adverbio

Grafías semellantes:     advérbio

Galego

• Etimoloxía: do latín adverbium, adverbio, de verbum co prefixo ad-.

• Pronuncia: /adˈbɛɾ.βjo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

adverbio (sg: adverbio; pl: adverbios)

1. (Morfosintaxe) Clase de palabra invariable que desenvolve a función de núcleo da frase adverbial e que, semanticamente, pode ter connotacións de modo, lugar, tempo, cantidade ou ser un modalizador do enunciado (non, talvez, abofé), conector adverbial (así a todo) ou presentador (velaí).
2. (Morfosintaxe) Cada unha das palabras pertencentes á clase de palabra que posúe a mesma denominación.

Traducións

• Castelán: adverbio ^(es).
• Francés: adverbe ^(fr).
• Grego: επίρρημα ^(el).
• Inglés: adverb ^(en).
• Italiano: avverbio ^(it).
• Polaco: przysłówek ^(pl).
• Portugués: advérbio ^(pt).
• Ruso: наречие ^(ru).