Choia de bico amarelo

Choia de bico amarelo
Pyrrhocorax graculus

Adulto en Suíza

Pouco preocupante^[1]

Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Clase:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Corvidae
Xénero:	Pyrrhocorax
Especie:	P. graculus

Nome binomial

Pyrrhocorax graculus
(Linnaeus, 1766)

Distribución aproximada en verde

A choia de bico amarelo, Pyrrhocorax graculus, é unha ave da familia dos córvidos, unha das dúas comprendidas no xénero Pyrrhocorax, de distribución eurasiática.

É unha especie moi emparentada coa outra especie do xénero, a choia de bico vermello (Pyrrhocorax pyrrhocorax).

Descrición

As choias de bico amarelo miden entre 36 e 39 cm de lonxitude e teñen unha envergadura de ás de entre 70 e 85 cm. O seu peso vai dos 190 ós 240 gramos. Teñen a plumaxe completamente negra, con zonas con reflexos metálicos. O bico é amarelo (característica fundamental para diferencialas das choias adultas), e as patas vermellas.

Son voadoras extraordinarias, que utilizan as correntes de aire ascendentes para planear, e parecen divertirse perseguíndose e facendo manobras no aire. As choias son moi sociais que adoitan moverse en grupos grandes.

Distribución e hábitat

As choias de bico amarelo aparecen nos Alpes, os Pireneos, os Abruzos italianos, as montañas da península dos Balcáns, o Cáucaso e Asia central (no Himalaia). Son aves de alta montaña, que viven por riba da fronteira superior do bosque ata os 4000 metros de altura. Malia non seren unha especie rara, nos últimos séculos a súa área de distribución reduciuse, desaparecendo dalgunhas áreas na perifería do seu territorio, coma os montes Tatra en Polonia (Tomek & Bocheński 2005). A facilidade coa que coexisten coa presenza humana, podería relacionar a perda destas poboacións máis cos cambios climáticos que coa perda dos hábitats tradicionais.

Alimentación e costumes reprodutores

A súa fonte principal de alimentación son os insectos no verán e as bagas e os restos de comida no outono e no inverno, pero son aves adaptables, que non rexweitan practicamente ningún alimento dispoñible.

Fan niños grandes en paredes de rocha moi verticais. Poñen entre 3 e 5 ovos que teñen que chocar entre 18 e 21 días. Despois de saíren do ovo, os polos pasan entre 31 e 38 días no niño.