Asemblea Constituínte Rusa

Palacio Táuride, sede da Asemblea.

A Asemblea Constituínte Panrusa (ruso: Всероссийское Учредительное собрание, Vserossíyskoie Uchredítelnoie sobrániie) foi un corpo constitucional democraticamente elixido, que se constituíu en Rusia logo da Revolución de Outubro de 1917.

Malia as promesas do Goberno Provisional Ruso, os preparativos para as eleccións foron lentos e as datas para as votacións atrasáronse en varias ocasións. Para cando finalmente estas tiveron lugar, o Goberno provisional fora derrocado polos bolxeviques.

Reuniuse ao longo de 13 horas, desde as 4 da tarde do 5 de xaneiro ata as 4 da mañá do 6 de xaneiro^xul./ 19 de xaneiro de 1918^greg., e foi elixida e disolta polo Goberno bolxevique, é dicir, o Consello de Comisarios do Pobo ou Sovnarkom.

Orixes

Domingo Sanguento, 1905.

A convocatoria dunha Asemblea Constituínte elixida democraticamente que redactase unha Constitución e a forma de goberno do país foi unha das principais esixencias de todos os partidos liberais e socialistas durante a anterior Revolución rusa de 1905. Logo desta revolución, o réxime tsarista decidiu garantir as liberdades civís básicas e convocar eleccións para o novo corpo lexislativo creado en 1906, a Duma estatal. A Duma, con todo, non estaba autorizada para redactar unha nova Constitución, e moito menos para abolir a monarquía. Ademais, os poderes da Duma caeron en mans dos Demócratas Constitucionais (KD ou kadetes) e non nas dos socialistas marxistas. O Goberno disolveu a Duma por un acordo legal en xullo de 1906, logo dunhas novas eleccións en 1907. A lei de eleccións final, escrita polo Goberno logo da segunda disolución o 3 de xuño de 1907, favoreceu ás clases privilexiadas e restrinxiu o sufraxio dos pobres e as clases traballadoras. Pouco puido facer a Duma logo de 1907, que repetidas veces foi vetada polo tsar Nicolao II ou pola Cámara alta do Parlamento ruso. A Duma non puido debater a formación dunha Asemblea Constituínte que sería elixida por sufraxio universal continuaban sen debaterse.

Resultado das eleccións

Artigo principal: Elección da Asemblea Constituínte Rusa (1917).

Tras sucesivos atrasos e celebrándose ao longo de varios meses (aínda que as votacións principais tiveron lugar entre o 12 de novembro^xul./ 25 de novembro de 1917^greg. e o 14 de novembro^xul./ 27 de novembro de 1917^greg.), as eleccións á Asemblea resultaron nunha gran vitoria para os socialrevolucionarios. Obtiveron unha maioría tanto dos votos dos electores como de escanos, mentres que os bolxeviques lograron pouco menos dun cuarto dos sufraxios. Aínda que non se chegaron a coñecer os datos completos da elección, os socialrevolucionarios conseguiron arredor de 440 escanos dos 800 teóricos e dos arredor de 700 elixidos finalmente.

Os bolxeviques dubidaron sobre a conveniencia de levar a cabo as votacións unha vez no poder e Lenin defendera con vehemencia a conveniencia de pospoñelas. Habendo criticado duramente a Goberno provisional polos continuos atrasos, a maioría dos dirixentes bolxeviques mostrouse favorable, polo contrario, a manter a data prevista para as eleccións. Aínda así, o partido suscitouse xa antes das votacións a disolución pola forza da Asemblea si esta acababa opoñéndose ao Goberno soviético.

Cos datos recollidos nos sucesivos estudos dos resultados parciais, a elección da Asemblea Constituínte deu os seguintes resultados:

Partido	Votos	Número de deputados
Socialistas Revolucionarios (esery)	17 100 000	380
Bolxeviques	9 800 000	168
Menxeviques	1 360 000	18
Demócratas Constitucionais (kadetes)	2 000 000	17
Minorías		77
Social-Revolucionarios de esquerda		39
Socialistas Populares (enesy)		4
Total:	41 700 000	703

Porén, debido ao tamaño do país, o transcurso da primeira guerra mundial e a deterioración do sistema de comunicacións, o resultado non estivo totalmente dispoñible a tempo. O primeiro reconto parcial (54 constituíntes de 79) foi publicado polo socialrevolucionario N.V. Svyatitsky Os datos de Svyatitsky son polo xeral aceptados por todos os partidos políticos, incluíndo os bolxeviques, e é como segue:

