Kataklizm

Kataklizm
Lumine świadkiem zniszczenia Khaenri'ah
Typ	wydarzenie historyczne

Teraz kończy się zawłaszczenie przez ludzkość!

Nieznana Bogini

Kataklizm (chiń. 灾祸 zāihuò, "katastrofa") określany jest również jako katastrofa (catastrophe), klęska (disaster), upadek Khaenri'ah czy najczarniejsza tragedia (pitch-black calamity); wszystkie z nich odnoszą się do czasu ogromnego chaosu i destrukcji sprzed 500 lat.

Głównymi siłami konfliktu podczas kataklizmu była inwazja Otchłani, siła z innego świata przeciwna Celestii i destrukcja Khaenri'ah - cywilizacji, która rozwijała się bez ingerencji bogów. Dokładna chronologia wydarzeń nie jest znana, ale potwory z mocami Otchłani wychodziły z Khaenri'ah i siały zniszczenie w całym Teyvacie. Próba buntu ze strony Khaenria'ah zakończyła się jej destrukcją z rąk bogów na mocy Niebiańskich Pryncypiów. Ocalali z upadłego narodu znienawidzili Celestię i Siedmiu Archontów, którzy też byli rozgoryczeni decyzjami podniebnej wyspy. Zakon Otchłani i Fatui, dwie główne antagonistyczne organizacje Rozdziału Teyvatu, powstały jako odpowiedź na działania Celestii.

Dokładne okoliczności kataklizmu pozostają tajemnicą, ale powiązane są one z "prawdą tego świata". Celem Podróżnika jest odkrycie tej prawdy i dowiedzenie się więcej o kataklizmie.

---

Uwaga: W historii Genshin Impact podane informacje o kataklizmie są celowo wymijające. Ta strona zawiera nie tylko potwierdzone informacje o tym wydarzeniu, ale również te zasugerowane.

Odniesienia są podane w miarę możliwości. Do wyciągniętych wniosków dołączone są notatki wyjaśniające tok myślenia; odczytać można je poprzez najechanie (tylko na PC) lub kliknięcie. Typy notatek na tej stronie:

• Niespójności podań: informacje podane w grze są wewnętrznie sprzeczne, zmienione z mocą wsteczną lub przeczą informacjom z mangi. Niespójność podań różni się od niespójności tłumaczeń, która wynika z nieścisłości lokalizacji. W przypadku niespójności między informacjami z gry i mangi te pierwsze traktowane są priorytetowo.
• Notka tłumaczeniowa: oryginalny tekst chiński i oficjalne tłumaczenie angielskie nie pokrywają się lub chińska wersja jest bardziej jasna. W przypadku niespójności tłumaczenia z oryginałem tekst chiński jest traktowany priorytetowo.
• Domysły: edytorzy czasem snują domysły z powodu braku lub sprzeczności informacji w podaniach, które bywają celowo nietrafne i innych ich zatajeń. Jednak mogą okazać się nieprawidłowe, kiedy pojawią się nowe podania i historie. Te notki służą jako uwaga i rozszerzenie myśli edytora.

Możliwe przyczyny

Aktualnie chronologia zdarzeń i przyczyny kataklizmu nie są jasne, ale w grze przedstawiono kilka perspektyw.

Udział Celestii

W podaniach o upadku Khaenri'ah pojawiają się dwa pojęcia związane z Celestią: grzech i Niebiańskie Pryncypia (określane również jako "los"). Bazując na podaniach o Orobashim i mieszkańcach Enkanomiyi, w oczach Celestii "grzechem" są zarówno wiedza jak i działania, które uznawane są jako wywrotowe. Dokładna treść Niebiańskich Pryncypiów jest tajemnicą, ale prawdopodobnie jest powiązana z nieubłaganym upływem czasu i przemijalnością świata śmiertelników. Pierro, 1. z Jedenastu Wysłanników Fatui, wspomina o "mędrcach" z jego ojczyzny (prawdopodobnie Khaenri'ah), którzy zerwali "zasłonę grzechu" i tym samym "zapoczątkowali falę boskiego gniewu, zniszczenia i głupoty". Kaeya zauważa, że jedyne co pozostało w Khaenri'ah to grzesznicy o których "nie warto mówić". Rhinedottir (jako Złoto) jest opisywana jako "grzesznik" i "wielki grzesznik".

Chociaż grzechy Khaenri'ah nie zostały wprost określone, to można postawić pewne hipotezy dzięki Enkanomiyi. Przez Przed słońcem i księżycem, spisanego przez skrybę Istaroth i później przypadkowo przeczytane przez Orobashiego, opisujące starożytny świat Watatsumi zostało uznane za winne po "czterech zarzutach o grzechy bluźnierstwa i ośmiu zarzutach o grzechy zwodzenia dusz żywych". Bóstwo Orobashi zakazało czytania księgi i przyjęło na siebie winy, za co zapłaciło swoim życiem, by ochronić przed karą swój lud. Na krótko po ujawnieniu swojej tożsamości jako Lektor Otchłani i zaatakowaniu Podróżnika Enjou mówi, że jest "jednym z takich grzeszników — takim, który zgrzeszył zwodzeniem i zdradą".

Tymczasem Niebiańskie Pryncypia są czymś, co zarówno Siedmiu jak i Otchłań widzą w złym świetle. Ei w swoich wspomnieniach dotyczących wydarzeń kataklizmu i wyjaśnieniach swojej obsesji na tle Wieczności mówi, że widziała "jak postępowy naród traci wszystko przez Niebiańskie Pryncypia". Po użyciu pozostałości po swojej mocy do zasiania Uświęconej Sakury Makoto mówi: Wieczność wydłuża w nieskończoność czas, marzenia oświetlają każdą chwilę. Kiedy oba lśnią w duecie, Uświęcona Sakura rozkwita z ciemności wreszcie wolna z uścisku Niebiańskich Pryncypiów. Późniejszy dialog z Ei sugeruje, że Istaroth miała swój udział w poczynaniach Makoto.

Było kilka innych opinii, które uznały karę Celestii wymierzoną Khaenri'ah jako okrutną i niesprawiedliwą. Właśnie dlatego rodzeństwo Podróżnika chce wypowiedzieć wieczną wojnę przeciwko "losowi", dopóki "trony" się nie zwalą, a Caryca planuje stworzenie nowego świata i rebelię przeciwko boskości. Utworzyła ona Fatui, z Pierro jako ich pierwszym członkiem, by przeciwstawić się zarówno Zakonowi Otchłani jak i Celestii.

Agresja Celestii mogła być wywołana działaniem Dynastii Zaćmienia. Chociaż Dainsleif wielokrotnie wyrażał swoją pogardę wobec bogów, ostrzega Podróżnika przed próbą ich obalenia lub wytropienia. Gdy Podróżnik zauważa jego sprzeczne wypowiedzi, Dainselif wyjaśnia, że chce uniknąć powtarzania "błędów przodków". Stwierdzenie Pierro o mędrcach z jego ojczyzny, którzy "zapoczątkowali" destrukcję sugeruje, że obarcza ich on częściową winą za upadek ojczyzny. Rozmyślając przed pogrzebem Signory, nawiązuje do nich: "Mędrcy uważają się za wszechwiedzących, ale tylko my [Fatui] znamy wartość tych aktów głupoty".

Zuchwałość Khaenri'ah

Królestwo Khaenri'ah zostało założone jako jako nacja bez bogów mniej więcej wtedy, kiedy upadła cywilizacja Sal Vindagnyr,, a jej mieszkańcy uznawali swój nację jako "dumę ludzkości". Na pewnym etapie lud Khaenri'ah zaczął planować obalenie bogów.

Zaprojektowali w tym celu Maszyny Ruin; Strażnicy Ruin byli pierwotnie znani jako "Kultywatory Pól", gdyż ich twórcy wierzyli, że "ziemi nie należy uprawiać narzędziami rolniczymi, ale walczyć o nią krwią i stalą." Odkrycia ich nauki (np. Strażnicy Ruin) były już Teyvacie około 3 700 lat, kiedy Guizhong zbierała je do swoich badań dotyczących mechanizmów.

Lud Khaenri'ah poszukiwał również dowodów na to, że "bogowie" są tak naprawdę obcymi w tym świecie, którzy go uzurpują. Pod koniec wojny archonckiej dyplomaci z Khaenri'ah wyruszyli do podwodnego kraju Enkanomiya, gdzie do obrony wzięli ze sobą co najmniej jednego Strażnika Ruiny. Próbowali wykraść zakazaną księgę Przed słońcem i księżycem zdającą relację o pradawnym świecie, którą Celestia chciała zataić. Misja dyplomatów nie powiodła się z powodu interwencji Anteia. W historiach Zhongliego znajduje się wzmianka o grupach, które próbowały skorzystać na chaosie wojny archonckiej, jednak nie wiadomo, czy Khaenri'ah była jedną z nich.

Bazując na obecnych informacjach istnienie Khaenri'ah i cel jej narodu, by żyć niezależnie od bogów, nie były tajemnicą w Teyvacie. Możliwe jest, że to nie próba życia bez bogów doprowadziła do upadku Khaenri'ah, ale obalenia ówczesnego porządku świata i zniszczenie Celestii.

