پرش به محتوا

جندبادستر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گندبیدستر

کاستوریوم یا جُندُبادَستَر، معربِ گُندِبیدَستَر، ماده‌ای زردرنگ است که از کیسه‌های مخصوصی در بدن بیدستر آمریکایی (Castor canadensis) و بیدستر اروپایی (Castor fiber) ترشح می‌شود.

سگ آبی یا بیدستر از این ماده به همراه ادرار برای علامت‌گذاری قلمرو خود استفاده می‌کند.[۱][۲] بیدسترِ نر و ماده هر دو یک جفت کیسهٔ جندبادستر و یک جفت غدهٔ مقعدی دارند که در دو حفره زیر پوست بین لگن و پایه دم قرار دارند.[۳] کلمهٔ گُند به معنی بیضه است٬ اما کیسه‌های گندبیدستر از نظر سلولی ربطی به بیضه ندارند و حتی غدهٔ واقعی (غدد درون‌ریز یا برون‌ریز) هم نیستند، از این رو نام بردن از آنها با عنوان غدهٔ غلفه، غدهٔ جندبادستر یا غدهٔ عطری درست نیست.[۴]

در بعضی از عطرها از جندبادستر به عنوان تنتور استفاده می‌شود[۵] و نیز گاهی در اوایل قرن بیستم به عنوان افزودنی غذایی از آن استفاده می‌شد.[۶]

کاربردها

[ویرایش]

در عطرها

[ویرایش]
بیدستر آمریکایی در باغ وحش ملی اسمیتسونیان، در واشینگتن دی سی

در عطرسازی، اصطلاح کاستوریم یا جندبادستر به عصاره رزینوئید حاصل از تنتور الکلیِ جندبادستر خشک‌شده گفته می‌شود.[۷] کیسه‌های خشک‌شدهٔ جندبادستر را معمولاً به مدت دو یا چند سال نگه می‌دارند تا نرم شوند.

در غذا

[ویرایش]

در ایالات متحده، سازمان غذا و دارو، عصاره جندبادستر را به عنوان یک افزودنی غذایی بی خطر مجاز دانسته‌است.[۸] انجمن تولیدکنندگان طعم و عصاره، عصاره و مایع جندبادستر را از سال ۱۹۶۵ مجاز دانسته‌است.[۹] با این حال مصرف آن در صنعت بسیار کم و در حدود سالیانه ۳۰۰ پوند است.[۱۰] در مقایسه مصرف وانیل سالانه بیش از ۲٫۶ میلیون پوند است.[۱۱]

در طب سنتی

[ویرایش]

جندبیدستر در ترکیبات بعضی از معجونها بکار رفته است و دارای مزاج گرم و خشک است.[۱۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • ابن سینا، حسین (۱۳۷۰). قانون در طب. ج. ۲. ترجمهٔ عبدالرحمان شرفکندی. تهران: سروش. ص. ۱۶۶.
  1. Walro, J.M. and Svendsen, G.E. , "Castor sacs and anal glands of the North American beaver (Castor canadensis): their histology, development, and relationship to scent communication" Journal of Chemical Ecology, Volume 8, Number 5 / May 1982, Department of Zoology and Microbiology, Ohio University,
  2. Müller-Schwarze, Dietland (1992). "Castoreum of beaver (Castor canadensis): function, chemistry and biological activity of its components" Chemical Signals in Vertebrates IV, 457–464, Plenum Press.
  3. Johnston, Robert E. ; Sorenson, Peter W. ; and Müller-Schwarze, Dietland (1999). Advances in Chemical Signals in Vertebrates, Springer, 1, 282. شابک ‎۰−۳۰۶−۴۶۱۱۴−۵.
  4. Svendsen, G.E. , Huntsman, W.D, "A field Assay of Beaver Castoreum and Some of its Components" American Midland Naturalist, Vol. 120, No. 1 (Jul. , 1988), pp. 144–149, University of Notre Dame.
  5. International Perfume Museum, Grasse, France, Website: "Archived copy". Archived from the original on 2007-06-24. Retrieved 2006-02-28.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  6. Burdock, G. A. (2007-01-01). "Safety assessment of castoreum extract as a food ingredient". International Journal of Toxicology. 26 (1): 51–55. doi:10.1080/10915810601120145. ISSN 1091-5818. PMID 17365147. Free to read
  7. Hyraceum.com, "Castoreum, Perfumer's Ancient Intrigue," http://www.hyraceum.com بایگانی‌شده در فوریه ۷, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
  8. Burdock GA (2007). "Safety assessment of castoreum extract as a food ingredient". International Journal of Toxicology. 26 (1): 51–5. doi:10.1080/10915810601120145. PMID 17365147. Free to read
  9. Recent Progress In the Consideration Under of Flavoring Ingredients the Food Additives Amendment (1965)
  10. Burdock, George A. , Fenaroli's handbook of flavor ingredients بایگانی‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine. CRC Press, 2010. p. 273-5.
  11. Burdock, George A. , Fenaroli's handbook of flavor ingredients بایگانی‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine. CRC Press, 2010. p. 674.
  12. ابن سینا، قانون در طب، ۲:‎ ۱۰۶.

پیوند به بیرون

[ویرایش]