Partido	Ideoloxía	Votos
Socialistas Revolucionarios rusos	Socialistas	16 500 000
Bolxeviques	Socialistas	9 023 963
Ucraínos, Musulmáns, e outros Socialistas Revolucionarios non-rusos	Socialistas	4 400 000
Demócratas Constitucionais (kadetes)	Liberais	1 856 639
Menxeviques	Socialistas	668 064
Musulmáns	Relixiosos	576 000
Bund Xudeu	Socialistas	550 000
Socialistas Ucraínos	Socialdemócrata	507 000
Socialistas Populares (enesy)	Socialdemócrata	312 000
Outros grupos de dereita	Dereitista	292 000
Asociación de Propietarios Rurais e Donos da Terra	Dereitista	215 000
Bashkirios	Étnicos	195 000
Polacos	Étnicos	155 000
Alemáns	Étnicos	130 000
Socialdemócratas Ucraínos	Socialdemócrata	95 000
Cosacos	Étnicos	79 000
Antigos Crentes	Relixioso	73 000
Letóns	Étnicos	67 000
Cooperantes	Socialdemócrata	51 000
Socialistas Alemáns	Socialdemócrata	44 000
Yedinstvo	Socialdemócrata	25 000
Socialistas Fineses	Socialdemócrata	14 000
Bielorrusos	Étnicos	12 000
Total:		35 333 666

Véxase tamén

Bibliografía

• Chamberlin, William Henry (1976). The Russian revolution, 1917-1918: from the overthrow of the czar to the assumption of power by the bolsheviks (en inglés). Grosset & Dunlap. pp. 511. ISBN 9780448001883. 
• Figes, Orlando (1998). A people's tragedy: the Russian Revolution, 1891-1924 (en inglés). Penguin Books. pp. 923. ISBN 9780140243642. 
• Rabinowitch, Alexander (2007). The bolsheviks in power. The first year of Soviet rule in Petrograd (en inglés). Indiana University Press. p. 520. ISBN 9780253349439. 
• Radkey, Oliver Henry (1958). The Agrarian Foes of Bolshevism: Promise and Default of the Russian Socialist Revolutionaries February to October 1917 (en inglés). Columbia University Press. pp. 521. ISBN 9780231021708. 
• Radkey, Oliver H. (1990). Russia Goes to the Polls: The Election to the All-Russian Constituent Assembly, 1917 (en inglés). Cornell Univ Press. p. 192. ISBN 9780801423604. 
• Radkey, Oliver H. (1963). The sickle under the hammer; The Russian Socialist Revolutionaries in the early months of the Soviet rule (en inglés). Columbia University Press. p. 525. OCLC 422729. Arquivado dende o orixinal o 28 de xaneiro de 2015. Consultado o 24 de xaneiro de 2015. 
• Smith, Scott B. (2011). The Socialist Revolutionaries and the Bolshevik Dictatorship, 1918–1923 (en inglés). University of Pittsburgh Press. ISBN 9780822944034. 
• Karl Kautsky. La Dictadura del Proletariado (The Dictatorship of the Proletariat), chapter VI, Constituent Assembly and Soviet
• El Gobierno Provisional Ruso (The Russian Provisional Governments), eds. Robert Browder and Alexander Kerensky, Stanford University Press, 1961, en 3 volúmenes, 1875p.
• Kochan, Lionel (1967). "Kadet Policy in 1917 and the Constituent Assembly". The Slavonic and East European Review 45 (104): 183–192. 
• N. G. O. Pereira (1987). "White Power during the Civil War in Siberia (1918-1920): Dilemmas of Kolchak's "War Anti-Communism"". Canadian Slavonic Papers 29 (1): 45–62. 
• Ariadna Tyrkova-Williams. De la Libertad de Brest-Litovsk, el Primer ano de la Revolución Rusa (From Liberty to Brest-Litovsk, the First Year of the Russian Revolution), Londres, Macmillan, 1919, 526p. OCLC: 15796701 xii, 526p. See capítulo XIII en la Asamblea Constituyente
• Boris Sokoloff. Las Noches Blancas (The White Nights), Nova York, Devin-Adair, 1956. Ver el capítulo del infructuoso intento de defender la Asamblea Constituyente
• La Revolución Bolchevique, 1917-1918. Documentos y Materiales (The Bolshevik Revolution, 1917-1918. Documents and Materials), eds. Frank Alfred Golder, James Bunyan e Harold Fisher, Stanford University Press; H. Milford, Oxford University Press, 1934. Ver la sección de la Asamblea Constituyente
• Wade, Rex A. (2000). The Russian Revolution, 1917 (New Approaches to European History) (en inglés). Cambridge University Press. p. 337. ISBN 9780521425650.