Sztuka Khemii

Jako przyczynę kataklizmu sugerowano również sztukę Khemii: odmianę alchemii wynalezioną w Khaenri'ah, która pozwala na tworzenie życia. Chociaż pierwotnie ułatwiała ona życie pod ziemią, gdzie rośliny nie mogły normalnie rosnąć, to jej potencjał doprowadził do zguby Khaenri'ah. Alchemiczka "Gold" Rhinedottir została "grzesznikiem" i wpuściła do Teyvatu swoją "armię cienistych potworów", pośród których był czarny smok Durin. Twory te niszczyły wszystko na swojej drodze, a wzmacniała je "wszechogarniająca ciemność" zdolna nawet do skażenia mocy Siedmiu. Ostatecznie upadła nawet wówczas panująca nad Khaenri'ah Dynastia Zaćmienia.

Niejasności sytuacji dodaje brak informacji o motywach Rhinedottir do wyzwolenia swoich tworów i pozwolenia im na sianie zniszczenia. Trudno powiedzieć, czy jej działania spowodowały atak Celestii, czy były odpowiedzią na niego, albo czy splot tych dwóch zdarzeń był tylko dziełem przypadku. Mieszkańcy Mondstadtu opisywali Durina jako nikczemnego, złego smoka, który zaatakował kraj z zazdrości, a pokonanie go wymagało złączenia sił Barbatosa i Dvalina. Jednak historia opisana z perspektywy Durina jest zgoła inna. Miał on wrażenie, że jego "Matka" wysłała go na powierzchnię, by pokazać jego "piękno". Wygląda na to, że częściowo stracił on świadomość i nie wiedział o zniszczeniu, które spowodował w Mondstadcie. Zbudził się ze swojego "snu" dopiero wtedy, gdy kły Dvalina śmiertelnie przeszyły jego szyję. Durin wyraził nawet żal, że okoliczności spotkania Dvalina i Barbatosa nie były inne.

Chociaż wiele źródeł wskazuje Rhinedottir jako twórczynię zmutowanych potworów i jedną z większych przyczyn kataklizmu, to ta teoria nie jest całkowicie potwierdzona przez ocalałych z Khaenri'ah. Dainsleif i Pierro przyznają, że Khaenri'ah ponosi częściową winę za zaszłe wydarzenia, jednak brzemienne w skutkach decyzje przypisują większej grupie ludzi.

Pojawienie się Podróżników

Rodzeństwo podróżników przybyło do Teyvatu mniej więcej w czasie kataklizmu, kiedy uciekali ze swojego zniszczonego świata. Chociaż niekoniecznie są przyczyną kataklizmu, to uczestniczyli w czterech (lub pięciu) niszczycielskich wydarzeniach Teyvatu.

Przed słońcem i księżycem zdaje relację z nadejścia Praistoty ("wiecznego tronu niebios"), która zstąpiła z innego świata. Z pomocą swoich czterech lśniących cieni Praistota pokonała Siedmiu Suwerenów starego świata, stworzyła na nowo świat i ludzkość. Później nadejście Drugiego Przybysza ("drugiego tronu niebios") doprowadziło do strasznej wojny, która zniszczyła niebiosa i ziemię. W jej wyniku doszło również do rozłamu niegdyś solidarnej cywilizacji ludzkości, a region znany dziś jako Enkanomiya zatonął w głębinach oceanu. Po wojnie ścieżka łącząca Enkanomiyę i świat na powierzchni była uszkodzona - rzekomo za sprawą Praistoty.

Legendy Teyvatu opowiadają historie o pradawnej katastrofie, która doprowadziła do śmierci Księżycowych Sióstr i upadku cywilizacji Seelie. Wedle tych podań miał miejsce romans jednego z Seelie i kogoś z obcych ziem, który doprowadził do ślubowania w Księżycowym Pałacu. Trzydzieści dni później świat popadł w ruinę. Próbujący uciec zakochani zostali złapani i rozdzieleni na zawsze, a ich wspomnienia wymazano. Księżycowe Siostry obróciły się wtedy przeciwko sobie i wszystkie zginęły w konflikcie, a ciało jednej z nich wciąż oświetla niebo. Seelie z żalu przybrały swoją aktualną formę.

Inna świetnie prosperująca cywilizacja kiedyś współpracująca z Celestią, Sal Vindagnyr, upadła po tym, jak drzewo Irminsul zostało nagle zniszczone przez Oszroniony Gwóźdź Niebios. Niegdyś pokrytą zielenią krainę opanowały śnieżyce. W tym czasie w Sal Vindanyr żył cudzoziemiec zwany Imunlaukr, który był w bliskich relacjach z księżniczką. Wyruszył na poszukiwanie ratunku dla królestwa, ale po jego powrocie z pustymi rękami wszyscy mieszkańcy byli martwi. Imunlaukr raczej nie podróżował między światami, ale jest kolejnym przykładem cudzoziemca, który służył ważniejszej postaci w ostatnich dniach niegdyś prosperującej cywilizacji.

