eu

Grafías semellantes:     EU ,    Eu

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués eu, do latín ego.

• Pronuncia: /ew/ ou /ɛw/ (AFI)

• Escoitar: «eu» (Ficheiro ─ axuda)

Pronome

eu

1. Definición impropia: Forma tónica da primeira persoa do singular, usada por quen fala ou escribe para se referir a si mesmo, cando gramaticalmente é o suxeito da oración.

Traducións

pronome da primeira persoa

Alemán: ich (de). Castelán: yo (es). Catalán: jo (ca). Esperanto: mi (eo). Francés: moi (fr), je (fr). Grego: εγώ (el).

Ido: me (io). Inglés: I (en). Inglés antigo: ic (ang). Italiano: io (it). Latín: ego (la).

Letón: es (lv). Limburgués: ich (li). Lituano: aš (lt). Polaco: ja (pl). Portugués: eu (pt). Ruso: я (ru) Saami de Inari: mun (smn) Saami de Ter: mun (sjt) Saami do norte: mun (se) Sueco: jag (sv)

Galego-portugués

• Etimoloxía: do latín ego.

Pronome

eu

1. Eu.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués eu, do latín ego.

Pronome

eu

1. Eu.