Edukira joan

Ihintz

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ihintza airean dagoen ur-lurrunaren kondentsazioaren emaitza da. Ur-tanta txiki itxuraz agertzen da, gauez eta goizez landareen gainean eta haize zabalean dauden gorputzen gainean jalkituak, eguzki tenperatura edo beste azaleena hainbesteraino jaitsi egiten den, non alboko aire-geruzan dagoen ur-lurrunaren kondentsazioa aktibatzen dena. Hona hemen ihintza agertzeko egoera aukerakoak: gau argi eta lasai, aire hezea, goiko aire-geruza hezetasun eskasa, eta normalean, haize barea (5 km/h baino gutxiago).

Aitzineuskara zaharrez: *nin*ni-nin[1]; aitzineuskaraz: *inin-tz[2] Joseba Lakarraren ikerketen arabera.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Joseba Lakarra (2005). Protovasco, munda y otros: Reconstrucción interna y tipología holística diacrónica, in Oihenart. Cuadernos de Lengua y Literatura, I Jornadas de Lingüística Vasco-Románica Donostia: Eusko Ikaskuntza.
  2. Joseba Lakarra (2005). Op. cit..
    Koldo Mitxelena (1976). Fonética histórica vasca. Donostia: Gipuzkoako Aldundia.
    Juan José Arbelaiz. Las etimologías vascas en la obra de Luis Michelena. Tolosa.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]