Rodzeństwo Podróżnika jest ściśle związane z historią Khaenri'ah i ponoć pragnie zemsty za jej zniszczenie przez Celestię. Było ono kiedyś blisko z Dainsleifem, z którym podróżowało po Teyvacie przed poznaniem "prawdy tego świata". Nieznana Bogini nazywa bliźnięta "przybyszami" i mówi im "tu kończy się wasza podróż". Venti i Zhongli też wiedzieli, że Podróżnik pochodzi z innego świata, chociaż im tego nie mówi. Zhongli chce też wykorzystać status Podróżnika jako podróżującego między światami, by spisać historię Teyvatu.

Wiedza zakazana

Wiedza zakazana podobno pochodzi z samych czeluści Otchłani i opisywana jest jako "obca" w świecie Teyvatu. Nawet Boginie Mądrości jej nie pojęły, a jej wpływ na śmiertelników jest niebezpieczny — doprowadza ich do szaleństwa i objawia się jako śmiertelne choroby takie jak Eleazar. Równe złe skutki ma na sam świat, który gnije i obumiera, czego przykładem jest Więdnięcie. Jeśli wiedza zakazana nie jest w pełni wyeliminowana, nawet jej ślady mogą wiecznie nękać świat.

Istnieją dwa potwierdzone sytuacje, w których wiedza zakazana została przyniesiona na świat i obie połączone są z klęskami.

Pierwszy raz uczynił to Król Deshret z pustyni Sumeru tysiące lat temu, który chciał spełnić swoje marzenie o raju dla ludzi. Wiedza przyniosła jednak zagładę jego niegdyś wspaniałej pustynnej cywilizacji, wypełniając umysły jego ludu "szalonymi szeptami" i pokrywając ich ciała martwiczymi ciemnymi łuskami. Prawdopodobnie cała kraina obumarłaby, gdyby nie interwencja Wielkiej Pani Rukkhadevaty, która wzniosła świątynie pełne boskiej mocy życia, która opóźniła rozprzestrzenianie się plagi. Zagrożenie zostało całkowicie zażegnane, kiedy Szkarłatny Król poświęcił swoje życie (z pomocą Rukkhadevaty) i całkowicie usunął ze świata wiedzę zakazaną.

Drugi raz miało to miejsce 500 lat temu podczas kataklizmu, prawdopodobnie w wyniku nieznanych wydarzeń w Khaenri'ah. Klęska była wtedy tak wielka, że zniszczyła las deszczowy i skaziła sam Irminsul, a co za tym idzie świadomość Wielkiej Pani Rukkhadevaty, która była z nim połączona. Choć Archont Dendro poświęciła swe życie na próbach zwalczenia skażenia, zdołała tylko powstrzymać rozwój zniszczeń, gdyż ślady zanieczyszczenia w Irminsulu wywołały Strefy Więdnięcia, Eleazar, a nawet trzęsienia ziemi i burze piaskowe na pustyni przez kolejne 500 lat. Koniec końców Mniejsza Pani Kusanali usunęła pozostałe wspomnienia Wielkiej Pani Rukkhadevaty z Irminsulu, co skutecznie wyeliminowało skażenie wiedzy. Jednak ceną za to było usunięcie pamięci o Rukkhadevaty z całego Teyvatu. Wiadomo, że jedyną osobą pamiętającą o poprzedniej Archont Dendro jest Podróżnik, który jest poza teyvackimi prawami.

Inne możliwe przyczyny

Prawdopodobnie kitsune Urakusai miał jakiś udział w ataku Otchłani podczas kataklizmu, ale nie wiadomo, na czym dokładnie polegał. Kiedy Kitsune Saiguu odkryła co zrobił, w złości skazała go na banicję na nieznane ziemie, a potem udała się do Tenshukaku, by przygotować się na natarcie Otchłani.

Kataklizm w Teyvacie

Mondstadt

Kiedy z Khaenri'ah zaczęły wydostawać się potwory, Rycerze Fawoniusza dowodzeni przez Arcymistrza Arundolyna i Rostama (kandydata na jego następcę) wyruszyli na ekspedycję do walącego się kraju, by walczyć z monstrami. Podczas niej Rostam zginął, pogrążając w żałobie Arundolyna i Rosalyne-Kruzchka Lohefalter, która studiowała wtedy w Akademii Sumeru. Arcymistrz z żalu złożył swoją broń i opuścił organizację Rycerzy. Rosalyne wykorzystała swoją wiedzę, by przemienić swoje ciało w żywe płomienie i zemścić się na potworach, czym zyskała tytuł "Szkarłatnej Czarownicy Płomieni".

W tym czasie Mondstadt atakował skażony Durin, którego stworzyła i wysłała do Teyvatu Rhinedottir. Po poddaniu się Arundolyna nie było żadnego Rycerza Lwiego Kła, który mógłby dowodzić w bitwie, ani wojownika wystarczająco silnego, by pokonał Durina. Wołanie o pomoc ludu Mondstadtu zostało wysłuchane przez Archonta Anemo, który wezwał Dvalina do walki z Durinem.

Dvalin pokonał większego smoka, ale podczas walki spożył jego zatrutą krew, więc odleciał do Starego Mondstadtu, by odzyskać siły. Durin opadł na Smoczygrzbiet, którego ekstremalny i nienaturalny chłód pozwolił mocy smoka wsiąknąć w glebę. Serce Durina do dziś bije w Dolinie Smoczego Spoczynku.

Po śmierci Durina uciekł jeden z nieudanych stworów Złota: wczesny projekt Pierwotnego Człowieka zeżarty przez Durina.

Liyue

Spośród znanych liyuejskich rejonów kataklizm najmocniej dotknął Wyrwę i Ruiny Dunyu. Potwory masowo wychodziły z Wyrwy; Morax w odpowiedzi wysłał Millelitow, by bronili i ewakuowali górników. Jaksza Bosacius, który kiedyś zaniedbał swój obowiązek obrony Liyue po popadnięciu w obłęd od karmy, powrócił, by wspomóc w walce Millelitów. Bosacius, egzorcysta Boyang i trochę Millelitów ze straży przedniej zginęli w Wyrwie po zwabieniu potworów do tajemniczego podziemnego pałacu mającego moc zanegowania moc Otchłani i użyciu Fantastycznego Kompasu, by zapieczętować je w Głębi Wyrwy. Ostateczne zwycięstwo Liyue opłacone było wieloma życiami.

Nie wiadomo, co zaszło w Dunyun, ale jego mieszkańcy opuścili miasto i przenieśli się do Portu Liyue. Adepci i ocaleni nie powiedzieli nic o tym, co zaszło.

Inazuma

Podobno kitsune Urakusai na krótko przed inwazją Otchłani na Teyvat zrobił coś, co miało z nią związek. Zezłościło to Kitsune Saigu, która wysłała go na banicję a potem świadoma nadciągającego niebezpieczeństwa przeniosła się z Wielkiej Świątyni Narukami do Tenshukaku, by móc być przy ówczesnej Archont Electro - Makoto.

Kiedy Otchłań zaatakowała, Makoto i jej sojusznicy (Ei, Mikoshi Chiyo, Kitsune Saiguu, Reizenbou i Takamine Rozdzielacz Mgły) bronili się przed niebezpieczeństwem z innego świata. Większość z nich straciła życie lub zaginęła. Chiyo połknęła "diabelna bestia" i chociaż zdołała uciec, to została skażona i dobyła swojego miecza przeciwko Ei. W walce Ei odcięła Chiyo rogi i rękę dzierżącą miecz. Oni uciekła. Kitsune Saiguu zniknęła została "pochłonięta" przez Otchłań; nie znane są tego przyczyny, ale prawdopodobnie miało to związek z Sakurami Burzy, podczas kataklizmu które niemal nie nadążały z oczyszczaniem ziem Inazumy. Reizenbou rozwścieczyła jej własna niemożność w ochronieniu Saiguu i sama zesłała się na wygnanie. Takamine zniknął w walce z ciemnymi siłami. Powrócił po wielu latach, ale zabiła go jego niegdysiejsza ukochana - Asase Hibiki. Makoto zginęła w walce, prawdopodobnie w Khaenri'ah; zmarła w ramionach siostry.

Sumeru

Kataklizm uderzył w Sumeru dużo później niż kraje takie jak Mondstadt. Bóg Lasów, przypuszczalnie ówczesny Archont Dendro, został zabity podczas ataku na Khaenri'ah. Możliwe, że jego śmierć osłabiła moc Dendro, jako że po niej Viridescent nie słyszała już mowy trawy i drzew.

Kataklizm w Khaenri'ah

Starcie Celestii i Siedmiu przeciwko Khaenri'ah zakończyło się zwycięstwem bogów, chociaż oni też odnieśli straty w postaci Boga Lasów i Archont Electro Makoto. Porażka Dynastii Zaćmienia została ukarana jej zgładzeniem. Dainsleif, rycerz rodziny królewskiej, został przeklęty nieśmiertelnością, a większość mieszkańców Khaenri'ah została przemieniona w potwory. Niektórzy zdołali uniknąć tego losu, jak na przykład ród Kaeyi i rzekomo Rhinedottir, ale nie wiadomo, co dokładnie się z nimi stało.

Nieznane są dalsze losy przeklętej nacji. Paimon wnioskuje z relacji rodzeństwa Podróżnika, że potwory z Zakonu Otchłani były wcześniej ludem Khaenri'ah. Pyro Lektor Otchłani (Enjou) szukał Przed słońcem i księżycem tak jak delegacja z Khaenri'ah przed dwoma tysiącleciami. Jednak podejście Dainsleifa do Zakonu Otchłani nie do końca by to potwierdzała; jego członków nazywa tylko "potworami". Stwierdził, że Khaenri'ah rozumie niewielu, ale nawet ich pełne zrozumienie podlega dyskusji. Później z jego ust pada: "Tylko Zakon Otchłani nieustannie poszukuje pozostałości po Khaenri'ah. Chociaż daleko im do ludzi, to wytrwale szukają zaginionej ludzkiej cywilizacji." Ponadto po kataklizmie doszło do tajemniczego wzrostu liczby Hiliczurli. Sugeruje się powiązanie między hiliczurlskim Plemieniem Zaćmienia, a khaenri'ańską Dynastią Zaćmienia. Możliwe, że część zmieniła się w Hiliczurle, a część dołączyła do Zakonu Otchłani, ale nie ma żadnych konkretnych informacji o działaniu klątwy, ani dlaczego Dainsleifa dotknęła w inny sposób.

Po przybyciu Podróżników do Teyvatu, rodzeństwo Podróżnika obudziło się pierwsze, przez co doświadczyło zniszczenia Khaenri'ah. Rodzeństwo podróżowało również po Teyvacie z Dainsleifem, ale nie wiadomo, kiedy miało to miejsce.

Skutki

Podróżnicy walczący z Nieznaną Boginią

Po kataklizmie w całym Teyvacie nagle nastąpił niewyjaśniony wzrost liczby populacji hiliczurli.

Khaenri'ah

Kiedy Khaenri'ah była już w ruinach, rodzeństwo śpiącego Podróżnika wróciło, by go obudzić i jak najszybciej opuścić Teyvat. Podróżnik przez chwilę sam doświadczył zniszczenia nacji, zanim obydwoje pojawili się w Celestii, skąd chcieli uciec z tego świata. Tam skonfrontowała ich Nieznana Bogini, która z łatwością ich obezwładniła i rozdzieliła. Zanim zajęła się Podróżnikiem, zapieczętowała jego rodzeństwo.

Opuszczone khaenri'ańskie maszyny rozprzestrzeniły się po Teyvacie; szczególnie upodobały sobie ruiny, czym zasłużyły sobie nazwę Maszyny Ruin. Zakon Otchłani powstał w celu obalenia Celestii i zniszczeniu świata na powierzchni. Dainsleif, mimo swojego gniewu wobec Siedmiu, widział Zakon jako większe zagrożenie, co sprawiło, że stał się zajadłym wrogiem.

Po przetrwaniu kataklizmu Rhinedottir rozpoczęła prace nad swoim drugim dziełem - syntetycznym człowiekiem Albedo. Albedo zapytany o powiązanie z upadłym narodem zapewnił Podróżnika, że został stworzony na długo po jej zniszczeniu i tak jak jego stwórczyni, "prawdziwa alchemiczka", żyje tylko dla wiedzy naukowej i nie czuje szczególnej więzi z Khaenri'ah. Nie mamy jednak pewności, czy te słowa odzwierciedlają poglądy samej Rhinedottir.

Mondstadt

Rosalyne kontynuowała walkę z potworami, a jej bezkrytyczna destrukcja wzbudziła lęk w wielu. Nim płomienie zdążyły dosięgnąć jej serca, znalazł ją Pierro, jeden z Wysłanników Fatui, który dał jej Deluzję tłumiącą jej ogień i "iluzję" przekonującą ją do walki za sprawę Fatui.

Biały Rycerz, którego Rostam był mentorem, przetrwał ekspedycję i dalej walczył z potworami. Opętały go fizyczne doznania mordu, przez co zyskał miano Rycerza Splamionego Krwią. Kiedy zdał sobie sprawę z tego, że wśród ludzi nie ma już dla niego miejsca, udał się do Otchłani, gdzie chciał zginąć w boju. Jednak dowiedział się tam o pochodzeniu potworów: "ostatecznej niesprawiedliwości" klątwy rzuconej na lud Khaenri'ah. Rycerz Splamiony Krwią poprzysiągł wierność Otchłani, a jego dalszej losy nie są znane.

W przeszłości w Mondstacie pojawił się pierwszy Kultywator, prototyp machin znanych dziś jako Strażnicy Ruin. Zawędrował on na poligon Andriusa. Wilk Północy wziął mylnie wojenną maszynę za pretendenta, co poskutkowało walką, z której Kultywator wyszedł mocno uszkodzony. Maszyna uciekła do wieży Decarabiana, skąd strzelała pociskami do każdego, kto wtargnął na tamtejsze tereny. Mieszkańcy Mondstadtu, którzy jeszcze nie wiedzieli o zaawansowanej technologii Khaenri'ah, wzięli ataki za pozostałość po gniewie Decarabiana, a zjawisko nazwali "Ostatnią Furią Tyrana". Jednak "Furia" ustała po roku, gdyż Kultywator przestał działać. Ludzie zrozumieli wtedy, że raczej nie była to sprawka Boga Burz, który nie używałby ognistych ataków. Jednak sprawa nie została zbadana dogłębniej.

Liyue

W Liyue walka przeciwko potworom uświadomiła ludziom, że dotychczas używana broń nie była skuteczna przeciwko tym istotom. Poskutkowało to renesansem w wytwarzaniu broni i katalizatorów, który trwał po inwazji potworów i doprowadził do opracowania serii broni Prototype i Blackcliff.

Inazuma

Ei przejęła rolę Archont Electro po śmierci poprzedniczki. Kierowana strachem po stracie siostry, wielu bliskich sojuszników i "tego" Ei zawładnęła obsesja na punkcie Wieczności i zachowaniu na zawsze aktualnej Inazumy. Rozczarowana Celestią po doświadczeniu losu Khaenri'ah zerwała z nią wszelakie więzy, a swoją Gnozę oddała na przechowanie Yae Miko.

Ei obawiając się narażenia na erozję, przeprowadziła eksperymenty mające na celu stworzenia na jej podobieństwo maszyny, która rządziłaby za nią Inazumą. Archont mogłaby wtedy odizolować się w swoim własnym wymiarze (Równinie Eutymii) i móc medytować, by powstrzymać proces erozji. Zanim udało jej się stworzyć Szogun, Ei stworzyła również kukłę znaną dziś pod imieniem Scaramouche.

Snezhnaya

Rozgoryczona zaszłymi zdarzeniami Caryca zerwała więzi z Ventim (i możliwie z innymi Archontami), po czym założyła z Pierro (pierwszym z Jedenastu Wysłanników Fatui) organizację Fatui, której zadaniem jest walka z Zakonem Otchłani, a pewnego dnia obalanie Celestii. Pierro zajął się rekrutacją potężnych ludzi, m.in. Signory i Scaramouche, którym przyznawał Deluzje wzmacniające ich moce. Caryca przyznała swoim Wysłannikom godną bogom władzę wykonawczą, jednak nie wiadomo czy jest ona powiązana z Deluzjami, czy jest czymś zupełnie innym.

Znane ofiary

Imię	Pochodzenie	Przyczyna śmierci
Rostam	Mondstadt	Zabity przez potwory
Bosacius	Liyue	Zmarł na Dnie Wielkiej Wyrwy po zapieczętowaniu jej
Boyang	Liyue	Zmarł na Dnie Wielkiej Wyrwy po zapieczętowaniu jej
Kitsune Saiguu	Inazuma	Nieznana
Makoto	Inazuma	Zabita w Khaenri'ah
Mikoshi Chiyo	Inazuma	Zabita przez Ei po ulegnięciu zepsuciu otchłani
Takamine Rozdzielacz Mgły	Inazuma	Zabity przez Asase Hibiki po powrocie z Khaenri'ah
Wielka Pani Rukkhadevata	Sumeru	Nieznana
Durin	Khaenri'ah	Zabity przez Barbatosa i Dvalina nad Smoczygrzbietem

Teraźniejszość

Mimo ogromnego wpływu kataklizmu na kontynent, mało NPC wspomina o nim w dialogach. Oprócz Archontów i postaci powiązanymi z Khaenri'ah/Otchłanią jest tylko troje NPC, którzy coś o nim mówią: Wuyun w swojej książce Kroniki Jueyun: Ukryty jadeit, Glory i Muzhen w zadaniu z zadaniu Facing Distant Echoes (podczas wydarzenia). Spośród tych podań, największe znaczenie ma dialog z Muzhen, która mówi, że w dzieciństwie słyszała słowa starych marynarzy ("nic nie mogło uciec przed Otchłanią"), ale nie wzięła ich na poważnie. Jean wspomina o Khaenri'ah, ale wygląda na to, że jej wiedza dotycząca kataklizmu ogranicza się do historii o Dvalinie i Durinie, którą opowiedział jej Diluc po usłyszeniu jej od Ventiego. Paimon wspomina też, że Podróżnik przewertował stare księgi w poszukiwaniu informacji o Khaenri'ah, ale te starania nie były zbyt owocne.

Informacje o kataklizmie czerpane są głównie z książek i opisów (artefakty, bronie, przedmioty) lub źródeł z pierwszej ręki jak ocaleni z Khaenri'ah. Venti opowiada widowni historię o Durinie i Dvalinie, ale nie mówi, kiedy to wydarzenie miało miejsce. Po zaśpiewaniu tej samej pieśni Dilucowi, ten pyta go, czego "był świadkiem" - prawdopodobnie chciał, by Venti dał mu jakąś wizję nadciągającej walki - ale bard mówi, że to "poufne informacje". Zhongli jest związany kontraktem, który zabrania mu mówienia o wydarzeniach z kataklizmu, a Adepci odmawiają wypowiadania się na temat opuszczenia Ruin Dunyu. Ei przyznaje, że wciąż obawia się tego, co stało się podczas kataklizmu, głównie "jej zguby i tego", jednak nie wie ona zbyt wiele, gdyż dotarła po najgorszych walkach i wtedy nie była Archontem Electro.

