Download New Blur – "Fool's Day"». www.twentyfourbit.com (ամերիկյան անգլերեն). 2010 թ․ ապրիլի 17. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 27-ին.
  82. ↑ «Blur». Grammy.com. 2019 թ․ հունիսի 4. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
  83. ↑ Topping, Alexandria. "Brit awards: Adele takes away two awards on a triumphant return". The Guardian. 21 February 2012. Retrieved on 21 August 2012.
  84. ↑ "Blur's Damon & Graham play new song as they reunite live for War Child's 2012 Brit Award gig – News – QTheMusic.com Արխիվացված 5 Հուլիս 2012 Wayback Machine". QTheMusic.com. Retrieved on 2 March 2012.
  85. ↑ "William Orbit: 'Damon Albarn has halted new Blur recording sessions'". NME. 23 May 2012. Retrieved on 22 August 2012.
  86. ↑ "Blur Announce Massive Retrospective Box Set". Pitchfork. 18 April 2012. Retrieved on 19 April 2012.
  87. ↑ "Blur announce the release of two brand new singles Արխիվացված 9 Հունվար 2014 Wayback Machine". NME. 22 June 2012. Retrieved on 20 October 2012.
  88. ↑ "London 2012: Blur to headline Olympics closing show". BBC. 21 February 2012. Retrieved on 20 October 2012.
  89. ↑ "Coachella 2013: Blur, Phoenix and Red Hot Chili Peppers to headline". The Guardian. 25 January 2013. Retrieved on 7 February 2013.
  90. ↑ Gibsone, Harriet. "Blur announce The Magic Whip, their first new album for 12 years". The Guardian. 19 February 2015. Retrieved on 22 February 2015.
  91. ↑ "The Magic Whip – Blur". Metacritic. Retrieved on 6 April 2015.
  92. ↑ Brown, Helen. "Blur, The Magic Whip, album review: 'a triumphant comeback'". The Daily Telegraph. 27 April 2015. Retrieved on 7 July 2015.
  93. ↑ Beaumont, Mark. "Blur – 'The Magic Whip'". NME. 13 April 2015. Retrieved on 7 July 2015.
  94. ↑ "This is a high: Blur enter the album charts at No 1 with The Magic Whip". The Guardian. 4 May 2015. Retrieved on 25 July 2015.
  95. ↑ "Blur Announce New World Towers Documentary". Pitchfork. 19 October 2015. Retrieved on 5 January 2016.
  96. ↑ "Blur: New World Towers – Documentary Review". NME. 7 December 2015. Retrieved on 5 January 2016.
  97. ↑ Murray, Robin. "Blur's Alex James Isn't a Fan of Re-Unions". Clash. 16 July 2018. Retrieved on 8 October 2018.
  98. ↑ Reilly, Nick. "Damon Albarn reveals the chances of Blur reuniting for another album". NME. 10 August 2018. Retrieved on 8 October 2018.
  99. ↑ "Blur Play Surprise Show in London: Watch". Pitchfork. 30 March 2019. Retrieved on 30 March 2019.
  100. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=iVCg4BnxtGY
  101. ↑ Maconie, Stuart (1999). Blur: 3862 Days, The Official History. Virgin Books
  102. ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 26-ին.
  103. ↑ https://www.femalefirst.co.uk/music/musicnews/damon-albarn-wished-worked-john-lennon-1164780.html
  104. ↑ https://www.msn.com/en-us/music/news/alex-james-blur-and-oasis-owe-a-lot-to-the-beatles/ar-AADrXeF
  105. ↑ 105,0 105,1 https://www.express.co.uk/expressyourself/273139/Alex-James-5-things-I-can-t-live-without
  106. ↑ 106,0 106,1 https://www.bbc.co.uk/programmes/m00048jv
  107. ↑ 107,0 107,1 «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ մայիսի 12-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 26-ին.
  108. ↑ https://www.fredperry.com/subculture/playlist-profile-dave-rowntree-new-pl
  109. ↑ https://www.nme.com/news/music/coldplay-357-1329210
  110. ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 26-ին.
  111. ↑ http://news.bbc.co.uk/newsbeat/hi/music/newsid_7776000/7776956.stm
  112. ↑ https://www.nme.com/news/music/kaiser-chiefs-119-1329235
  113. ↑ https://www.nme.com/news/music/robbie-williams-26-1257314
  114. ↑ https://www.nme.com/news/music/damon-albarn-vows-never-work-adele-2061877
  115. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=ABBD6rq9UWw
  116. ↑ 116,0 116,1 116,2 «The Q Awards». Everyhit.com. Retrieved on 24 August 2009.
  117. ↑ Jury, Louise. «Take That voted best, worst and most tragic». The Independent. 4 December 1995. Retrieved 24 August 2009.
  118. ↑ «Blur blitz the Brits with haul of four awards». The Independent. 21 February 1995. Retrieved on 24 August 2009.
  119. ↑ 119,0 119,1 «Blur’s award hat-trick». BBC. 1 February 2000. Retrieved on 24 August 2009.
  120. ↑ Current Biography Yearbook. H.W. Wilson. ISBN 978-0-8242-1042-7
  121. ↑ Thompson, p. 533
  122. ↑ «Rock veterans honoured at awards». BBC. 3 November 1999. Retrieved on 24 August 2009.
  123. ↑ «Book for children and adults scoops South Bank award», Western Mail, 24 January 2004, Retrieved 24 August 2009
  124. ↑ «Mojos 2009: Blur reunite to collect award Արխիվացված 2009-06-14 Wayback Machine». The Daily Telegraph. 11 June 2009. Retrieved on 24 August 2009.
  125. ↑ «Plaque-Life – Blur Given Inaugural PRS Music Heritage Award». Allgigs.co.uk. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
  126. ↑ Jonze, Tom (24 February 2010). «NME awards 2010: Kasabian, Muse and … Catchphrase?». The Guardian. Retrieved on 25 February 2010.
  127. ↑ «Blur to get outstanding contribution award at Brits(չաշխատող հղում)». BBC. 8 December 2011 Retrieved on 8 December 2011

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ջոն Դաուեր՝ (dir). Live Forever: The Rise and Fall of Brit Pop. 2004. Passion Pictures.
  • Ջոն Հարիս՝ Britpop! Cool Britannia and the Spectacular Demise of English Rock. 2004. Da Capo Press. 0-306-81367-X
  • Strong, Մարթին Ք․՝ The Great Indie Discography. 2003. Canongate. 1-84195-335-0
  • Դեյվ Թոմփսոն՝ Alternative Rock. 2004. Miller-Freeman. 0-87930-607-6

Հետագա ընթերցում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Մեյքոնի Ստյուարտ; Blur․ 3862 օր՝ Պաշտոնական պատմություն։ 1999. Virgin Books. 0-7535-0287-9

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Blur հոդվածին
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Blur» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Blur&oldid=10070756» էջից