Third Man Records
| Third Man Records | |
|---|---|
 | |
| Tipo | selo discográfico |
| Data de fundación | 2001 |
| Fundador(es) | Jack White |
| Sede | Nashville |
| En | Nashville |
| País | Estados Unidos de América |
| Na rede | |
| http://www.thirdmanrecords.com | |
       | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Third Man Records é un selo discográfico independente fundado polo músico Jack White en Detroit, Míchigan, no ano 2001. Third Man fundou a súa primeira localización física (unha combinación de tenda de discos, local de concertos e sede do selo) en Nashville, Tennessee, en 2009. A discográfica inaugurou unha nova localización en Detroit en 2015, que incluíu unha planta de prensado (Third Man Pressing) en 2017. O lema do selo é "O teu tocadiscos non está morto".[1]
Historia
[editar | editar a fonte]Jack White fundou Third Man Records en Detroit, Míchigan, no ano 2001. White orixinalmente mercou o edificio para almacenar o seu equipo e tiña plans para reeditar os primeiros traballos de The White Stripes. Third Man, que publica álbums e sinxelos principalmente en vinilo, creou a súa primeira localización física en Nashville, Tennessee, o día 11 de marzo de 2009. O local de Nashville serve como unha tenda de discos, a sede do selo e local de concertos. Inclúe a The Blue Room (un local para actuacións e proxeccións para The Light and Sound Machine, unha serie de proxeccións mensual de filmes en colaboración con The Belcourt Theater), un estudio de fotografía, espazo de almacenamento para cintas máster, e o almacén da discográfica. The Blue Room é o único local do mundo en gravar actuacións directamente a acetato, producindo un máster en vinilo a tempo real. Para celebrar a apertura de Third Man Records en Nashville, White estreouse co seu novo proxecto, The Dead Weather, realizando un pequeno concerto para uns 100 convidados. [2]
O nome do selo incorpora varios elementos de importancia persoal para White. A súa afección polo número tres está ben documentada.[3] O nome refírese ao filme de Carol Reed The Third Man, protagonizado por Joseph Cotten e Orson Welles.[3] A antiga empresa de tapicería de White chamábase Third Man Upholstery, e tamén xiraba ao redor das cores amarela e negra.[4] Nunha entrevista con Conan O'Brien dixo que o número tres tamén provén do número mínimo de peches que se precisan para tapizar. White tamén se refire a si mesmo como o "terceiro home" dunha muller na canción "Ball and Biscuit" do álbum de The White Stripes Elephant.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Jack White interview: 'I'm like Larry David, Alan Partridge and Chris Rock in one person'". the Guardian (en inglés). 2014-06-01. Consultado o 2020-09-24.
- ↑ Paulson, Dave. "Third Man Records: 10 defining moments at Jack White's Nashville headquarters". The Tennessean (en inglés). Consultado o 2020-09-24.
- ↑ 3,0 3,1 "The White Stripes Play Us a Little Number". pastemagazine.com (en inglés). 2007-08-08. Consultado o 2020-09-25.
- ↑ "Jack White: Your Furniture Is Not Dead". Believer Magazine (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 18 de novembro de 2021. Consultado o 2020-09-25.
