Lichi
| Lichi | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Lichis maduros | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| Litchi chinensis Sonn. | |||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
 | |
| Valor nutricional por 100 g | |
|---|---|
| Enerxía | 276 kJ (66 kcal) |
16.53 g | |
| Azucres | 15.23 g |
| Fibra alimentaria | 1.3 g |
0.44 g | |
0.83 g | |
| Vitaminas | Cantidade %DV† |
| Tiamina (B1) | 1% 0.011 mg |
| Riboflavina (B2) | 5% 0.065 mg |
| Niacina (B3) | 4% 0.603 mg |
| Vitamina B6 | 8% 0.1 mg |
| Ácido fólico (B9) | 4% 14 μg |
| Vitamina C | 86% 71.5 mg |
| Minerais | Cantidade %DV† |
| Calcio | 1% 5 mg |
| Ferro | 1% 0.13 mg |
| Magnesio | 3% 10 mg |
| Manganeso | 3% 0.055 mg |
| Fósforo | 4% 31 mg |
| Potasio | 4% 171 mg |
| Sodio | 0% 1 mg |
| Cinc | 1% 0.07 mg |
| Outros constituíntes | Cantidade |
| Auga | 81.8 g |
| |
| †As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. Fonte: Base de datos USDA Nutrient | |
O lichi[1] (Litchi chinensis) é unha árbore froiteira tropical orixinaria do sur da China, onde a coñecen coma 荔枝 (pinyin: lìzhī), o sur de Indonesia e o leste de Filipinas, onde a coñecen coma alupag. É realmente a única representante do xénero Litchi da familia das Sapindaceae.
Os seus froitos coñécense co nome de lichis[2]. Cultívanse, ademais das súas zonas de orixe, na India, Madagascar, Nepal, Bangladesh, Paquistán, sur e centro de Taiwán, a norte do Vietnam, Tailandia, Suráfrica e México.
Comézase a ver nas froitarías de Galicia, como froita exótica tropical.
Descrición
[editar | editar a fonte]A árbore é de tamaño medio, atinxindo 15-20 metros de altura, con follas alternadas, cada folla ten uns 15-25 centímetros de longo, con 2-8 folíolos laterais de 5-10 centímetros de longo; o folleto terminal está ausente. As follas novas son dunha cor vermella brillante, tornándose verdes ao maduraren. As flores son pequenas, verde branco amarelado ou branco.
Os froitos, semellantes aos amorodos, prodúcense en acios e posúen unha a casca rugosa e de cor vermella fácil de depelicar. A polpa é xelatinosa, translúcida, zumarenta, lembrando o sabor da froita da Talisia esculenta (pitomba) e de semellante carabuña. Consómese fresca, tamén en zumes, compotas ou a xeito de froita pasa. Contén un alto índice de vitamina C, alén de posuír as do complexo B, sodio, calcio e potasio.
Subespecies
[editar | editar a fonte]Posúe tres subespecies:[3]
- L. c. chinensis, a máis coñecida, cultivada en todo o sueste, leste e sur asiático, sur de África, Hawai, Estados Unidos e con crecente produción brasileira.
- L. c. javanensis, cultivada só na Indochina e en Xava;
- L. c. phillippenis, que produce froitos non comestíbeis;
Usos
[editar | editar a fonte]Pode ser consumido fresco, en zumes, en forma de doces, xeleas, iogures e sorbetes. O lichi é tamén utilizado na fabricación de cosmeticos pois o froito posúe propiedades antioxidantes.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Dicionario de alimentación e restauración" (PDF). p. 143. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 11 de abril de 2016. Consultado o 18 de decembro de 2018.
- ↑ Nome galego do froito en VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración, Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 03 de febreiro de 2015. Consultado o 07 de febreiro de 2013.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Litchi chinensis Sonn Arquivado 10 de decembro de 2017 en Wayback Machine.
