Brian Eno
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde febreiro de 2014.) |
Brian Peter George St. John le Baptiste de la Salle Eno, nado en Woodbridge (Suffolk) o 15 de maio de 1948, comunmente coñecido como Brian Eno, é un músico, compositor, produtor, cantante e artista visual inglés, famoso por ser un dos principais innovadores na música ambiente.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Eno estudou na escola de arte Colchester Institute en Essex, inspirándose na pintura minimalista. Durante ese tempo na escola de arte gañou experiencia compoñendo, tocando e tomando clases na escola de música que había ao lado do Colchester Institute.
Uniuse á banda Roxy Music como teclista a principios dos 70 e o éxito da banda na escena glam rock chegou rapidamente. Pero Eno cansouse pronto dos confitos co vocalista Bryan Ferry e de saír de xira, e deixou o grupo despois da edición de For Your Pleasure (1973), comezando a súa carreira en solitario cos álbums de art rock Here Come the Warm Jets (1973) e Taking Tiger Mountain (By Strategy) (1974).
Eno abriuse cara a estilos de música máis experimentais con (No Pussyfooting) (1973) e Evening Star (1975), ámbolos dous colaborando con Robert Fripp, The Lamb Lies Down on Broadway (1974) con Genesis, onde o seu traballo aparece acreditado co nome "Enossification", e os seus influentes traballos en solitario Another Green World (1975) e Discreet Music (1975). Os seus esforzos pioneiros co son ambient comezaron a consumir o seu tempo con Ambient 1: Music for Airports (1978) e posteriormente con Apollo: Atmospheres and Soundtracks (1983), que foi composto para o filme documental For All Mankind. Porén, Eno seguiu cantando nalgúns dos seus discos, indo de Before and After Science (1977) a Wrong Way Up (1990) con John Cale, ata chegar os seus máis recentes Another Day on Earth (2005) e Drums Between the Bells (2011).
O traballo de Eno en solitario ten sido extremadamente influente, sendo pioneiro nas músicas ambiente e xenerativa, innovando técnicas de produción, e enfatizando "a teoría sobre a práctica". Tamén intruduciu o concepto de música aleatoria a audiencias máis xerais, particularmente a través de colaboracións con outros músicos. Cara finais dos 70, Eno traballou con David Bowie na súa "Berlin Trilogy", axudou a popularizar á banda punk rock estadounidense Devo e o xénero No Wave, e tamén realizou traballos frecuentemente con Harold Budd, John Cale, Cluster, Robert Fripp e David Byrne, co cal produciu o influente My Life in the Bush of Ghosts (1981). Produciu e tocou en tres álbums de Talking Heads, entre eles Remain in Light (1980); foi produtor de sete discos de U2, e traballou en álbums de James, Laurie Anderson, Coldplay, Depeche Mode, Paul Simon, Grace Jones e Slowdive, entre outros.
Eno realiza traballos multimedia á parte da súa carreira musical, onde se inclúen instalacións de arte, unha columna no xornal The Observer e outra columna sobre sociedade e innovacións na revista Prospect. Eno continua colaborando con outros artistas, producindo discos, editando a súa propia música e escribindo.
Discografía
[editar | editar a fonte]- Álbums de estudio en solitario
| Álbum | Ano | Selo |
|---|---|---|
| Here Come the Warm Jets | 1974 | Island Records |
| Taking Tiger Mountain | 1974 | Island Records |
| Another Green World | 1975 | Island Records |
| Discreet Music | 1975 | Obscure Records |
| Before and After Science | 1977 | Polydor Records |
| Ambient 1: Music for Airports | 1978 | Polydor Records |
| Music for Films | 1978 | Polydor Records |
| Ambient 4: On Land | 1982 | E.G. Records |
| Apollo: Atmospheres and Soundtracks | 1983 | E.G. Records |
| More Music for Films | 1983 | E.G. Records |
| Thursday Afternoon | 1985 | E.G. Records |
| Nerve Net | 1992 | Opal, All Saints Records |
| The Shutov Assembly | 1992 | Opal, All Saints Records |
| Neroli | 1993 | All Saints Records |
| Headcandy | 1994 | BMG |
| The Drop | 1997 | All Saints Records |
| Another Day on Earth | 2005 | Hannibal Records |
| Lux | 2012 | Warp Records |
| The Ship | 2016 | Warp Records |
| Reflection | 2017 | Warp Records |
| Control de autoridades |
|
|---|