Chociaż od czasu kataklizmu jest ich o wiele mniej, to Szczelinołaki (istoty stworzone przez Złoto, które potrafią tworzyć szczeliny dzielące wymiary) zaczęły się pojawiać na opuszczonej Wyspie Tsurumi w Inazumie. Ostatnio zaczęły się nawet pojawiać w Mondstadcie, gdzie wkroczyły na terytorium watahy Andriusa - Wolvendom. Po zniesieniu Dekretu Polowania na Wizje Szczelinołaki atakowały korzenie Uświęconej Sakury na Wyspie Narukami. Zaniepokoiło to wielce Archont Electro, gdyż stwory te zazwyczaj były omenem najstraszniejszych momentów podczas kataklizmu.

Wędrówka Podróżnika

Istnieją silne przesłanki sugerujące, że wędrówka Podróżnika będzie związana z wydarzeniami z kataklizmu. Najoczywistszą z nich jest zwiastun Gnostyckiej Pieśni, gdzie z słów narracji Ventiego ("twojej baśni, która czeka na opowiedzenie") wynika, że drugi następca tronu to gracz czyli Podróżnik.

W opisie mondstadckich Statuy Siedmiu podano, że statua "wyczekuje nadejścia szlachetnej duszy, gdy tysiąc wiatrów czasu przygotowuje rozwój nowej historii". Prawdopodobnie "szlachetną duszą" jest Podróżnik, a zbudzenie się Podróżnika i Ventiego w podobnym czasie może nie być dziełem przypadku. Na podstawie tła w zwiastunie można stwierdzić, że oboje następców zaczęło podróż w Mondstadcie - czyli tam, gdzie zaczął ją też Podróżnik.

Zhongli odmawia ujawnienia jakichkolwiek informacji, kiedy Podróżnik konfrontuje go w sprawie destrukcji Khaenri'ah i powiązania z nią jego rodzeństwa. Wyjaśnia, że jest związany pewnym kontraktem, ale zdaje się, że wie o rodzeństwie podróżnika: "Jeśli obierzesz tę samą ścieżkę, co ta osoba, to czeka cię wiele przeszkód. Ale dopóki będziesz głęboko wierzyć, że jesteś na dobrej drodze... wszystko będzie miało sens."

Ciekawostki

• Podczas zamkniętej bety kataklizm miał miejsce 100 lat przed początkiem fabuły gry. Przed wydaniem gry zmieniono to na 500 lat, ale w niektórych tekstach w grze ta poprawka nie została naniesiona; np. w Breeze Amidst the Forest (Vol. 2) i opisach serii broni Skyward.
• Narrator Dainsleif w Zebranych rozmaitościach, konkretniej w Venti: Skyward Sonnet, mówi "Minęło tysiąc lat odkąd Bóg Anemo opuścił te ziemie. Ale dla mnie jest to połowa z tego czasu". Oprócz tego, że prawie na pewno chodzi tu o jakieś wydarzenia z kataklizmu, to nie wiadomo, co Dainsleif miał na myśli.
• Zwiastun Gnostyckiej Pieśni jest nową wersją Hymnu o perle - fragmentu Dziejów Tomasza. Hymn o perle został zinterpretowany jako gnostycka alegoria do losu ludzi: jesteśmy zagubieni w świecie materialnym, gdzie zżerają nas przyziemne żądze, które powstrzymują nas przed zyskaniem gnozy (boskiej wiedzy) i wykroczeniem poza świat śmiertelników.
  • Główne różnice miedzy Hymnem o perle i Gnostyckiej Pieśni:
    • protagonista Hymnu pochodzi z nieznanego królestwa, a perłę chce zabrać z Egiptu. W Pieśni poszukujący perły pochodzą z "królestwa założonego w niebiosach", a perła znajduje się w "Królestwie Ciemności".
    • protagonistą Hymnu jest drugim synem "króla królów"; jego starszy brat jest nazywany "drugim dowódcą" i "namiestnikiem" królestwa rodziców, a protagonista dołączyłby do niego, gdyby zdołał zdobyć perłę. W Pieśni pierwszy następca tronu perły został koronowany na władcę Ciemności, a historia drugiego jeszcze się nie zakończyła.
    • W Hymnie nikomu innemu nie przydzielono znalezienia perły: rodzice protagonisty widząc jego niedolę napisali do niego list (metafora gnozy), który przypomina mu jego pochodzeniu i jego pierwotnym celu.
  • Istnieje pewien wzorzec w historiach broni z serii gnostyckiej pieśni: ich posiadacze w jakiś sposób zboczyli ze swojej ścieżki - zazwyczaj pod czyimś wpływem, tak jak protagonista Hymnu o Perle miał się za Egipcjanina, a o swoim pochodzeniu i obowiązku zapomniał.