Nerva

Nerva
	;
Nome orixinal	(la) Marcus Cocceius Nerva Caesar Augustus
Biografía
Nacemento	(la) Marcus Cocceius Nerva ; 8 de novembro de 30 ; Narni (Imperio Romano)
Morte	27 de xaneiro de 98 (67 anos); Jardins de Salústio (Imperio Romano)
Causa da morte	morte natural
Lugar de sepultura	Mausoleo de Augusto
Emperador romano
	96 – 27 de xaneiro de 98 ; ← Domiciano – Traxano →
Cónsul romano
Senador romano
Datos persoais
Relixión	Relixión na Roma antiga
Actividade
Ocupación	político
Período de tempo	Alto Imperio Romano, Exipto grecorromano, Era do Exipto romano, Cinco bos emperadores e principado
Outro
Título	Emperador romano
Familia	Dinastia nerva-antonina (pt)
Fillos	Traxano, fillo adoptivo
Pais	Marcus Cocceius Nerva e Octavia Sergia Plotilla
Irmáns	Cocceia
Descrito pola fonte	Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft; New Encyclopedic Dictionary (en) ; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Nerva (homónimos).

Marcus Cocceius Nerva (8 de novembro de 30 - 27 de xaneiro de 98) foi un emperador romano.

Tralo asasinato de Domiciano, a elección como Emperador de Roma recaeu no ancián e prestixioso senador Nerva, como unha solución transitoria. O período que media entre Nerva e Marco Aurelio pode ser considerado como o da plenitude imperial: aínda que se acadou a máxima expansión territorial, viviuse unha etapa pacífica, razoabelmente próspera e de bo goberno.

Pese ao circunstancial da súa designación, Nerva amosou unhas notábeis dotes coma gobernante. Rematou coas arbitrariedades do seu antecesor, suprimindo a odiosa figura dos informadores ou delatores, que foran os instrumentos da tiranía de Domiciano para controlar e aterrar Roma. Saneou as finanzas, suprimiu o imposto persoal que gravaba aos xudeus e organizou a beneficencia publica.

Nerva outorgou ao Senado a relevancia que lle correspondía como institución dominante nos negocios públicos e para evitar que os pretorianos interviñesen no nomeamento do emperador. Conseguiu para si o recoñecemento de adoptar en vida ao seu sucesor, para que a transferencia de poder non implicase choque algún. A adopción non se facía sobre a base dos vínculos de sangue, senón atendendo aos méritos. De calquera xeito, a sucesión entendíase como un compromiso entre o emperador e o Senado, pois este debía ser escoitado sobre a idoneidade do candidato. Nerva tivo o talento de instaurar unha fórmula mixta entre monarquía e réxime senatorial, entre a concentración de poder que pedían os tempos e o papel das institucións tradicionais, que foi outro dos elementos que arranxaron a estabilidade do período que se estaba a comezar. No seu decorrer, os emperadores inspiráronse nos principios xurídicos, e non na intriga nin na conquista violenta do poder. Ademais, consideraron que a extensión do benestar era unha tarefa primordial do gobernante.

Véxase tamén

Cinco bos emperadores

Imperio Romano
Segue a: Domiciano	Nerva (96-98)	Precede a: Traxano
Segue a: Domiciano	Dinastía dos Antoninos	Precede a: Traxano