PD-L1
PD-L1 با عنوانِ کاملِ لیگاند ۱ مرگ برنامهریزیشده (انگلیسی: Programmed death-ligand 1) که با نامهای CD274 و B7-H1 هم شناخته میشود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژنِ «CD274» کدگذاری میشود.[۴]
این پروتئین، یک پروتئین تراپوستهای است که نقش مهمی در سرکوب دستگاه ایمنی در جریان بارداری، پیوندهای بافتی آلوگرافت، بیماریهای خودایمنی و هپاتیت ایفا میکند.
اهمیت بالینی
[ویرایش]به نظر میرسد تولید زیاد این پروتئین سبب میشود تا سلولهای سرطانی از دستِ سیستم ایمنی بدن فرار کنند. در یک بررسی جامع از ۱۹۶ نمونه توموری سرطان کلیه مشاهده گردید که بیان زیاد این پروتئین در تومور، با تهاجمیبودن آن و افزایش ۴٫۵ برابری مرگ ناشی از سرطان کلیه مربط بودهاست.[۵] هماینک چندین بازدارندهٔ PD-L1 در حال ساخت است تا از آنها، در درمانِ سرطانهای گوناگون استفاده شود و نتایج کارآزماییهای بالینی نیز خوب بودهاست. یک نمونه از این داروها آولومب است.[۶]
در موشها مشاهده شده که ابتلای درونیاختهای با لیستریا مونوسیتوژنز با افزایش بیانِ PD-L1 در لنفوسیتهای تی، سلولهای کشندهٔ طبیعی و ماکروفاژها همراه بودهاست.
این پروتئین همچنین در بیماریهای خودایمنی دخیل بودهاست. بهعنوان مثال تغییراتی در بیان آن در کودکان مبتلا به لوپوس منتشر مشاهده شدهاست.
این پروتئین، نقش مهمی در سرکوب دستگاه ایمنی در جریان بارداری، پیوندهای بافتی ، بیماریهای خودایمنی و هپاتیت ایفا میکند.
در یک بررسی جامع از ۱۹۶ نمونه توموری سرطان کلیه مشاهده گردید که بیان زیاد این پروتئین در تومور، با تهاجمیبودن آن و افزایش ۴٫۵ برابری مرگ ناشی از سرطان کلیه مربط بودهاست.
همچنین تحقیقات نشان داده اند، بیان این پروتئین در سرطان های مختلف مانند سرطان ریه (سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) ) ، سرطان کولون و کلیه افزایش قابل توجهی دارد.
آنتیبادی ایمونوهیستوشیمی PD-L1
[ویرایش]آنتیبادی ایمونوهیستوشیمی PD-L1 راه تشخیصی مشخص برای کمک در شناسایی بیماران مبتلا به NSCLC برای درمان با داروی pembrolizumab است. [نیازمند منبع] میزان بیان PD-L1 میتواند به شناسایی بیماران، در درمان با ایمونوتراپی PD-1 anti کمک فراوانی نماید.
نمونهٔ بافتی سرطان ریه با سلولهای غیر کوچک، که میزان بیان پروتئین PD-L1 در آنها اندازهگیری میشود بر اساس درجهٔ بدخیمی به سه گروه تقسیم میشوند:
- TPS < 1% :No PD-L1 expression
- TPS 1–۴۹٪ :PD-L1 expression
- TPS ≥ ۵۰٪ :High PD-L1 expression
آنتیبادی ایمونوهیستوشیمی PD-L1 تستی کیفی برای تشخیص PD-L1 در نمونههای بافتی NSCLC میباشد. این آنتیبادی تنها تستی است که در کارآزمایی بالینی داروی pembrolizumab، برای تعیین میزان بیان PD-L1 در بیماران NSCLC، استفاده میشود.[۷]
میزان بیان PD-L1 در سلولهای سرطانی، بیومارکری برای ارزیابی پاسخ به درمان با آنتی PD-1 میباشد.[۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000016496 - Ensembl, May 2017
- ↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Entrez Gene: CD274 CD274 molecule".
- ↑ Thompson RH, Gillett MD, Cheville JC, Lohse CM, Dong H, Webster WS, Krejci KG, Lobo JR, Sengupta S, Chen L, Zincke H, Blute ML, Strome SE, Leibovich BC, Kwon ED (December 2004). "Costimulatory B7-H1 in renal cell carcinoma patients: Indicator of tumor aggressiveness and potential therapeutic target". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 101 (49): 17174–9. doi:10.1073/pnas.0406351101. PMC 534606. PMID 15569934.
- ↑ "Immune checkpoint inhibitors to treat cancer". www.cancer.org. Retrieved 2017-03-27.
- ↑ Ansari MJ, Salama AD, Chitnis T, Smith RN, Yagita H, Akiba H, et al. (July 2003). "The programmed death-1 (PD-1) pathway regulates autoimmune diabetes in nonobese diabetic (NOD) mice". The Journal of Experimental Medicine. 198 (1): 63–69. doi:10.1084/jem.20022125. PMC 2196083. PMID 12847137.
- ↑ Mozaffarian N, Wiedeman AE, Stevens AM (September 2008). "Active systemic lupus erythematosus is associated with failure of antigen-presenting cells to express programmed death ligand-1". Rheumatology. 47 (9): 1335–1341. doi:10.1093/rheumatology/ken256. PMC 2722808. PMID 18650228.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «PD-L1». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- CD274 protein, human در سرعنوانهای موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا