Springe nei ynhâld

Durk II

Ut Wikipedy
(Trochferwiisd fan Durk II fan Hollân)
ôfbylding fan Durk II

Diederik II (of Durk II) (9306 maaie 988) wie greve fan West-Frisia

Yn it ferline tocht men dat Durk II de soan wie fan Durk I. Hjoed de dei wurdt der wol sein dat hy de soan wie fan in soan fan Durk I, dy’t wol Durk I bis neamd wurdt. Syn mem soe dan Gerberga (greva) fan Hamalant wêst ha.

Yn 938 ferlove de doe noch hiel jonge Durk II him mei Hildegard fan Flaanderen, dochter fan greve Arnulf I fan Flaanderen. It houlik folge om 950 hinne. Yn de Rymkronyk fan Hollân fan Melis Stoke stie:”Deze Dideric goed ende wer had een wijf, heet Hildegaert” (dizze goede en brave Durk hie in frou dy’t Hildegard hiet)

Ut it houlik binne yn elts gefal trije bern berne:

  • Soan Arnulf (Gint 951-993), ek wol Arnulf Gandensis neamd, dit soe syn opfolger wurde.
  • Soan Egbert (952-994), aartsbiskop fan Trier;
  • Dochter Erlindis (953-1012).

Nei it ferstjerren fan syn skoanheit Arnulf op 27 maart 965 wie Durk II in skoft foud fan de minderjierrige opfolger Arnulf II fan Flaanderen.

Op 15 juny 950 joech Durk II oan Egmond ta eare fan de bysetting fan Sint Adelbert in stiennen kleastertsjerke. Wierskynlik ta gelegenheid fan de wijing fan dizze tsjerke skonk hy it Evangliarium fan Egmond. Dit is no ien fan Nederlânsk wichtichste kultuer-histoaryske foarwerpen út de iere midsiuwen. It njoggende-iuwske hânskrift is om 975 hinne opskreaun en befettet de tekst fan de fjouwer evangeeljen. Durk en Hildegard binne ôfbylde op twa miniatueren, dy’t Durk foar de gelegenheid oan it boek tafoegje liet. Neffens guon skriuwers binne de miniatueren fan de hân fan harren soan Egbert. De tekst by ien fan de oersettingen is: 'Dit boek is skonken troch Durk en syn leave frou Hildegard oan de begenedige heit Adalbert dat hy harren rjochtfeardich betinke sil yn alle ivichheid'. No is it Evangeliarium yn de kolleksje fan de Keninklike Bibleteek in Den Haach.

Durk II oermastere de greeflike boarch yn Gint yn 965 en besette it Greefskip Gent fan 965 oant 988. Op 25 augustus krige Durk syn lienen yn Maaslân, Kinmerlân en op Tessel fan kening Otto III yn frij besit.

Durk II, Hildegard, Arnulf en Erlindis binne yn de Abdij fan Egmond te hôf brocht.