پرش به محتوا

دیپ هاوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دیپ هاوس (انگلیسی: Deep house) شاخه‌ای از موسیقی هاوس است که در دهه ۱۹۸۰ از آمیزش عناصر سبک‌های شیکاگو هاوس و جاز-فانک با مایه‌هایی از موسیقی سول پدید آمد. قطعات سبک دیپ هاوس معمولاً تمپویی بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ بی‌پی‌ام (BPM یا ضرب بر دقیقه) دارند که با تمپوی آهستهٔ هیپ‌هاپ (۱۰۰ بی‌پی‌ام) و تمپوی تند موسیقی الکترونیک-تکنوی رِیو (۱۵۰ تا ۱۸۰ بی‌پی‌ام) در تقابل است. موسیقی دیپ هاوس حس‌وحالی آکوستیک‌وار دارد.[۱][۲][۳]

فروشگاه موسیقی برخطِ بیت‌پورت را به‌عنوان محبوب‌کنندهٔ اصلیِ این سبک می‌شناسند که با عرضهٔ آنلاین این نوع موسیقی به‌تدریج سبب شد سبک فیوچر هاوس نیز شکل بگیرد.[۴][۵][۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. M'Baye, Babacar; Hall, Alexander Charles Oliver (29 July 2013). Crossing Traditions: American Popular Music in Local and Global Contexts (به انگلیسی). Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-8828-9. Deep house is a subgenre of house music that is revered by its fans for its faithfulness to Chicago house and New York garage. Deep house cooks up a tasty sonic stew from disco, gospel, soul, jazz, funk, Latin, and R & B. Like its predecessors, its simmers at 120 to 125 BPM. What distinguishes deep house from its progenitors is its tendency to overuse shrieking divas, ominous organs, and chord progressions to whip up dance floor drama.
  2. Mitchell, Tony (1989). "Performance and the Postmodern in Pop Music". Theatre Journal. 41 (3): 275. doi:10.2307/3208181. JSTOR 3208181. "House" music, and its offshoots acid house, deep house, and techno...
  3. Sfetcu, Nicolae (2014). Dance Music (به انگلیسی).
  4. Resident Advisor (8 May 2018), How Larry Heard made house music deep | Resident Advisor, retrieved 30 September 2018 {{citation}}: |last= has generic name (help)
  5. "Deep House Music". Armada Music.
  6. "List of Average Tempo (BPM) By Genre". digitaldjhub.com. 30 April 2013. Archived from the original on 6 December 2016. deep house: 120-125 bpm