Ակրիդին
Արտաքին տեսք
Ակրիդին | |
---|---|
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Դասական անվանակարգում | ակրիդին |
Այլ անվանումներ | դիբենզոպիրիդին |
Քիմիական բանաձև | C₁₃H₉N |
Մոլային զանգված | 3,0E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ |
Խտություն | 1,016 գ/սմ³ գ/սմ³ |
Ջերմային հատկություններ | |
Հալման ջերմաստիճան | 107—110 °C °C |
Եռման ջերմաստիճան | 346 °C °C |
Քիմիական հատկություններ | |
Դասակարգում | |
CAS համար | 260-94-6 |
PubChem | 9215 |
EINECS համար | 205-971-6 |
SMILES | C1=CC=C2C(=C1)C=C3C=CC=CC3=N2 |
ЕС | 205-971-6 |
RTECS | AR7175000 |
ChEBI | 8860 |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Ակրիդին, դիբենզոպիրիդին, C13H9N, օրգանական նյութ, հետերոցիկլիկ միացություն։
Հատկություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Դեղնավուն բյուրեղներ են։ Հալման ջերմաստիճանը 111 °C է, եռմանը՝ 345 °C։ Վատ է լուծվում ջրում, լավ՝ օրգանական լուծիչներում։ Ակրիդինի և նրա աղերի լուծույթներն ունեն համապատասխանաբար մանուշակագույն և կանաչ ֆլուորեսցենցում։
Ակրիդինը քիմիապես կայուն, շատ թույլ հիմնային նյութ է, հեշտությամբ մտնում է միացման, դժվարությամբ՝ տեղակալման ռեակցիաների մեջ։
Ստացում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ստացվում է դիֆենիլամինից։ Մետաղների կոռոզիայի ինհիբիտոր Է։ Ակրիդինի որոշ ածանցյալներ կարևոր դեղանյութեր են (ակրիխին, ռիվանոլ) և արժեքավոր ներկանյութեր։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Химическая энциклопедия / Редкол.: Кнунянц И.Л. и др.. — М.: Советская энциклопедия, 1988. — Т. 1 (Абл-Дар). — 623 с.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 233)։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ակրիդին» հոդվածին։ |
|