صندلی

صندلی

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• سندلی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /صَندَلی/

اسم

صندلی

1. منسوب به صندل؛ وسیله‌ای که روی آن می‌نشینند. سندلی، چوکی به زبان هندی.

استعاره

1. صندلی الکتریکی: نوعی صندلی فلزی که از آن جریان برق عبور داده و برای اعدام به کار می‌برند.
2. صندلی چرخدار: نوعی صندلی دارای چرخ برای افراد معمول و بیمارانی که قادر به حرکت نیستند، ویلچر.
3. دوست دارد روی صندلی بنشیند و شامش را بخورد.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین