Poli(metil metakrilato)
Poli(metil metakrilato) | |
---|---|
Formula kimikoa | C5H9O2 |
Aurkitzailea | Walter Hermann Bauer (en) |
Aurkitze data | 1928 |
Mota | acrylate polymer (en) , organic polymer (en) , ester eta acrylic resin (en) |
Ezaugarriak | |
Dentsitatea | 1,19 g/cm³ |
Masa molekularra | 101,060255 Da |
Erabilera | |
Rola | hezur-zementu, hodi-zabaltzaile eta Antimutagen (en) |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | PMAMJWJDBDSDHV-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 9011-14-7 |
ChemSpider | 2297496 |
PubChem | 3032549 |
Reaxys | 8757100 |
Gmelin | 53205 |
ZVG | 72490 |
EC zenbakia | 618-466-4 |
ECHA | 100.112.313 |
CosIng | 79016 |
MeSH | D019904 |
KEGG | C19504 |
Poli(metil metakrilato)a edo PMMA[1], polimero termoplastiko gardena da[2]. Metil metakrilatoaren polimerizazioz produzitzen da. Izen komertzial asko ditu produzitzen duen enpresaren araberakoa delarik. Batzuk aipatzearren: Crylux, Plexiglas, Acrylite, Astariglas, Lucite, Perclax, and Perspex.
PMMA industrialki aletan edo xaflatan saltzen da. Aleak injekzio- edo estrusio-prozesuetan eta xaflak mekanizatzeko edo moldaketa termikorako usatzen dira. Polikarbonatoarekin eta poliestirenoarekin lehian ibiltzen da, baina PMMAk beste plastiko gardenak baino egokiagoa da eguratsarekiko erresistentzian, gardentasunean eta arraiatzearekiko erresistentzian.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1877an Wilhelm Rudolph Fittig-ek kimikari alemana deskubritu zuen metil metakrilatoa polimerizatu egiten zela. 1933an beste kimikari aleman batek, Otto Rohm-ek, polimeroa patentatu zuen Plexiglas markarekin. Hiru urte geroago, 1936a, Imperial Chemical Industries enpresa britainiarrak ekin zion produkzio industrialari, segurtasun-beirenari hain justu. Bigarren Mundu Gerran bi aldeak baliatu zuten poli(metil metakrilato)a hegazkinen eta urpekoen beirak fabrikatzeko.
Sintesia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]PMMA emultsio-polimerizazioz, disoluzio-polimerizazioz eta masa-polimerizazioz produzitzen da. Erradikal askeen bidezko hasiera usatzen da orokorrean, baina polimerizazio anionikoak ere baliatzen dira.
Ezaugarriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Polo(metil metakrilato)aren ezaugarri nagusiak ondokoak dira[3]:
- Gardentasuna % 93 inguru. Polimeroetan gardenena.
- Inpaktuarekiko erresistentzia. Beirak baino 10 bider handiagoa.
- Egurats zabalarekiko eta izpi ultramorekiko erresistentzia.
- Isolatzaile akustiko eta termiko egokia.
- Arina.Beiraren erdia pisatzen du m2-ko
- Gogorra. Erraz arraiatzen da, baina erraz konpontzen da.
- Mekanizatzeko eta moldatzeko erraztasuna.
- Erraz erretzen da, baina ez du gas toxikorik sortzen.
- Konposatu arrunt askok erasotzen diote: azetonak, azido azetikoak, etanolak, toluenoak eta azido sulfurikoak besteak beste.
Erabilera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Poli(metil metakrilato)ak askotariko erabilerak ditu: erakusmahaiak, makinak babesteko pantailak, seinalektika, manparak, akuarioak, kutxa gardenak,...
Beiraren aurrean dituen abantailak hauek dira: arintasuna, gardentasun handiagoa eta haukortasun txikiagoa.
Gainerako polimero gardenen aurrean abantailak hauek ditu: gardentasun hobea, moldatzeko erraztasuna eta arraiak konpontzeko gaitasuna.
PMMA ez da toxikoa guztiz polimerizatuta dagoenean, izan ere, metil metakrilatoa bada.
Ikus, halaber
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ International Union of Pure and Applied Chemistry. Subcommittee on Polymer Terminology. (2009). Compendium of polymer terminology and nomenclature : IUPAC recommendations, 2008. Royal Society of Chemistry ISBN 978-1-84755-942-5. PMC 406528399. (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).
- ↑ «ZT Hiztegi Berria» zthiztegia.elhuyar.eus (Noiz kontsultatua: 2023-01-22).
- ↑ «Brydson's Plastics Materials - 8th Edition» www.elsevier.com (Noiz kontsultatua: 2023-01-23).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |